Rondleidingen vallen in de smaak bij schoolkinderen Op allerlei manieren beijveren de plaatselijke Rabobanken zich voor de schooljeugd. Het aankweken en be vorderen van de spaarzin op jeugdige leeftijd is vanzelfsprekend een van de belangrijkste motieven op de achter grond. Tegelijkertijd echter blijken ook onderwijzers het te waarderen wan neer een bank hun pupillen gelegen heid biedt eens een kijkje te nemen achter de kogelwerende schermen van het bankbedrijf. Feit is dat voor me nige zesdeklasser een excursie naar de plaatselijke Rabobank net zo goed als het jaarlijkse schoolreisje een afleiding betekent in de dagelijkse lessleur. Van geval tot geval wisselt natuurlijk de aanpak en begeleiding van de leergierige jeugd. De Zuidlimburgse Rabobank-col- lega W. Ploum zette in het kort een paar indrukken op papier toen de bank Bruns- sum voor de tweede keer in successie een excursieweek organiseerde. 'Gedurende een gehele week heeft een uit drie personeelsleden samengestelde projectgroep zich met ongeveer 500 leerlingen beziggehouden, allemaal zes- deklassers van de plaatselijke basisscho len. In grote lijnen zag het programma er als volgt uit. Na begroeting werden de leerlingen in vijf groepen ingedeeld ter bezichtiging van het hele bankgebouw, waarbij de kinderen ook zelf werkzaamheden mochten verrichten. Deze rondgang duurde ongeveer 45 minuten. Na een glaasje frisdrank vertoonden we de film Bartje en de Bank en kreeg iedereen nog gelegenheid eventuele vragen op de in leider af te vuren. Onze bank heeft erg veel medewerking voor dit project van de hoofden van scholen ontvangen. Het vergemakkelijkte de opbouw van een adressenbestand voor onze Grijp-5 actie niet weinig. Aan het slot van deze excur sieweek kregen alle deelnemers nog een spannende avonturenfilm te zien. Hoe de reactie van de leerlingen luidde, bleek zoal uit bijgaand opstel in een schoolkrant: 'We gingen in 3 groepen van 10, en ver trokken vanuit de school met de voet naar de Rabobank. Daar aangekomen vertelde een meneer eerst over de (nacht-)kluizen en mocht iemand een geldkist in de kluis gooien. Daarna zagen we een machine, die door een buis geld naar boven stuurde. Boven zat dan een mevrouw die het geldkistje I pakte, en het wisselgeld weer door de buis naar beneden stuurde. Toen kwamen we in een ruimte waar de telefoniste en typiste zaten. Daar mocht iemand naar zijn vriendje bellen. Even later gingen we naar de drukma- chine, daar kregen we een poster. Weer even later gingen we naar de kelder. Daar zagen we de papieren die er opge slagen lagen. Er was in de kelder ook een grote kluis met een hele dikke deur. De meneer liet ons een kilo zilver zien. Er stond ook nog een snijmachine die we mochten bekijken. Daarna nam die me neer ons weer mee naar boven, daar kregen we een lekker glaasje limonade. Toen we dat op hadden, draaiden ze een leuke film, die 'De bankoverval' heette. We kregen ook nog in plaats van een etui een boekje met een sticker. De ex cursie was geweldig. Bedankt Rabo bank.' Best geinig Dat de rondleiders over het algemeen nogal 'eer van hun werk' hebben blijkt wel uit het feit dat de Rabobandredactie herhaaldelijk wordt verrast met sponta ne opstellen waarin kinderen hun erva ringen op schrift stellen na zulk een ken nismakingsbezoek aan een plaatselijke bank. Op bezoek bij de bank... aldus begint Wilhelmine Heiner het relaas van haar uitstapje met klasgenootjes naar de bank Nieuwkoop. 'Op een dag gingen we (klas 6) met z'n allen naar de Rabobank. Er werden twee groepen gemaakt: de ene ging met meneer Meyaard mee en de andere met een meneer die later Tjeerd bleek te heten. We gingen naar het aquarium (snelkas) toe (er zat nog een gup in ook!). Wat een glas hè...Je kon bonken wat je wilde, maar de vis reageerde niet. Toevallig keek ze naar ons, de sleutel werd omge draaid en we mochten er in. Toen moes ten we nog 'uitvissen' welk briefje van f 100,- (tjonge) nep was en welk echt. Wij gokten natuurlijk net fout...De twee briefjes werden op een soort 'door- lichtmachine' gelegd. In het ene briefje (goeie) zag je allemaal krasjes en in het andere niet. Het laatste onderdeel was: film kijken. Best geinig. We waren er lekker een uur tje tussenuit.' f"»*»

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1981 | | pagina 7