<Q>
Een pittig stemgeluid
uuuiun
■hmnnu
■h;iuü
■uim
mum,
'Een stem waar pit in zit' is een stelling waarmee iedereen het eens zal zijn
als het over Brenda Lee gaat. Niet voor niets kreeg zij de bijnaam 'Little
Miss Dynamite'.
Tijdens haar succesperiode had Brenda's stem nog iets méér. De jeugd was
in die dagen nog erg saamhorig en braaf. Wat goed of slecht was werd uit
gemaakt door een maatschappij, die een duidelijk overwicht op de jongeren
had. Pas verderop in de jaren zestig werd dat anders en durfde men een an
dere levensvisie massaal ten uitvoer te brengen.
Wat heeft dat te maken met Brenda Lee's stem? Het is moeilijk onder
woorden te brengen, maar die stem had iets van losbandigheid, brutaliteit,
een uitdagendheid met een zeker sexy karakter nu. In deze tijd zou dat niet
meer opvallen. In sommige platen wordt volop gekreund en gesteund, ter
wijl men gerust uit de tekst durft te laten blijken, dat drugs worden ge
bruikt.
IttltMHM
ttlttltlllli
iflUHti
titifiitj
minui
Hiüttl
tiHM*
In de loop van de volgende jaren bleek
Miss Dynamite de concurrentie met Con-
nie Francis gemakkelijk aan te kunnen.
Tm sorry' en 'I want to be wanted' haal
den in 1960 beide een le plaats. Andere
singles die zeer hoog scoorden waren
'Dum dum' (4-1961); 'Fooi number one'
(3-1961); 'Break it to me gently' (4-1962);
'All alone am I' (3-1962) en 'Losing you'
(6-1963).
In totaal zong Brenda 51 songs in de Ame
rikaanse hitparade. Dat is slechts voor de
allergrootsten weggelegd.
De meeste uitvoeringen van de platen zijn
in de roek-ballade stijl. Vaak werd gebruik
gemaakt van pizzicatostrijkers met een pit
tige ritmische begeleiding met elektrische
instrumenten.
Zijn de songs in kwaliteit verschillend, de
stem is altijd constant. In langzame num
mers hoor je er iets van wanhoop in, zo
goed leefde zij zich in de tekst in. 'I'm sor
ry' is er wel het beste voorbeeld van.
Een opmerkelijke plaat is 'Rockin' around
the Christmas tree' uit 1960. Het kwam op
een 14e plaats, wat hoog is voor een song
met seizoengebonden tekst. Het was ge
schreven door de kerstsongschrijver bij
uitstek: Johnny Marks. Van zijn hand
kwam onder meer 'Rudolph the red-nosed
reindeer'.
Over schrijvers van Brenda Lee-songs ge
sproken: 'All alone am I' is van de Griekse
componist Manos Hadjidakis, terwijl Carl
Sigman het door de Fransen Pierre Havet
en Jean Renard geschreven 'Un ange est
venu' vertaalde tot 'Losing you'. 'Sweet no-
thin's' is een werkje van Ronnie Self, een
Amerikaanse rocker die het dus niet zelf
zong.
In 1962 tekende Brenda Lee, een pittige
verschijning ook, een 7-jarig filmcontract.
Haar eerste rolprent 'Two little bears' ver
scheen tegelijk met geruchten in de pers,
als zou zij geen tiener zijn, maar een kind
vrouwtje van 32, gescheiden en moeder
van 2 kinderen. Naarmate er meer films
verschenen, zwakten die geruchten af.
In 1967 stopte Brenda haar carrière; zij
vond dat het welletjes was geweest. Ze
nam tijd voor trouwen en kinderen, al
bracht Decca nog wat platen 'uit de ijskast'
op de markt.
Toch zou het slechts een tijdelijke stop
zijn; in 1973 begint Brenda Lee aan een
tweede muzikale loopbaan: en nu wél in de
country. Zij heeft daar plezier in en kan
het rustig aan doen. Vorig jaar nog was zij
een van de vedetten tijdens het country-
festival in Rotterdam.
Ton Jacobs
Brenda Mae Tarpley werd geboren op 11
december 1944 in Lithonia, vlak bij Atlan-
ta.
Het zingen en optreden zaten haar in 't
bloed. Al op 6-jarige leeftijd won zij een
kindersongfestival voor het plaatselijk TV-
station. Drie jaar later was zij een vaste
attractie op dat medium. Er werden zelfs
enkele grammofoonplaatjes opgenomen,
met de naam 'Little Brenda Lee' op het eti
ket. Lee is afgeleid van haar achternaam
Tarpley.
Het zou Red Foley zijn, de country-star
himself, die Brenda onder zijn hoede nam,
nadat hij haar had zien optreden tijdens
een talentenjacht in Augusta, waar de fa
milie Tarpley inmiddels woonde.
Red Foley was de schoonvader van Pat
Boone en hij had in 1950 in Amerika een
nummer-1-hit met 'Chatanoogie shoe shine
boy'. Foley bouwde heel geleidelijk aan
Brenda's carrière en wachtte met het eerste
officiële optreden tot 31 maart 195.6.
De TV zond toen een van de belangrijke
'Ozark Jubilee Show's' uit, waarin het
neusje van de (country)-zalm optrad. Om
dat die show door geheel Amerika werd
uitgezonden, spreekt men in het algemeen
toch van Lee's TV-debuut op die 31e
maart 1956.
Het optreden werd zeer enthousiast ont
vangen door het publiek, waardoor zij in
vele andere programma's gevraagd werd.
Decca was er als de kippen bij haar in te
palmen voor enkele plaatopnamen.
Tot dan toe had Brenda alleen country-
songs ten gehore gebracht en in dit genre
waren ook de eerste platen, zoals 'Jamba-
laya'.
Een jaar later kwam men bij Decca op het
idee haar ander werk te laten zingen, het
geen een paar keer werd geprobeerd in TV-
shows van Perry Como en Dee Clark. Men
zag er wel iets in en aarzelend, vanwege de
grote populariteit van Connie Francis,
werd 'Sweet nothin's' op de markt ge
bracht. Het werd een kolossale hit, niet al
leen in Amerika (4), maar het kwam in bij
na alle Europese hitparades op een hoge
positie. Een leuke kennismaking met Euro
pa voor Miss Lee.
De schrijver van dit verhaal kocht de plaat
indertijd (1960) zelf. Nu nog is die onbe
schadigd in mijn bezit. Over de felheid van
Brenda's stem herinner ik me altijd nog
een opmerking thuis toen ik de plaat voor
het eerst draaide. Toen de zangeres het
tweede couplet inzette, zei mijn zus: 'nou,
vreet me niet op.'
