Eigenbelang
of
eigen
gezicht?
Je kunt je afvragen waarom er destijds een Vereniging Personeel van
Rabobanken is gekomen. Had zo'n veredelde personeelsvereniging te
maken met onvrede over het doen en laten van de bestaande vakbon
den? Voelden de Rabobank-mensen zich misschien te netjes om via
het lidmaatschap van een regelrechte vakorganisatie hun belangen te
laten behartigen? Of dacht men met een portie goede wil en de op
richting van wat er van buitenaf uitziet als een vrijblijvende pseudo-
vakbond al een heel eind te komen?
LEDENRAAD 1980
vakbondsbestuurder Nico van der Stel.
Als inleider uitgenodigd namens de
dienstenbond van het CNV, sprak Van
der Stel tijdens de derde VPR-leden-
raadsbijeenkomst in het Beatrix-con-
gresgebouw van de Utrechtse Jaar
beurs. De discussie, kort nadat de ver
eniging (in alle stilte) haar eerste be-
staanslustrum vierde, bepaalde in be
langrijke mate de vergadering waar af
scheid werd genomen van Wim Heppe
(Halfweg) en Jan van de Nieuwenhuijzen
(Valkenswaard). Voortaan zullen Mientje
van Bussel (Flevoland), Gerrit den Ambt
man (Vorden) en Ben Jager (Den Bosch)
het dagelijks bestuur van de VPR com
pleteren.
Voor de voeten
Om zijn gehoor vast enigszins voor te
bereiden begon Van der Stel zijn betoog
met een waarschuwend: 'In de publieke
opinie hebben vakbondsbestuurders een
zekere reputatie. Men veronderstelt bij
hen de aangeboren handicap dat ze
mensen graag tegen de haren in strij
ken.' En dat hij vanuit zijn positie niet om
een aantal bedenkingen tegen belangen
organisaties met een karakter als van de
VPR heen kon, werd de aandachtige toe-
PITTIG DEBAT KENMERKT
Uitspraken van een strekking als weer
gegeven in het voorgaande missen on
der Rabobank-publiek uiteraard hun uit
werking niet. Ze prikkelen, en niet zo zui
nig ook. En precies dat stond de Vereni
ging Personeel van Rabobanken voor
ogen toen zij onlangs het flinke besluit
nam haar eigen positie eens door een
LEDENRAAD VPR
buitenstaander kritisch onder de loep te
laten nemen. Het resulteerde begin ok
tober in een bij vlagen pittig debat met
hoorders weldra duidelijk.' Ze werken
remmend op het bestaan van de vak
bonden, bemoeilijken hun werk. Ook
zo'n VPR loopt de vakbonden voor de
voeten, en ik zie haar toch vooral als een
egotrippende groep die in hoofdzaak uit
is op het eigenbelang. Ze gaat voorbij
aan de realiteit van alle dag. Ook als CNV
diensténbond hebben we allerminst de
pretentie dat we in ons eentje maat
schappelijke structuren kunnen verande
ren. Je hebt daarbij hulp nodig. Je moet
elkaar vinden op de noemer van een ge
meenschappelijk belang en het is te ho
pen dat men ook van VPR-zijde gaat in
zien dat een juiste belangenbehartiging
samenwerking betekent.'
Zitten pitten
Nico van der Stel had belangstellend
kennis genomen van de VPR-plannen
om energiek de begeleiding van onder
nemingsraadsleden bij de plaatselijke
banken ter hand te gaan nemen. 'Maar
toch,' aldus de CNV-man, 'is het frustre
rend te vernemen dat een VPR zich hier
dan op richt. In feite namelijk plukt men
de vruchten van andermans werk. Het
zijn de vakbonden die deze uitgebreide
vorm van medezeggenschap voor de
werknemers hebben bevochten. Ook de
