kwartet '■EEKSTER Landgoed Benoord 'Wstater .skantie?! Er zijn voortdurend allerlei maatschappelijke ont wikkelingen gaande, ledereen pakt daar iets van op. Het beïnvloedt ons ideaalbeeld over de wereld waarin we leven, onze 'samen'-leving. Er gaat ook een uitstraling van uit op onze persoonlijke wijze van leven en denken. We selecteren en gaan na wat we kunnen gebruiken. Vervolgens stellen we onszelf wel eens de vraag of we er werkelijk iets mee doen in ons leven en werken van alledag. 'Dat hangt van de omstandigheden af,' zouden we kunnen zeggen. Ons dagelijks leven is nu eenmaal ingepakt in een deels zelf gekozen, deels opgelegd leef- en werkpatroon. Daar is vaak niet veel ruim te ingebouwd voor een rustige bespiegeling over wat er zoal om ons heen gebeurt en wat wij er voor ons 'persoonlijk gebruik' van in ons op kun nen nemen. Mijmeringen over onze samenleving en onze ei gen plaats er in - in onze privé-kring, als collega op de bank, als lid van een (sport-)vereniging en dergelijke - vragen tijd. Nog meer tijd hebben we nodig als we dit mijmeren een diepere betekenis geven en over de zin van ons feitelijke doen en la ten gaan nadenken. Velen komen vooral tegen het einde van het jaar hier eerst echt aan toe. Kerstda gen en jaarwisseling bieden in het bijzonder de entourage voor een terugblik en een blik-vooruit. Er wordt nogal eens beweerd dat we tegenwoor dig erg individualistisch bezig zijn. We zouden alle hindernissen op onze weg naar eigen ontplooiing willen opruimen of negeren, ook als daardoor waardevolle sociale normen en regels worden aangetast. Onze medeverantwoordelijkheid voor het welzijn van anderen lappen we aan onze laars. Niet de waarden van de groep maar de eigen nor men worden heilig verklaard. Degenen die dit beweren, menen uit het alterna tief van Toon Hermans (de goot of de rozen) van uit de dagelijkse werkelijkheid de goot als realiteit te zien. Ongetwijfeld zien we om ons heen het streven om aan het eigen belang veel waarde toe te kennen. Maar we zien toch ook - en vooral in kleinere groepen - veel voorbeelden van uitstekende loya liteit en collegialiteit, van groepsbinding. Tegenover de 'ik'-cultuur staat openheid naar an deren. Tegenover harde zakelijkheid staat per soonlijke interesse en dan in dezelfde persoon ver enigd. Dat behoeft niet steeds met woorden dui delijk te blijken. Het is er. Je voelt het. En zonodig openbaart het zich. We vinden dit ook sterk terug bij de aangesloten banken en bij vele afdelingen van de centrale bank. We moeten er wel iets voor over hebben: er zelf sterk aan mee willen werken, vooral als blijkt dat anderen zich geïsoleerd voelen. Als we in deze zin mijmeren, kunnen we wellicht afspraken met ons zelf maken, die zowel voor ons persoonlijk als binnen onze werkomgeving verrij kend werken. En dan betekenen de kerstdagen en de jaarwisseling aanmerkelijk meer dan weer eens extra genieten van onze welvaart. J. Dorresteijn 'Het grote voordeel en misschien wel het succes van deze stunt is dat de men sen zelf er iets voor moesten doen. Het was noodzakelijk voor ze in actie te ko men. Waar je ook je gezicht liet zien, of wie je ook sprak, telkens merkte je dat men overal doende was met het ruilen van kaarten. Die langdurige aandacht is natuurlijk goud waard. Bij het opzetten van zo'n project streef je daar toch zeker naar.' Directeur De Vries van de Rabobank in plaatselijke bank gerust eens een keer de Groningse gemeente Leek is een te- aan de bel mag trekken, gevoegd bij een vreden mens. De overtuiging dat je als zekere onvrede over het gesignaleerde L->u's K'tderboè, R'jtuigenmt. Hertenkamp kasuhen"

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1980 | | pagina 3