te hopen op een goal. Voor mij zou het
niks zijn alleen maar te wachten tot dat
leer tussen de palen gaat. Andere dingen
zijn veel interessanter: Hoe gaan ze diep,
hoe dekken ze, en wie speelt op wie? Je
eigen tegenstanders in de competitie
bestudeer je net zo. Over het algemeen
weet je wel wie tegenover je staat, daar
op baseer je een te verwachten aanpak.
Een snelle jongen als René v. d. Kerkhof
ga je niet op de lip staan, anders is hij je
te snel af. Tsheu la Ling zal proberen je
tik-tik-tik voor joker te zetten. Krijg je
een ploeg als Ajax tegen, dan motiveert
dat onwillekeurig extra. Je wilt niet af
gaan. Maar voor de rest, je doet je best
en daarmee af.'
Bederft een nederlaag het humeur?
'Volgens mij zijn mensen die te goed te
gen hun verlies kunnen niet geschikt
voor dit vak. Wanneer de tegenstander
drie klassen 6eter speelt dan is het af
natuurlijk. Dan mag hij winnen. Alhoe
wel... liever niet natuurlijk. In het veld
wil ik ze allemaal te vlug af zijn. Met het
glas bier na afloop mogen de anderen
gerust het eerste zijn. In die verhalen
over geluk of pech geloof ik niet zo erg.
Je hebt een keer geluk en eens pech,
maar na afloop van de competitie staat
elk team toch wel zo ongeveer waar het
thuishoort op de ranglijst.'
Wanneer wordt er aan de spelverru-
wing paal en perk gesteld?
'Het spel wordt ruwer, zonder meer. De
centen spelen steeds meer een rol, dat is
de oorzaak. Je kunt trouwens in een
wedstrijd wel fel op elkaar spelen, maar
dat hoeft nog niet te betekenen dat het
er gemeen toegaat. Het lijkt vaak erger
dan het is. Iemand zomaar voor z'n don
der schuppen, dat gebeurt toch hoofdza
kelijk bij internationale ontmoetingen
waar tot elke prijs gewonnen moet wor
den. Maar zoiets heeft op den duur na
tuurlijk ook hier invloed. Vooral in wed
strijden waar het erom gaat, wel te ver
staan. De belangen zijn er erg groot en
dan zul je zien dat spelers elkaar onheus
gaan bejegenen. Daarentegen is het
voetbal voor mij steeds een hobby ge
weest en dat zal wel zo blijven ook. Dat
er nog wat van binnen komt ook is mooi
meegenomen.'
Rabobankdirecteur Paulussen uit Mer
kelbeek is een aanzienlijk volleybalen
thousiast. Met als resultaat dat een vorig
jaar opgezette krachtmeting tussen ban
ken uit de drie zuidelijke kringen in
Rabobankland uitgroeide tot een ware
happening. Slechts een hartewens bleef
voorlopig onvervuld: de publieke belang
stelling moet nog behoorlijk klimmen
om de toernooidag echt tot een collegia
le ontmoetingsplaats voor sporters en
supporters te maken. Naar het schijnt
heeft voor de rest het kwistig uitge
strooide zaad volop kiem gevat want
toen het toernooi van verleden jaar on
langs een herhaling kreeg, kon iedere
opmerkzame bezoeker waarnemen, dat
de volleybalsport in deze regio een bloei
periode doormaakt onder de vrijetijds-
sporters. Het toernooi van vorig jaar
mondde uit in wekelijkse sportavonden
en dat was nu duidelijk aan het presta
tieniveau te zien. Was het vorig jaar zo
dat ploegen nog puntloos uit de strijd
kwamen, dit jaar was dit beslist anders,
ook al door aanpassingen van het regle
ment. Zo ontstonden tijdens de poule
wedstrijden fikse partijen, die elk 10 mi
nuten per set duurden en het fraaie elek
tronisch scorebord, ook al voorzien van
het Rabo-vignet, liet dikwijls zien dat de
tijd voorbij was, terwijl beneden de strijd
nog niet gestreden was.
Het was uniek om te zien hoe de
scheidsrechters/tellers zich spontaan
aanmeldden bij de toernooileiding, zoda
nig dat het toernooi vlekkeloos qua
organisatie verliep.
Sportief gezien kwamen de ploegen van
Maastricht, Brunssum, Schaesberg,
Spekholzerheide, Lutterade en Schinveld
als poulewinnaars uit de bus. De finale
tussen Maastricht en Schinveld was on
danks de fraaie tegenstand van Schin
veld een kluifje voor Maastricht, dat zon
der een set te verliezen de ware winnaar
van dit toernooi werd. Niet geheel on
verwacht overigens, daar deze ploeg
wekelijks wedstrijden speelt en samen
gesteld is uit diverse actieve spelers. De
fraaie wisselbeker kwam zo voor de
tweede maal in handen van Rabobank
Maastricht. Wij geloven echter, dat de
ook dit jaar door Interpolis beschikbaar
gestelde bekers voor de 2e en 3e prijs
winnaars een even grote vreugde te
weeg brachten. Alle ploegen, 22 in getal,
ontvingen een herinneringsvaantje.
De reacties op het verloop van dit regio
nale toernooi waren zodanig dat meteen
plannen werden gesmeed voor volgend
jaar. Zelfs werd daarbij gedacht aan een
'Rabo-Limburg-cup', waarbij de winnaar
van de drie zuidelijke kringen in de strijd
zal treden tegen de winnaars van 't jaar
lijks toernooi georganiseerd voor Noord
limburgse banken.
Wat, wanneer het vroeg of laat ge
daan is met de actieve voetballerij?
'Ik heb een diploma gehaald waarmee ik
straks als trainer altijd nog terecht kan
bij een amateurclub. Je blijft op die ma
nier toch wat bij de voetballerij betrok
ken, anders althans dan het neutrale pu
bliek. Je houdt ook je conditie op peil...
en het extraatje waar je - eerlijk is eerlijk
- toch wel aan gewend bent geraakt.'
Het is Johan Havermans ten voeten uit.
Vastberaden en rustig, met beleid optre
dend, kalm en koel redenerend. In het
veld en daarbuiten. Een plakboek waarin
knipsels het wel en wee van 'zijn' Wil
lem II benevens wat persoonlijke wa
penfeiten belichten, wordt pas bij het af
scheid met een zekere nonchalance ge
presenteerd: 'Zie maar wat je ervan
maakt...'
