Schijnheilig 21 IN HET SPIONNETJE Mien Holthuizen Soms vraag ik me af waarom we nog Kerstmis vieren. Is het zo langzamerhand niet een lege vorm geworden? We weten niet beter, op 25 en 26 december is het Kerstmis, je plakt er nog een paar vrije da gen aan vast, dan heb je Oud en Nieuw. Een fijne gelegenheid om naar de sneeuw of de zon te gaan. Voor veel mensen zal dat het eerste zijn waaraan ze denken als ze het woord Kerst mis horen: vakantie, skiën of zonnen en ge zellig eten. Allemaal belangrijk, dat geef ik toe, maar daar hoeven we geen Kerstmis voor te vieren. De religieuze mens zal naar de kerk gaan en denken aan het kind dat in de kerst nacht geboren is met de belofte dat het het licht der wereld zou zijn. De niet-religieuze mens beleeft Kerstmis misschien als de te rugkeer van het licht. De dagen beginnen een snippertje langer te worden en we zeg gen tegen elkaar dat we toch de goede kant weer opgaan. In januari merk je immers al dat de dagen iets langer worden. Misschien denkt een ander aan dat oude volksverhaal waarin verteld wordt dat in de kerstnacht het water in beken en plassen in wijn verandert. De bloemen bloeien, de bij en zingen in hun korf en terwijl de onder aardse klokken luiden zijn de dieren in staat in de taal der mensen met elkaar te praten. Een mooi, heel oud verhaal en soms zou ik wel eens willen gaan kijken naar dat won der in de kerstnacht. Waarom zou het ei genlijk geen werkelijkheid kunnen zijn en misschien zou de mens die daadwerkelijk naar het wonder van de bloemen, de wijn en de dieren zoekt ook dat kleine kerstkind wel ergens ontmoeten. Maar helaas, al trekt het wonder aan de vooravond van de kerstnacht, ik ga niet het stille bos in. Ik zoek wel de wijn, maar dan in een glas en ik zit bij de open haard. Zo zijn wij mensen, we willen er niet te veel moeite voor doen. Misschien zegt u dat u toch naar de nachtmis gaat of naar de late dienst in de protestantse kerk, maar die diensten zijn ook al ten gerieve van de kerkgangers wat vroeger in de avond. Vroeger was een nachtmis een nachtmis. Nu is dat veel te lastig en is het een late avondmis. Wellicht vindt u dat allemaal niet zo be langrijk, maar het feit dat Kerstmis geen echt feest meer is. maar een gewoonte, illu streert de degeneratie van vele waarden. Ik weet het, door de hele geschiedenis heen hebben de mensen elkaar er van beschul digd dat ze slecht waren en dat ze elkaar naar de ondergang voerden en dat ze de werkelijke waarden in het leven verloren lieten gaan. Dat zie je duidelijk als je in oude kranten en tijdschriften kijkt. Ook daar lees ik som bere verhalen. In 1807 was men al van me ning dat de wereld aan slechtheid ten onder zou gaan en voorspelde men het bittere einde. En toen in 1818 Joseph Mohr Stille Nacht, Heilige Nacht dichtte op muziek van zijn organist zal hij misschien ook zorgelijk ge dacht hebben aan de situatie waarin de we reld toen verkeerde. Maar nog nooit hebben we zo dicht bij de afgrond gestaan als nu. Wie na een dag hard werken de televisie aanzet, wordt om vergeworpen door alle ellende. Werkgevers en werknemers zijn het nooit met elkaar eens maar knokken fel voor hun belangen, de olie die de mensheid ten dienste zou moeten staan is de inzet van een vernede rend politiek spel. Moorden, het stukslaan van materiële en het ondergraven van gees telijke waarden komen dagelijks voor. We hebben met z'n allen het vrolijke uit zicht op een totale nucleaire vernietiging en wie kinderen en misschien kleinkinderen heeft, zit voortdurend met de hand aan de keel van pure ellende. En zijn het altijd de anderen? Welnee, we barsten zelf toch ook van afgunst als een collega promotie maakt, we ergeren ons voortdurend aan de nieuwe auto, die bij de buren voor de deur staat. Waarom zij wel en wij niet? Mensen, wat moeten we nog met Kerst mis? Het meest onzinnige is nog wel dat men ieder jaar daar, waar oorlog woedt, probeert om althans in de kerstnacht een wapenstilstand te forceren. Als het lukt is men uiterst tevreden. Mooi, heel mooi, echt passend bij de kerstsfeer. Daarna begint men elkaar met frisse moed uit te roeien. Halleluja. Soms, denk ik, maar dat weet u al, wat doen we nog met Kerstmis? We hebben al leen het woord nog over, de inhoud is ver loren gegaan. Houden we het alleen in stand uit historische waardering? We zou den Kerstmis kunnen afschaffen, precies zoals het in het jaar 330 in Rome werd in gesteld toen men besloot op 25 december de geboorte van Christus te herdenken. En waarom doen we het toch niet, dat afschaf fen? Denkt u niet dat ik hier een soort preek zit te schrijven. Beschouw het maar als de noodkreet van een mens, die zich aan de schijnheiligheid van een paar dagen Kerst mis vieren stoot. Kerstmis exit? Wat vindt u?

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1980 | | pagina 21