onderweg. Wil je zo'n land dus enigszins leren kennen dan moet je er echt een maand of langer voor uittrekken. Het zijn niet alleen de afstanden. Werkelijk alles is er zo ruim. Hele stukken stilte, complete gebieden waar geen huis te bekennen valt. Je gaat naar een land als Canada vanzelfspre kend om de natuur. Voor de steden, daarvoor ga je niet. Maar opvallend zo schoon alles er was. Een benijdenswaar dig volk volgens mij, de Canadezen. Alles gebeurt er gedisciplineerd. Ze drin gen niet voor om maar wat te noemen. En wat ook fijn is, je kunt zelfs op de drukste punten als voetganger nog zon der levensgevaar oversteken. Bijna alle verkeer staat stil als ze zien dat je aan- naast gestaan hebben om van zoveel na tuurgeweld een juiste indruk te krijgen. Wij speelden daar in zekere zin zelf de rol van toerist.' Oliegoed De groepsgenoten sluiten zich vrijwel unaniem bij bovenstaande mening aan. Hun excursie naar de Niagara-waterval- len betekende een onvergetelijke en te gelijk ook een komische belevenis. Via tunnels een kijkje nemen achter de eigenlijke watervallen. Uitgerust met laarzen en gehuld in oliegoed, ging ie dereen op pad, 'de lange zwarte jassen, zo dichtgeknoopt dat er alleen nog maar kleine koppies zichtbaar waren. Daarna begon onze strompeltocht, en dat was lachen, gieren, brullen. Maar het is een excursie die iedereen aan te raden valt.' Wim van Stein (Lisse) herinnert zich: 'Met een enorme kracht dendert dat wa- eerste indrukken van een man als Wim van Stein, werkzaam bij de Rabobank in Lisse. Hij zegt: 'Canada vormde mijn tweede studiereiservaring. Wat we ge zien hebben was natuurlijk niet meer dan een paar centimeter. Dat land is zo onmetelijk uitgestrekt, je hebt er geen notie van. Maar het geheel was grandi oos, echt grote klasse. En alles liep als een zonnetje.' In Toronto ontmoette de groep Frank Verwey, ondanks 28 Canadese jaren in zijn hart toch Mokummer gebleven. Ver wey die de frequente treinverbindingen in Nederland als een weldaad ervaart, bouwde in Canada een garagebedrijf met 82 man personeel op. Als 'presi dent' van een verhuurbedrijf voor kam- peerbusjes ervaart hij veelvuldig hoe Ne derlanders zich vergissen in de uitge strektheid van het land. Vaak moeten thuis uitgestippelde routes ('in 14 dagen van kust tot kust en terug...') voor trek tochten flink worden bijges'uurd. Voorts verstrekt men Nederlandstalige routebe schrijvingen als service. Veilig op straat Els van Capelle, reizenverkoopster op het Rabobankkantoor te Ermelo, kostte het aanvankelijk ook alle moeite zich een Canadees maatgevoel eigen te maken. 'Steden als Toronto en Montreal liggen als je de kaart bestudeert voor je gevoel bijelkaar. Toch zit je vijf uur in de trein om die afstand te overbruggen. Voor een treinreis van kust naar kust ben je 72 uur stalten maakt de rijbaan op te lopen. Te kenend is verder dat je in een stad als Toronto ook 's avonds als vrouw in je eentje veilig bent. Kom daar hier eens om in menige stad. Bijkomstig voordeel was wel dat ons be zoek zich afspeelde in de mooiste tijd van het jaar. Op het gebied van de herfstpracht zijn we op de Veluwe aardig wat gewend, maar de taferelen ginds overtroffen echt alle verwachtingen. Je ziet die kleuren weieens op foto's en dan geloof je het niet. Maar heus, het kan wel. De Niagara-watervallen vergeet je evenmin. Je moet er eerst zelf eens ter omlaag. Je hebt er een voorstelling van, maar wat het werkelijk is besef je ter plekke pas. Bij zoveel geweld past al leen maar stilte. Je denkt, in vredes naam zet de boel toch eens even stil. Onvoorstelbaar, zo'n brok oerkracht.' Zo blijkt herhaaldelijk de buitengewone natuur een bijzondere indruk bij de deel nemers te hebben achtergelaten. Teke nend bijvoorbeeld dit kernachtige com mentaar: 'De route die we vanuit Van- couver in een dag per auto hebben afge legd was eigenlijk een doorlopende kleu- renposter.' Een verademing 'Jawel, een brok natuur waar je u tegen zegt,' meent ook George Lernhout uit Terneuzen. Hij ontdekte in Canada 'za ken die echt zijn wat ervan gezegd wordt,' waardoor hij de toer als zodanig het stempel buitengewoon leerzaam meegeeft. Lernhout: 'Kijk, tussen een ex cursie naar een safaripark hier en ginds is geen principieel verschil. Daar hoefje kelt het land van zomer- naar wintertijd over, zodat er nog een uur extra bijkomt.' Laconiek commentaar uit de zaal: 'Daar was ik al bang voor...' Maar niettemin, de reacties na afloop waren eensluidend en van een aansteke lijk enthousiasme. Neem de spontane Checking

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1980 | | pagina 11