k E cO~ 23 YfófUl&S 'Ja maar, ik ben hier toch zeker op de Rabobank...' Eigenlijk heb je in het ge heel geen tijd om uitgebreid te gaan dis cussiëren en argumenteren. Helemaal verbijsterd zijn die mensen soms als je hen uitlegt dat ze zich echt deugdelijk moeten legitimeren en datje bovendien nog eens moet telefoneren met het kan toor waar ze bankieren. Het is ook ver makelijk te zien wat mensen verstaan onder een legitimatiebewijs. Ze komen aandragen met de meest rare vodjes, va riërend van NS-kaarten tot en met de kaart van het Cultureel Jongeren Pas poort. We hebben eens een Rabobank- directeur op bezoek gehad die helemaal obstinaat werd toen we om een pas poort of iets in die geest vroegen. Vaak ben je geneigd als mensen nijdig worden te zeggen: 'Bekijk het maar'. En toch probeer je dan maar weer om ook zo ie mand knap te behandelen.' Personeelswoordvoerder Han Pastoor ten slotte: 'Weet je wat onze afdeling kas en kantoren doet wanneer er voor een van onze klanten wordt gebeld die bij een andere bank geld op wil nemen? Hier gaan ze meteen na of de betrokke ne in het bezit is van cheques. We wij zen hem op de gebruiksmogelijkheden ervan. Waarom is aan de overkant niet overal eenzelfde soort beleid mogelijk?' Nu de vakanties weer grotendeels een herinnering zijn geworden en er nog slechts sporadisch wat 'Gelbe Jacken und Stiefel herum laufen' en zo nu en dan nog een zachte G aan de balie opklinkt, zou ik als medewerker van een Rabobank in een van de drukste toeristencentra van Zeeland enkele kanttekeningen willen plaatsen. Ik ben ervan overtuigd, dat niet alleen wij met dit soort problemen te kampen hebben, maar dat ze in elke toeristenplaats actueel zijn. Gedurende het vakantieverblijf doet zich op een gegeven moment bij de vakantie ganger een gebrek aan geld voor. Voor de Duitse en de meeste Nederlandse gasten is dit geen probleem, daar res pectievelijk 99 en 80 van deze gasten in het bezit zijn van euro- of be taalcheques. Een kleine groepering ech ter heeft deze cheques niet. Dit zijn na tuurlijk mensen, die om een of andere reden hiervoor niet in aanmerking ko men. Doch niet allemaal. Dit mag blijken uit het feit, dat dit meestal cliënten be treft van dezelfde banken, die ik niet met name zal noemen. Ik kan niet aannemen, dat de mensen uit de desbetreffende plaatsen allen min of meer dubieuze cliënten zijn. Deze cliënten dus kunnen gebruik maken van onze interne rege ling, die het mogelijk maakt om recht streeks geld op te nemen van hun eigen privé- of spaarrekening. Deze regeling juichen ook wij toe, daar het ondoenlijk zou zijn voor al deze mensen telefonisch geld over te maken. Als groot nadeel echter heeft deze regeling, dat ze enorm tijdrovend is. In het hoogseizoen gebeurt het niet zelden, dat onze bank op een enkele morgen zo'n honderdmaal plaatse lijke banken in het binnenland telefo nisch om een fiat moet vragen voor va kantiegasten aan de balie die om geld verlegen zitten. Er is niet veel fantasie voor nodig om in te zien, hoeveel tijd het baliepersoneel hierin steekt. We kunnen stellen dat een telefonisch fiat inclusief het schrijven van de kwitantie zo gemid deld vijf minuten in beslag neemt. Een eenvoudig rekensommetje biedt dan het volgende beeld, 100 x 5 min. 500 min. Met zeven baliemedewerkers betekent dit, dat iedereen ruim een uur aan het bellen is. Ondanks het feit, dat hiervoor extra personeel aangetrokken wordt, ontkomen we in het topseizoen vaak niet aan lange rijen wachtenden met alle gevolgen van dien. Het bovenstaande geldt als normaal in de week. Als extra service echter openen wij, en waar schijnlijk meerdere kantoren, ook op za terdagmorgen. Ook dan gebeurt het vaak, dat deze mensen geld komen vra gen, waarbij zij dan nul op het rekest krijgen, omdat hun bank op zaterdag niet te bereiken is. Dan maak je de gek ste taferelen mee. Cliënten met nijpend geldgebrek, die bijkans met de tranen in de ogen staan, maar ook vaak woeden de mensen. Het personeel van onze bank is dan meestal de gebeten hond. De uitdrukkingen variëren van: 'Als je geld brengt kan het altijd, maar owee als je moet halen', of: 'Bij banken is het overal hetzelfde', tot 'Stelletje crimine len'. Er worden zelfs nog veel minder fraaie uitlatingen gebezigd, maar die le nen zich niet voor herhaling in een zich zelf respecterend blad. Dit alles zou absoluut niet nodig zijn, wanneer men deze mensen eens wat meer voorlichting zou geven. Dit zou bij voorbeeld kunnen dooreen bijsluiter te ontwerpen, waarin wordt gewezen op het gebruik van reischeques e.d. Deze bijsluiters kunnen dan ruim voor het aanvangen van de vakanties worden verstuurd. Ook wat meer persoonlijke informatie met betrekking tot een deugdelijk legiti matiebewijs zou geen kwaad kunnen. Ook dit wil weieens problemen geven. Verschillende mensen zien namelijk niet in, dat wij een deugdelijke legitimatie verlangen om hun rekening te bescher men tegen kwade bedoelingen van der den. Ik zou de medewerkers van collega- banken, voornamelijk in het binnenland, willen vragen, van het bovenstaande goed nota te nemen en de regeling van onderling dienstbetoon niet als eerste, maar als laatste mogelijkheid te promo ten om geld op te nemen. De collega's in de toeristencentra zal zodoende heel wat werk bespaard blijven in deze onge looflijk drukke periode. Een en ander komt niet alleen deze collega's ten goe de, maar mijns inziens de gehele organi satie. Het is namelijk vaak, dat deze on tevreden cliënten hun ongenoegen ken baar maken aan vrienden en bekenden, hetgeen in deze tijd van grote concur rentie tussen de diverse banken toch wel het laatste is wat we kunnen gebruiken. Dus: geeft u allen goede raad, dan kun nen wij wel voor het geld zorgen.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1980 | | pagina 23