■4 MeMo-bedrijfje Houtwerkplaats De Krul, uit Deventer, draait prima. Jan Hen drik Polhuijs kan zijn opdrachten bijna niet aan. 'Ik maak dan ook helemaal geen reclame,' vertelt hij. 'Alle werk komt door dat de mensen het aan elkaar doorvertel len. Als je goed werk levert, komen ze van zelf wel. Ik ben nu nog alleen, maar over een poosje probeer ik er iemand bij te krij gen. Niet in dienst nemen, maar om samen van mijn werkplaats gebruik te maken. Een soort compagnon.' De 28-jarige Pol huijs repareert vooral houten gebruiks voorwerpen als meubelen, deuren en kozij nen. Hij doet ook lichte timmerwerkzaam- heden en 'draaiwerk', zoals het maken van stoelpoten. Dit najaar is hij bovendien be gonnen met het geven van cursussen op het gebied van eenvoudig timmerwerk. 'Bij voorbeeld hoe de mensen allerlei klusjes in huis kunnen doen en hoe ze houten speel goed kunnen maken.' Jan Hendrik Pol huijs heeft het MO-diploma Handenar beid. Hij heeft als groepsleider gewerkt bij een kindertehuis en als beheerder bij een creatief centrum. Maar zijn hobby (hout- draaien) ging hem boven alles. 'Lang zaamaan ben ik van mijn hobby mijn be roep gaan maken. Eerst part-time en dit jaar als volledige dagtaak. de Provo- en Kabouterbewegingen in het midden van de jaren '60 en de eerste helft van de jaren '70. Maar ook de milieu-actie- groepen van vroeger en nu vinden zich in het MeMo-idee terug. Vooral in de jaren '70 schoten makro-biologische winkels en natuurvoedingrestaurantjes (geschoeid op een mens- en milieuvriendelijke leest) als paddestoelen uit de grond. In het decenni um daarvóór ontstonden tientallen werk en leefgemeenschappen op het platteland waar milieuvriendelijke landbouw werd be dreven. Het was een ontwikkeling die tot op de dag-van-vandaag is doorgegaan. Nü blijkt dat het de voorlopers waren van steeds meer mensen die het starre werk in fabriek of op kantoor niet meer aankunnen of willen en (alleen of in een samenwer kingsverband) hun eigen werkgelegenheid willen scheppen in een eigen bedrijf. Werk gelegenheid waarmee inkomen kan worden verworven, waardoor ze onafhankelijk zijn van een uitkering of een werkkring waarin niet met plezier wordt gewerkt. Ze kunnen dan allemaal zelfstandig in hun (meer dan alleen maar materiële) behoeften voorzien. Velen hebben op deze manier van hun hob by hun beroep gemaakt! Ondernemen met idealen Inmiddels zijn er in ons land al circa acht honderd MeMo-bedrijfjes, waarin zo'n twee- tot drieduizend mensen werken. Het gaat om bedrijfjes variërend van de al ge noemde natuurvoedingwinkels en -restau rants tot drukkerijen, boekhoudcollectie- ven, klussenbedrijven, pottenbakkers, meubel- en timmerwerkplaatsen, fietsenre- parateurs en bakkers. Er zijn onderne minkjes die zich bezig houden met het ma ken van windmolens en andere energiebe sparende voorzieningen, kledingateliers, weverijtjes en herstelwerkplaatsen van 'welvaartsresten' (bedrijfjes die afgedankte goederen ophalen, bijvoorbeeld wasmachi nes die een mankement hebben en dan maar worden vervangen) en ze (eventueel) te repareren en weer te verkopen. Het zijn allemaal ondernemingen met wer kers die bepaalde idealen hebben. Mensen die vinden dat het een schande is dat het milieu wordt misbruikt en vernietigd en dat de aarde voor de na ons komende generatie onherbergzaam wordt gemaakt. 'Dat is evenzeer milieu-onvriendelijk,' vindt het bestuur van de Stichting MeMo. 'MeMo is ontstaan als reactie op uitwassen van de in dustriële maatschappij. De meest in het oog lopende misstanden zijn wel het mate- Een MeMo-bedrijfje op wielen: de klussen- bus van Dries van der Sluijs in Deventer. Met een MTS-diploma Autotechniek op zak zag hij het na enkele jaren auto's keu ren niet meer zo bij een baas zitten. 'Ik heb een Middenstandsdiploma,' vertelt de 31-jarige Van der Sluijs, 'dus begon ik voor mezelf.Dat is dan een bedrijfje ge worden waar men terecht kan voor het la ten repareren van lekkende kranen en klemmende deuren en ramen, om maar eens een paar klussen te noemen. 'Voor alles wat de heer-des-huizes in huis zou moeten doen, kunnen ze mij laten komen. Mijn klanten zitten dan ook vooral onder die mensen waar zo'n heer niet aanwezig is of waar die niet zo handig is,zegt Dries van der Sluijs. De opdrachten komen voor al telefonisch bij hem binnen. En dan trekt hij er alleen op uit. 'Want als je iemand in dienst neemt, wordt het voor de mensen veel te duur. De prijzen zijn nu aantrekke- ib hoh ho' lo^or Ar"1 '36700.-6®

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1980 | | pagina 16