Rondje pils voor! de winnaars 'Waar blijft nou dat bier? Kom op ermee. Hebben we het verdiend of niet?' Aan het eind van een lange vermoeiende voetbaldag vallen elf voetballers en hun vier supporters-door-dik-en-dun elkaar om de hals. Overal glunderende gezichten, Uitbundige en spontane vreugde-uitbarstingen. Onwaarschijn lijk vlot vindt de roep om bier gehoor. Rijkelijk vloeit het overwinningsvocht. In minder dan geen tijd is een zwaarbeladen dienblad van z'n vracht ontdaan. En nog snakken droge kelen gulzig naar het ver kwikkend vocht. Wie had dat nou ooit kunnen dro men, die zaterdag in Utrecht? Pas de avond tevoren om tien uur waren de langverwachte hemden met de belettering 'Bodegoma' afgeleverd. Lag in het op de valreep nog gereed komen van die uitmonstering misschien de kiem van het succes? Putte het team uit Borne, Delden, Goor en Markelo daaruit mis schien de benodigde extra morele kracht? laatste acht hebben we het nog nooit gebracht. En ook nu telde ons team maar drie actieve voetballers. De rest? Allemaal spelers-in-ruste. Maar het zijn wel geroutineerde kerels. En op routine kom je ver. Het is vooral oppassen voor een uitputtende tempo slag. Met het verstrijken van de dag merk je het verschil. Er wordt nog maar weinig gecombineerd. In plaats daarvan krijg je vooral lange ballen, hoog voor de pot. Wij hebben tevoren een stuk of zes oefenwedstrijden afgewerkt ter voorbe reiding.' Tegenstand Het Bodegoma-team zag zich bij de poule-indeling voor het Utrechtse toer nooi geplaatst tegenover 'knap zware en degelijke tegenstanders': Langendijk, Stevo, Midden-Drenthe en Heerenveen- Joure. Alleen de wedstrijd tegen de 'zwakke' broeders uit Heerenveen en Joure ging verloren, maar toen wist Bo degoma zich al verzekerd van de poule zege en moesten er krachten gespaard worden voor het vervolg. Tegen Wate ringen won Bodegoma met 2-0; Pur- merend moest er in de kwartfinale met 3-0 aan geloven, maar de strijd tegen Alkmaar in de halve finale werd pas via strafschoppen beslist. Dat het nemen van penalties een kunst is op zich kwam ook tijdens de finalewedstrijd tegen de Centrale Rabobank tot uiting. De eigen lijke wedstrijd bracht evenmin als de verlenging een beslissing, zodat ook hier strafschoppen de doorslag gaven. In de tweede serie schoten vanaf de elfmeter- stip stopte keeper-aanvoerder Karei van Dijk liefst twee van de drie op hem afge vuurde kogels. Diens reactievermogen, opgebouwd tijdens volleybalwedstrijden en in het zaalvoetbal, bezorgde de Twenthenaren de eindzege. Scheidsrechter Toos van de Heuvel was Lange ballen Laten we iemand van het elftal zelf aan het woord, kort nadat het Utrechtse team van de Centrale Rabobank als laat ste concurrent capituleerde: 'Een formi dabel resultaat. De directeuren stonden perplex toen ze na afloop werden inge licht. Geen mens had het verwacht, ook wijzelf niet. Sinds 1973 doen we trouw mee, maar verleden jaar werden we in onze poule al gewipt. Verder dan twee keer een plaats bij de

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1980 | | pagina 6