Disco-tijdperk
begon met
Bij velen kreeg Gloria Gay nor pas grote
bekendheid, toen vorig jaar haar plaat 'I
will survive' een wereldhit werd.
Toch had zij al eerder geschiedenis ge
maakt: in 1975 bracht MGM het nummer
'Never can say good-bye' uit. Vele beken
de muziekcritici omschreven deze song la
ter als 'de eerste disco-song aller tijden'. Bij
de music-makers was het opgevallen, bij
het publiek aanvankelijk nog niet. De rage
die zou volgenwe weten het allemaal.
Wie was Gloria Gay nor en hoe kwam zij
tot haar disco- en andere successen?
Zij stamt uit een muzikale familie. Moeder
Gaynor maakte haar dochter al jong ver
trouwd met talrijke evergreens en papa
was zelfs korte tijd vaudeville-zanger.
Aanvankelijk zagen haar ouders niets in
een zangcarrière van Gloria, 'maar,' zo
vertelt Gloria zelf in een interview, 'voor
mij stond het al vast toen ik nog maar 8
was. Vijf jaar later had ik die droom al zo
ver uitgebouwd, dat ik niets anders meer
deed dan oefenen aan de hand van platen.'
Artiesten als Nat King Cole, Sarah Vaug-
han en Marvin Gaye waren haar grote
voorbeelden, ofschoon zij een eigen stijl al
tijd belangrijk zou blijven vinden.
Op 18-jarige leeftijd verwierf zij plaatse
lijke bekendheid als nachtclubzangeres en
dat mondde uit in een paar plaatopnamen,
waaronder Nancy Wilson's 'Save your
love to me'. De dood van haar moeder be
tekende een eind aan deze korte carrière;
dat was in 1965.
S
Overstap
Maar het bloed kruipt toch waar het niet
gaan kan en in de zeventiger jaren ging zij
weer aan de slag. Direct kreeg zij een
plaats in een vooraanstaande New-Yorkse
nachtclub, de 'Wagon Wheel'. De contac
ten in de showbusiness zijn vlug gelegd als
er werkelijk talent aanwezig is en het duur
de dan ook niet lang of zij had een flinke
band achter haar, de 'City Lights'. Jay El-
lis werd manager, die voor een contract én
een eerste plaat bij Columbia zorgde.
Het nummer 'Honey bee' deed het echter
niet, omdat Columbia tekort schoot in de
promoting. Het werd de reden van de over
stap naar MGM, alwaar de nieuw opgeno
men versie van 'Honey bee' wel de weg
naar het succes vond.
Gloria Gaynor stond nu vlak voor haar
grote doorbraak. Terwijl opnamen voor
een elpee in volle gang waren, kwam zij
met een experimentele single op de markt,
het in de aanhef van dit artikel ge
noemde 'Never can say good-bye'.
Dat is een oude song van o.a.
Isaac Hayes en The Jackson
Five en altijd als een balla
de gebracht. Gloria voerde
het op tot een swingend
werkje met een opval
lende beat-disco.
ivraai ook ue eipee lunuei uezenue titeij
had iets unieks, nl. dat alle liedjes in elkaar
overliepen. Voor het eerst was er een al
bum voor non-stop-dancing. Toen ook het
derde nummer van deze langspeler 'Reach
out, I'll be there' op single grote populari
teit verwierf, bleek dat Gloria en haar pro
ducer Meco Monardo een gouden formule
gevonden hadden. Hierop werd nog enige
tijd doorgeborduurd, maar niet met inner
lijke vreugde bij Gloria. De oorzaak moet
worden gezocht bij de keuze van het mate
riaal, bijna allemaal betrof het oude num
mers.
De platenbazen voelden niet voor een om
mezwaai en toen Gloria doorzette kwam
het snel tot een breuk.
In 1977 verscheen de elpee 'Glorious' met
inderdaad andere muziek. Wat zwaarder,
met veel gitaarsolo's en niet zo disco-ach-
tig. Hoewel de kritieken gunstig waren,
sloeg deze muziek bij het publiek niet aan.
Het bleef hierna wat stil rondom de zwarte
zangeres. Ze kwam nog wel in de publici
teit als gast op bekende festivals en via re
clamespots op de Amerikaanse TV. Een
val van het podium maakte ook hieraan
een einde. Het opgelopen rugletsel moest
verschillende keren operatief worden be
handeld en vervolgens diende Gloria een
half jaar rust te houden.
Zodra het weer enigszins kon ging zij er
weer flink tegenaan en de comeback zou
grandioos worden. 'Substitute' heette de
nieuwe single, een cover van de Rightious
Brothers en in Europa een hit van de da-
mesgroep Clout. De B-kant 'I will survive'
vond Gloria beter en zij vroeg de discjoc-
key's deze meer te promoten. Het gevolg
was, dat de A-kant uit de Hot-100 ver
dween en 'I will survive' in de plaats
kwam, doorstootte naar de nummer 1 posi
tie en daar erg lang gehandhaafd bleef. Zo
lang zelfs, dat het platina werd. Toen bleek
dat in het buitenland het succes niet min
der was, werd het zelfs gemakkelijk dub-
bel-platina. Dat komt niet vaak voor.
Al is het disco-achtige uit Gloria's repertoi
re verdwenen, in de naaste toekomst zullen
we haar blijven horen. Haar volgende sin
gle zal, als u dit leest, inmiddels wel uit
zijn. Het is een ritmisch nummer, met
saxofoon en het geheel doet een beetje rock-
achtig aan. Met spanning wachten de fans
af, wat 'Ain't no bigger fooi' zal gaan doen.
Ton Jacobs
