I steld worden. Mits wij natuurlijk hier
onze intrek mogen nemen.'
Er klinkt een gulle lach door het woon
vertrek. Om te illustreren hoe voortreffe
lijk ze alles vindt, laat Joke eventjes zien
met welk een gemak ze zonder wrikken
met haar rolstoel vanuit de gang de
slaapkamer bereikt, de woonkamer of de j
badkamer. 'Kijk eens, is dat een mooie
draai of niet? En let eens op hoe goed
van indeling de badkamer is. Je hebt
nergens problemen als rolstoeler.'
De verwondering over het aanwezige
comfort, aldus blijkt uit de nadere toe
lichting, houdt verband met de vaak nog
moeizame gevechten tegen de bureau
cratie als de gehandicapte streeft naar
faciliteiten die zijn verblijf in de dagelijk
je bestaan. Maar je komt er heus wel.
Sterker word je, stukken handiger zon
der twijfel. En eigenwijzer, dat ook wel
ja. Je gaat heel anders redeneren, voort
durend op zoek naar wegen om zo min
mogelijk hinder van je handicap te on
dervinden. Je fotografeert, knoopt je ei
gen schoenen weer dicht en ook het
strikken van een stropdas brengt geen al
te grote problemen met zich mee. En als
het moet timmer je ook een spijker nog
wel in de muur.'
Onlangs reisde het echtpaar Gerritsen
naar Nieuwvliet-Bad voor een oriënte
rend bezoek aan het bungalowpark Saint
Pierre met z'n drie voor gehandicapten
aangepaste vakantiewoningen. Wat de
toekomstige gebruikers er wacht aan
comfort overtrof zelfs hun stoutste ver
moedens. Joke: 'Dit is nou wat je noemt
,van alle gemakken voorzien'. Je bent
vertrouwd met kamperen in een armoe
dig huisje. Maar dit is geen vakantie
huisje meer. Dit is een complete woning.
Denk maar niet dat ik hier wegga voor ik
alles heb uitgeprobeerd.' En behendig
zet ze in haar rolstoel koers van het ene
vertrek naar het andere. Om aan het
eind van de inspectietocht lichtelijk be
duusd te komen tot de slotsom: 'Dit is
wel super, hè.' En even later: 'Ik dacht
dat ik aardig wat wist over de bestaande
verblijfsmogelijkheden. Maar toen had ik
dit nog niet gezien. Mag ik een voorstel
doen? Ons aangepaste huis kan best
voor vakantieverhuur beschikbaar ge-
se woonomgeving moeten veraangena
men. Gerard Gerritsen, onder instem
mend geknik van diens echtgenote: 'Je
krijgt meestal niet wat je graag wilt. Te
kostbaar, of doktoren en arbeidsdeskun-
dige spreken elkaar tegen in hun advie
zen. Ik noem een voorbeeld. Vraag een
in hoogte verstelbaar keukenbloc. Dan
mag je blij zijn met een verlaagd blad.
Joke is ermee geholpen, maar als ik wil
afwassen of koken dan heb ik daar niets
aan. Zo gaat dat steeds. In zekere zin zijn
aanvragers aan willekeur overgeleverd.
Het is soms een verschrikking, ook ge
woon triest en zielig. Zelfs als je goed
kunt praten. Er bestaat vaak weinig be
grip, helaas. Men adviseert liefst zo
goedkoop mogelijk. Neem nou eens de
aanvraag voor een tegelvloer in de hal
van je huis. Je rijdt met de rolstoel ge
weldig veel vuil binnen en dan kan zo'n
aanpassing een heel gemak zijn.'
Joke: 'Je hoort vanzelfsprekend ook wei
eens hoe het er elders aan toe gaat. Het
bloed halen ze je onder de nagels van
daan. Je zou zo'n ambtenaar soms wel...
Geen snars verstand van de problemen
waar wij mee zitten. De draaicirkel voor
een rolstoel is anderhalve meter. Men
sen die iets voor ons bouwen moeten
zich daar toch aan houden. Anders ga je
de mist in. Het is meestal onkunde. Zo
zal het wel goed zijn, denkt men dan.
Men verandert ook wel klakkeloos iets
als het toevallig beter zo uitkomt. Archi
tecten vooral hebben er een handje van.
Ze denken niet logisch na. Eigenlijk moe
ten mensen die voor gehandicapten iets
ontwerpen zelf af en toe eens in gedach
ten plaats nemen in een rolstoel. Je zou
eens zien wat dat scheelde.'
Het echtpaar Gerritsen heeft al veelvul
dig kunnen constateren dat men lang
niet overal hetzelfde verstaat onder het
begrip 'toegankelijk voor gehandicap
ten'. Met gemengde gevoelens bijvoor
beeld praten ze over het geringe aanpas
singsniveau van allerlei hotel-, café- en
restaurantbedrijven. Joke: 'Je mag al blij
zijn als er is gezorgd voor een stang op
het toilet. Laatst nog belden we een ge
renommeerd restaurant in de buurt om
inlichtingen. Natuurlijk hadden rolstoel
gebruikers toegang. Belt u maar even
aan, dan helpen de obers wel een hand
je. Kijk, als het onder dat mom gaat, dan
hoeft het al niet meer. Dan voel ik me in
zekere zin beetgenomen.'
Overigens beseffen Joke en Gerard Ger
ritsen allebei drommels goed dat ze pra
ten over een zaak die met geen moge
lijkheid op korte termijn honderd procent
te verwezenlijken valt. Dat hoeft ook niet
voor hen. 'Als er in de maatschappij
maar een mentaliteit ontstaat met de
bereidheid tot aanpassingen,' stelt Joke
Gerritsen vast. En om te onderstrepen
hoe moeilijk het is denkfouten volledig
uit te bannen, begeeft zij zich naar de
gang in de aangepaste recreatiebunga
low op Saint Pierre... De kapstokhaken
bevinden zich op een zodanige hoogte
dat zij er absoluut niet bij kan. Zelfs hier
dus nog tekortkomingen, hoe onbenullig
die ook overigens in haar ogen zijn. Even
later in de keuken nog iets dergelijks. De
bedieningsknoppen van de afzuigkap
zijn voor haar eveneens onbereikbaar.
Met behulp van een pollepel lukt het
overigens naderhand wel. Joke: 'Als je
van nature niet handig bent, word je het
in een rolstoel vanzelf.'
