17 lawaai gewend en dan heb je er geen last meer van,' zeggen ze dan. Helaas zullen veel van deze mensen na een aantal jaren terecht komen bij oorspecialisten of andere doktoren. Onderzoeken hebben namelijk aangetoond dat in de ergste gevallen bij een blootstelling aan te hoge geluidsni veaus rekening moet worden gehouden met een hele rij van minder erge tot zéér ernstige nadelige effecten: hoofdpijn, vaat- vernauwing, verhoogde bloeddruk, slaap stoornis, neurose, communicatiestoornis en beschadiging van de gehoororganen. Wet Geluidhinder De laatste jaren is de ernst van geluidshin der (een milieuhygiënisch probleem) enorm toegenomen. Onderzoeken hebben uitge wezen dat zo'n tien tot vijftien procent van alle Nederlanders ernstig door lawaai wordt gehinderd. En dat één op de twee landgenoten geregeld last heeft van een of ander geluid, aldus meldt het Ministerie van Volksgezondheid en Milieuhygiëne. Sinds 16 januari van het vorige jaar heb ben we in ons land de Wet Geluidhinder. Want een speciale wet bleek de enige ma nier om écht iets te doen aan het probleem geluidshinder. Deze wet maakt een gecoör dineerde en integrale aanpak ervan moge lijk. Eén van de eerste resultaten zal de in voering van een geluidsheffing zijn. Op de brandstof voor motorvoertuigen zal in de loop van dit jaar een extra toeslag komen om een 'potje' te gaan vormen waaruit de bestrijding van geluidsoverlast zal worden betaald. En waaruit ook het onderzoek werk zal worden gefinancierd. De wet zal tussen nu en 1986 volledig in werking ko men. Met Algemene Maatregelen van Be stuur zullen telkens nieuwe onderdelen van de wet van kracht worden. Het verkeersla waai zal daarbij het eerst worden aange pakt. Geluidszones Het belangrijkste van de Wet Geluidhinder is wel het instellen van geluidszones. Dit is een ruimte die langs of rond een geluids bron ligt en waarbinnen extra aandacht moet worden besteed aan geluid. Voor we daar verder op ingaan, eerst iets over geluid en over decibels, de rekeneen heid waarmee de sterkte van geluid wordt gemeten. Wanneer een apparaat voor het meten van geluid wordt gebruikt met een filter dat de lage tonen wat minder doorlaat dan de hoge, wordt er gesproken over deci bel A, kortweg dB (A). Die meetttechniek komt goed overeen met de oorgevoeligheid van de mens. Wanneer spreken we nu over geluidshin der? Als het windstil is en je alleen de vo gels, het ruisen van de bomen en heel in de verte een passerende trein hoort, wordt er 20 dB (A) gemeten. Een plaatje achter grondmuziek zachtjes in de huiskamer le vert al tussen de 50 en 70 dB (A) op. Een normaal gesprek tussen twee mensen meet 60 dB (A) en een harde passage in een mu ziekstuk in de concertzaal geeft wel zo'n 100 dB (A) aan. Maar ook de machines in een fabriekshal kunnen zoveel herrie ma ken, hoewel de Arbeidsinspectie eigenlijk niet meer dan 80 dB (A) toestaat. Moet je langdurig zoveel geluid aanhoren, dan wordt dat hinderlijk en kan het zelfs pijn gaan doen en schadelijke gevolgen hebben. De Gezondheidsraad, een adviesorgaan van de regering, heeft uitgerekend dat een gemiddeld geluidsniveau van 50 dB (A) overdag en van 40 dB (A) 's nachts een vrij goede woonsituatie garandeert. Dan wordt het niet als hinderlijk ervaren. Rondom en langs een geluidsbron moet er dus worden gemeten hoeveel decibels er worden gepro duceerd en hoe ver er vandaan die aange geven grenzen worden bereikt. Die ruimte is dan de geluidszone. Soms helpen geluidswerende voorzienin gen: wallen, schermen, overkappingen. Het meeste resultaat, en voor de overheid het voordeligst, levert geluidsbestrijding aan de bron op. Want als alle auto's en mo toren nu eens wat minder herrie gingen maken, dan hoeven er minder geluidswal len en -schermen te worden aangelegd. Begin dit jaar zijn al ongeveer vierhonderd autobussen van Nederlandse streekver- voersmaatschappijen aan nieuwe eisen van geluidshinder aangepast. Daarbij gaat het vooral om bussen die in grote ste den rijden. Het geluidsniveau van die bus sen wordt met behulp van een geluidsisole- rende omkapping van 89 decibel terugge- advertentiecampagnes in de krant, op radio en op televisie probeert de stichting be kendheid te geven aan leuzen als 'herrie hindert', 'geloei kost slaap', 'geblaf ergert', 'geschetter maakt geknetter' en 'rumoer is terreur'. Eén dezer dagen komt een door de stich ting gemaakt 'prentenboek' uit. Daarin ko men de winnende inzendingen van een door de Nederlandse Stichting Geluidhin der georganiseerde prijsvraag, waarvoor ontwerpen voor geluidswallen en -scher men werden gevraagd. Uit die wedstrijd zijn enkele erg leuke variaties gekomen op de nu bekende typen wallen en schermen. Want iets helemaal nieuws bedenken om het verkeerslawaai bij de weg en de spoor baan te houden is nauwelijks mogelijk. Er werd door zo'n 2500 mensen om nadere inlichtingen over de prijsvraag gevraagd. bracht tot 83 dB (A). Als je dan bedenkt, dat elke keer als het gemeten niveau 10 dB (A) zakt, het lijkt alsof het geluid is gehal veerd, betekent dit al een hele stap in de goede richting. Het Ministerie van Volks gezondheid en Milieuhygiëne heeft voor deze operatie flinke subsidiebedragen be schikbaar gesteld. Geluidbewust Geluid en geluidshinder. In steeds meer plaatsen in ons land komen actiegroepen in beweging om te proberen er iets aan te doen. Iets aan te laten doen dan, want als persoontje alléén begin je erg weinig. De verschillende overheden zullen maatrege len moeten nemen om de geluidsoverlast binnen de perken te houden. Gelukkig ge beurt dat ook steeds meer. Een particuliere organisatie, de Nederland se Stichting Geluidhinder, probeert de mensen 'geluidbewuster' te maken. We kennen allemaal wel de onlangs gevoerde actie 'Laten we zacht zijn voor elkaar'. Met behulp van brochures, folders, stickers en Uiteindelijk voldeden een kleine 170 inzen dingen aan de voorwaarden; bijna 60 in de professionele en ongeveer 110 in de niet- professionele categorie. Goede ideeën Met het prentenboek in de hand kunnen belanghebbenden kijken wat er zoal moge lijk is met geluidsschermen en -wallen. Want nu wordt zo'n geluidswerende voor ziening vaak van de hand gewezen, omdat het 'esthetisch niet verantwoord is'. 'En in derdaad,' zegt de Stichting, 'de wallen en schermen die nu worden opgericht zijn niet de meest ideale oplossingen. Vandaar onze wedstrijd. Wegenbeheerders, gemeentebe sturen, actiegroepen en omwonenden kun nen nu in ons boek ideeën opdoen, met de nadruk op de vormgeving. De wegenbou wers moeten dan de technische mogelijk heden bekijken.' Dit jaar gaat de Nederlandse Stichting Ge luidhinder vooral in op de situaties en la waaioverlast zoals die zich bij ons in de buurt voordoen. 'We willen de mensen met concrete voorbeelden laten zien wat er mis is. Ze kunnen er zichzelf in vinden en er zich mee identificeren. En dan gaan we aangeven hoe de mensen er iets aan kun nen doen.' De Stichting krijgt steeds meer positieve reacties op haar werk om in ons land de ge luidshinder wat te verminderen. 'We zien wel wat verschuivingen. Er wordt over ge praat en de bereidheid er iets aan te doen is er. Maar het gaat allemaal erg langzaam; je ziet nog maar heel weinig veranderingen.' Dus: kijk eens om je heen en probeer ook 'geluidbewust' te worden

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1980 | | pagina 17