VPR doet boekje open boekje open Allemaal collega's, voor een bijzonde re gelegenheid uitgenodigd door een oud-collega/gastheer. Vrijwel allemaal hadden we er al heel wat jaartjes bij de centrale bank opzitten. We waren geen intimi van elkaar, in ons werk hadden we ook vaak nauwelijks con tact, het was ook beslist geen beslo ten vriendenclub. En toch, er hing vriendschap in de lucht, we waren meer dan oppervlakkige kennissen, want we kenden elkaar al jarenlang Zo hoort het ook, maar zo gaat het he laas niet altijd. Dat dacht ik althans, toen ik in dit nummer dat verhaal over 'werken met menselijke (on)vermo- gens' las. Er ontbreekt soms wat aan de 'menselijke verhoudingen', er zijn collega's die het daar heel moeilijk mee hebben, of misschien het zich zelf of anderen moeilijk maken. Ik ben geen psycholoog zoals Brandsma, maar ben wel geschrokken toen ik las: 'Veruit de meeste complicaties kun nen zich voordoen als het gaat om si tuaties, waarin mensen om de een of andere reden blijken niet met elkaar overweg te kunnen, zich zelfs be schouwen als eikaars belagers.' Leest u zelf ter plaatse maar verder. En dat kan dan jaren zo voortduren: een onderlinge vervreemding die steeds verder vastroest. Het tragische is, dat de betrokkenen er zelf het meeste last van hebben. Mis schien hebben ze het er naar gemaakt, misschien zijn ze slachtoffer, mis schien kunnen ze zich niet 'geven', zijn ze weinig sympathiek. Hoe het zij, het zijn en blijven collega'sEn dat wil zeggen, dat we er als collega's iets mee te maken hebbenAls het goed is, groeit er uit een langdurige collegiali teit iets meerje voelt je op de een of andere wijze met elkaar verbonden, je weet van eikaars zwakke en sterke punten, je weet ook hoe je elkaar soms in hele kleine dingen wat tot steun kunt zijn. Wie weet is het mogelijk een collega die op de een of andere manier moei lijk zit, een heel eind uit de put en zelfs tot een andere houding (over) te halen, door de manier waarop wij met hem omgaan. Een buitenstaander blijft al tijd op een afstand, maar een vriende lijk woord uit je eigen dagelijkse om geving doet vaak wonderen. En er kan gemakkelijk wat meer dan een vrien delijk woord gegeven worden. Zelfs al moetje misschien een poos wachten voor je het terugkrijgt Als er ook maar iemand blijvend in het werk 'kapot' zou komen te zitten, doordat wij hem niet als collega's - en liefst iets meer dan dat - tegemoet tre den, dan schieten we ook zelf tekort! De kaarsjes pinkelen op onze mooie voorplaat; u weet wat voor tijd van het jaar het is nog niet zo gek om je nu eens te bezinnen over de wijze van omgaan met collega's. Het kan best zijn dat je zelf én de ander daar door een gelukkiger nieuwjaar krijgt. Dat laatste wensen wij van de redactie u allemaal toe. JRH De Vereniging Personeel van Rabobanken heeft nog flink wat 'vacatures'. Om daar wat aan te doen is er een grootscheepse landelijke ledenwerfactie gestart, waarbij ook aan personeelsleden bij de Centrale Rabobank de mogelijkheid wordt geboden toe te treden als lid. Dit najaar tijdens de jaarlijkse ledenraadsbijeenkomst van de VPR is de weg daartoe vrijgemaakt via een wijziging van de verenigingsstatuten. Te vens is er een handzame brochure ontwikkeld onder de titel 'Boekje open over de VPR'. Exemplaren ervan worden via de VPR-contactpersonen op de plaatselijke ban ken verspreid of kunnen besteld worden via postbus 336, 3900 AH Veenendaal. Het eerste officiële VPR-boekje dat open ging was voor voorzitter Rene den Boer. Tijdens de ledenraad mocht hij dit eerste exemplaar in ontvangst nemen uit han den van samensteller Cas Meijer, zelf tot voor kort werkzaam in de Rabobank- organisatie en nu in opdracht van de VPR als publiciteitsadviseur ingescha keld om ideeën te ontwikkelen voor de informatieve uitgave. Cas Meijer daar over in een toelichting tot de ledenraad: 'De vrees dat de herkenbaarheid van de VPR hier en daar nog wat te wensen overlaat, is aanleiding geweest eens heel overzichtelijk wat vragen plus de bijbehorende antwoorden op een rijtje te zetten: Hoe werk je? Hoe is organisato risch de zaak geregeld, en in welke over- leglichamen ben je zoal vertegenwoor digd?' Onwetend In het 'Boekje open over de VPR' wordt vooral een poging gedaan duidelijk te maken dat de VPR via overleg probeert dingen te bereiken waar het voltallige personeel de voordelen van ondervindt. Uit vragen en opmerkingen eerder tij dens de bijeenkomst werd duidelijk dat nog lang niet alle personeelsleden bij de Rabobanken voor ogen staat waar de VPR zich mee bezighoudt. 'Men is niet op de hoogte van het bestaan van de di verse werkgroepen binnen de VPR die zich verdiepen in de problematiek rond o.m. opleiding, ondernemingsraden, functieclassificatie en verzekeringen. Naar alle waarschijnlijkheid gaat er in de naaste toekomst ook nog een werkgroep automatisering van start. Door extra exemplaren van het verenigingsblad Raborama beschikbaar te stellen aan vragenstellers, bleek men in diverse de len van het land al geruime tijd iets te doen aan onwetendheid en onduidelijk heid. Het heeft tot gevolg dat mensen die toetreden ook duidelijk bewust en gemotiveerd lid van de vereniging wor den,' aldus voorzitter Den Boer. Inspraak In zijn openingstoespraak voor de leden raad in het Utrechtse jaarbeursgebouw, gaf de VPR-voorzitter een uiteenzetting van zaken waarop de vereniging in het recente verleden haar werkzaamheden heeft gericht. De praktijk van de afgelo pen jaren heeft inmiddels uitgewezen dat bij individuele of collectieve proble men de leden het VPR-secretariaat zon der enige moeite weten te vinden. Daar-

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1979 | | pagina 3