rem zit los. Daarna wat gerommel in
het peleton, het lijkt op afhouden vóór
de grote sprong op de dijk. 8.45 uur. Bij
Wieringerwerf begint boven de uienvel-
den de zon door het wolkendek te bre
ken maar het gaat nog niet van harte.
Hollands-middenroute. Een verdwaal
de vroege vlieg duikt bij iemand in een
ooghoek en veroorzaakt ter plaatse pijn
en minder zicht. Het euvel heeft door ex
tra oogvocht zichzelf verholpen en de
geplaagde zet aan om zijn collega's te
bereiken. Sportief gebeuren toch - een
achterblijver wordt gewoonweg opge
haald. Het Robbenbos. Een kort alge
meen sanitair oponthoud, dat door enke
len wordt benut voor het invetten van
kwetsbare delen. Trainingsbroeken en
jacks gaan uit.
Den Oever 3 km, het begin van 'De
Dijk' is in zicht. De zon wordt warmer.
9.15. We passeren Dr. Lely. De grote
sprong gaat beginnen, onder goede
weersomstandigheden. De groep is
goed gesloten. Het ziet er naar uit dat
nog niemand het moeilijk heeft. Aan het
eind wacht pas de eerste rust. Aan de
kop wordt er behoorlijk aan getrokken
(27 km). Het hart van de club rouleert in
middels druk. Jr. wipt soms even van het
zadel. Waarschijnlijk gaat het zadelzitten
wat problemen geven.
Hand omhoog: lekke band. Lastig mo-
laatste meters voor de rust.
10.30 uur. Het afstappen gaat moeilijk,
het lopen is vreemd.
De soep doet wonderen en de rust geeft
kracht. Na de inwendige mens wordt het
materiaal verzorgd. De laatste lange
broeken gaan uit. Een Amstelveense
supporter komt met zijn gezin de colle
ga's begroeten. Een slimme deelnemer
heeft zich bij de masseur van een andere
rijdersgroep gemeld en wordt zowaar
nog deskundig onderhanden genomen
ook. 11.15 uur- De tweede ruk. Over de
Houwdijk tussen fris Fries groen. Bont
gevlekt publiek loeit ons vanaf de dijk
goedmoedig toe. Makkum richting
Workum. We ontdekken een sloot met
steigers voor het polsstokspringen (Firl-
jeppen) en een verwijsbord naar het
plaatselijk kaatsveld. 'Aid Faers Erfrou-
te'. Het tempo ligt hoog (38 km), de bief
stuk lokt.
Gaast (Kerk met Hof). Blinkende melk
bussen met molens. Workum - koste
lijke oude gevels en een ijzeren water
pomp, teerlucht in de haven. Wijde wei
den, paardebloemen langs de kant. 'Hei-
deschap-Brandeburen'. Koudum-fo
rensendorp met een prachtige beboste
weg die wij hier maar de 'Koudummer
allee' dopen. Na een plotselinge 'piasde
marrage' volgt een verplichte pauze bij
de brug over het Johan Frisokanaal,
ment. Over de ene weghelft - fiets over
de vangrail, over de tweede weghelft
rennen en dan de bus in. Band verwis
seld, de groep is ver vooruit. Renner af
gezet. Opgewacht in de groep en voort
gaat het, richting 'den anderen oever'.
De weg is einde(r)loos lang. Het is voor
stelbaar dat het afzien hier begint. De
eerste contouren van het vaste land zijn
in de verte waar te nemen. Er wordt niet
meer gesproken, ieder rijdt voor en in
zichzelf. Het gevecht tegen de oneindig
heid en tegen de eigen beperktheid. De
sluizen zijn niet ver meer, het eerste doel
is bijna bereikt. Eerst nog Kornwerder-
zand en dan het volle zicht op Fries-
lands kust. Zürich - 1200 m - 600 m. Er
wordt gebungeld, de armen gestrekt. De
het zeilverkeer gaat voor. Via het rustie
ke Gaasterland richting Lemmer, langs
Herberge 'De vier Heemskinderen'.
Bosomgeving Oudemirdum waar zich
trots een echte Friese staete toont. Bij
Nijemirdum wordt alweer een lekke
tube gemeld, de derde van één fiets. Na
der grondig onderzoek en vervanging in
de volgbus. Ter illustratie van het weer
kan vermeld worden dat alle ramen en
de zijdeur van de bus wijd open staan.
Wij zouden de rijders buiten haast benij
den. Langs Watersportcentrum 'Tacozijl'
op naar Lemmer. Dan de schier eindelo
ze Noordoostpolder in naar Bant. (Zou
daar ook een Rabo-Bant zijn?) Maar
eerst biefstuk en rust. 14.45 uur. We
hebben best eten en 220 km achter de
kiezen. Nu zal het voor de renners moei-
lijk worden om weer het vaste ritme te
vinden. Het volgende doel is 'Gemaal de
Bock'. Na Emmeloord over de Urker-
vaart de weidse polder in. De lucht be-
1 trekt nu en dan. Laat ons hopen. Het
gaat juist zo goed, nog niemand heeft
afgehaakt. Met een vaartje van 25 km
glijdt de Rabobank Amstelveen door de
korenvelden.
Nagele - Zeebodemroute. Alsmaar
rechtdoor of rechte wegen, zonder aflei
ding. Er komt meer wind opzetten. 15.40
uur. De Ketelbrug is in zicht. Water en
wind, maar een nieuwe einder. Een ach
terblijver zoekt zijn maats met 48 km per
uur. Dat biedt perspectief. Het verloren
schaap is weer in de gelederen opgeno
men. Het weer lijkt hier definitief te be
trekken, de wind wordt straf. Donder
wolken glijden met ons mee. Dat wordt
vechten tegen de elementen en zichzelf,
bijten en doorgaan. Zuigerplasdreef-
Zuigerplaspark. Het is duwen geblazen
maar het tempo is constant. 16.30 uur -
Lelystad - Amsterdam 51 km.
De zon komt weer even door, de regen is
weggebleven tot zover. Oostvaarders-
dijk. leder vecht in en met zichzelf. Geen
grappen - helemaal geen woorden. Ver
beten gezichten. Het moeilijkste stuk
van de toer. Gaten in de groep moeten
meteen weer opgevuld worden, anders
zijn ze niet meer te dichten.
Maar er wordt zeer afgezien. De derde
stop 'Gemaal de Bock'. Restaurant ge-
i sloten, toch rustpauze (de laatste ge
plande) zij het met de bokkepruik op.
Eén der stoeren wordt hier door zijn hele
gezin opgewacht. Het jongste kind
drinkt gretig koude thee uit de bidon van
pappa. Hierna wordt de tocht voortgezet
met twee volgbussen: één van de Rabo
en één van 'Bartimeus'. Men rekent en
stelt zich voor om 19.00 uur in Am
stelveen te zijn, één uur eerder dan ver-
wacht. Och, als dat eens zou kunnen. In
de bus worden we ook moe, alleen an
ders. Terug naar de werkers op de peda
len. De helft van die vermaledijde dijk
nog voor de boeg. Links oneindig groen
- rechts oneindig water. Recht vooruit
tekent zich iets aan de horizon af. Thuis
land in zicht. Dat rijdt beter, veel beter.
De snelheid ligt ook prompt iets hoger.
Muiden - Diemen. De bus raakt de ka-
i ravaan kwijt.
Tot onze grote opluchting treffen wij het
complete span bij de ingang van Am
sterdam weer aan. 18.55 uur. Stads
drukte - stoplichten - vertraging. Maar
er wordt gereden, door iedereen. Er
wordt nog één keer om water geroepen.
19.00 uur. Buitenveldert - de grootste
drukte is achter de rug. Amstelveen. De
thuishaven. Vermoeide gezichten. Veer
tien en een half uur geleden vertrokken
zij. Met applaus en bloemen worden de
dapperen op het hoofdkantoor van de
bank ontvangen. Een tastbare herinne
ring aan deze mooiste tocht wordt uitge
reikt, ook aan het verzorgend (en schrij
vend) team. Onder koffie en een drankje
is het daarna prettig uitzakken - weg-
j zakken - slaperig zijn. En dan niets meer
behalve naar huis en douchen en snur
ken. Kilometers lang.
