H personeelsleden Rabobankorganisatie passeert droomgrens: Feestelijk welkom voor Anneke 'Net te liuwen'. Aldus de spontane re actie van Anneke Wijnstra toen half sep tember bekend werd dat zij staat inge schreven als het 25 000e personeelslid op de loonlijst van de Rabobankorgani satie. Ongelooflijk of niet, voordat ze er goed en wel erg in had vormde Anneke samen met haar ouders en broer het middelpunt van een ongedwongen hul digingsfeestje op de plaatselijke Rabo bank in Drachten waar zij sinds kort werkzaam is. Zelfs de vergadertafel in de bestuurskamer moest tijdelijk wijken naar het balkon om alle belangstellen den en collega's plaats te kunnen bieden toen Rabobanktopman Lardinois in een toespraak de groei van het personeels bestand toelichtte. 'In de jaren zeventig,' zo vertelde hij, 'is ons personeelsbestand verdubheid, terwijl we ook voor de naas te toekomst zeker nog wel groei ver wachten. En het zal toch wel duidelijk zijn dat wij niet zouden doorgaan met het aannemen van nieuw personeel als we wisten dat die mensen over een paar jaar alweer niet meer nodig zouden zijn.' Anneke Wijnstra is na voltooiing van, haar havo-opleiding op 1 september de gelederen van de 70 Drachtense Rabo- bankers komen versterken als telefonis te-receptioniste. Ze past daarmee vol gens ir. Lardinois geheel en al in het tra ditionele beeld: 'Zo omstreeks de zomer vakantie meldt zich op onze kantoren al tijd de grote stoot nieuw personeel: schoolverlaters, zoals dit meisje, net achttien jaar jong. Ze hebben een goeie opleiding achter de rug en willen nu wei eens aan het werk. Dat zijn de mensen waar wij het van moeten hebben. Je ziet ze groeien naar steeds belangrijker ta ken.' De hoofddirectievoorzitter van de Cen trale Rabobank herinnerde er eveneens aan dat juist de automatisering de ban ken in staat heeft gesteld hun dienstbe toon aan het publiek uit te breiden. 'Dat betekende,' aldus ir. Lardinois, 'werk voor steeds meer mensen, en dat we nu het getal 25 000 vol hebben gemaakt is dus alleszins een felicitatie waard.' Hij liet het niet bij woorden alleen, maar voegde er een 'milieuvriendelijk' cadeau aan toe in de vorm van een sportfiets. De Rabobank Drachten zorgde voor een toepasselijke aanvulling in de vorm van een kloek boekwerk met uitgebreide routebeschrijvingen van 50 fietstochten. Het in de bloemetjes gezette perso neelslid zelfwas er wel even beduusd van. 'Je verwacht zoiets niet. Een reuze bof, net of je een prijs in de loterij ge wonnen hebt, ja. Waar verdien je het aan? Je bent nog maar pas begonnen.' De oudste dochter uit het gezin van technisch tekenaar-constructeur Wijn stra vertelt dat het aanvankelijk niet eens direct de bedoeling was om na het bemachtigen van dat havo-diploma aan de slag te gaan: 'Ik had mijn zinnen eigenlijk gezet op de kleuterkweek. Daar kon ik ook inderdaad terecht, aangeno men en al. Maar dan realiseer je je dat er wel nog eens 3 jaar geblokt moet wor den eer je dat papiertje op zak hebt. Mits alles goed gaat natuurlijk. En dan moet je naderhand nog maar een baan zien te vinden ook. Op dat moment ben ik aan het solliciteren gegaan, met als resultaat dat ik direct op de Rabobank beginnen kon. Hoe het bevalt? Na een paar weken weet je van de belangrijkste dingen al vast wat. Het begin was best moeilijk. Je weet nog van niemand en niks, moet steeds vragen. En dan die telefoon hè, die gaat thuis niet tientallen keren per dag.' Dat juist een Friese bank het personeels bestand van de Rabobankorganisatie voorbij de droomgrens van 25 000 brengt is illustratief voor de ontwikkelin gen binnen de provincie Friesland. Daar vinden bij de Rabobanken nu al 1050 mensen emplooi. Directeur Koets van de Drachtense Rabobank kenschetste in zijn begroetingswoord Drachten (40 000 inwoners) als een van de sterkste groei plaatsen. 'Ongeveer 74 procent van onze bevolking,' zo liet hij weten, 'is jonger dan 40 jaar. Het is plezierig daar een flink stuk werkgelegenheid te scheppen.' I

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1979 | | pagina 2