Zeilboot zorgt
voor permanente vakantie
tmingen
13
Het kwam erop neer dat de vertegen
woordigers van de organiserende bank
hun tegenstanders net een setpuntje
achter zich lieten in de eindrangschik
king. Het was een geweldige verrassing
voor de ploeg die eigenlijk geen enkele
illusie koesterend aan de reeks van 7
wedstrijden begonnen was. Veel ploe
gen waren trouwens uitsluitend naar
Dronten gereisd met de gedachte dat
men een gezellig dagje tegemoet ging.
Bij het uitreiken van de bekers, stan
daards en vaantjes kon Flevolanddirec
teur Segaar derhalve terecht met waar
dering spreken over het zo nadrukkelijke
aanwezige gezelligheidselement. Ploe
gen die nog revanche willen nemen op
de Apeldoornse triomfen krijgen daartoe
volgend jaar de gelegenheid, ondanks
het feit dat de deelnemende banken
straks deel uitmaken van de regio Arn
hem of de regio Zwolle.
Tot directeur van de Rabobank Ooltgensplaat is met
ingang van 1 juni jl. benoemd de heer G.J.M.
Appelman. Hij is 32 jaar, was van 1967 tot 1970
twerkzaam op de effectenafdeling van de centrale bank
'in Utrecht, en van 1970 tot 1975 bij de vervangingsdienst
in het district Goes. Sinds 1975 was de heer Appelman
directeur van de Rabobank Stad aan 't Haringvliet. De
[vroegere directeur van de bank Ooltgensplaat, de heer
(C.A. Roon, is afgetreden in verband met vertrekj
het buitenland.
donderslag bij heldere hemel kwam toen
de mededeling: 'We zullen er maar es
een punt achter zetten.' Halverwege dit
nogal eens de benodigde energie. Laten
we maar rustig hier blijven, klinkt het
dan. Ik heb het dan nog niet eens over
wZ<
In zekere zin zijn ex-bankdirecteur Kees
Roon en echtgenote Willie uit 'De Plaat'
hier met hun boot tijdelijk ondergedo
ken. In Middelharnis, de eigenlijke thuis
haven, zouden belangstellende vrienden
en kennissen hen ongetwijfeld veel meer
en langer dan verantwoord van het werk
houden en dat is de bedoeling niet.
Want reken maar dat er aangepakt
wordt aan de vooravond van 't Grote
Avontuur. Vanaf de kiel tot het 15 meter
hoge masttopje krijgt 'De Springer' een
zeer grondige behandeling.
Letterlijk niets wordt er bij de algehele
opknap- en onderhoudsbeurt over het
hoofd gezien. Daarna pas zet de twee
koppige bemanning koers naar zee.
Wanneer en waarheen? Het zijn vragen
waarop doelbewust een antwoord ver
meden wordt.
De tijd zal het leren. De uitdrukking valt
meermalen tijdens de ontmoeting met
het echtpaar dat tot voor kort nog be
hoorde tot de vijf personeelsleden van
de Rabobank Ooltgensplaat. Als een
jaar was het zover, en natuurlijk werden
beiden bestormd met de vraag: 'Wat be
zielt jullie nou?' Bevreemding alom, hier
en daar waren er zelfs wel vertwijfelde
reacties. Niemand begreep hoe het
kwam dat een werknemer van amper
vijftig jaar resoluut besloot zijn loopbaan
te beëindigen, om zich met hart en ziel
te kunnen storten op de zeezeilerij. 'Een
kwestie van inleveren, om dat mode
woord maar eens te gebruiken,' reageert
Kees Roon in eerste instantie met een
spottend lachje.
Maar gauw genoeg krijgt ernst de over
hand. De meeste verhalen gaan over
mensen van zijn leeftijd, hun toekomst
verwachtingen, en dan nog voornamelijk
over de woeste plannen die ze maken
voor de periode na hun pensionering.
'Daar leven ze naar toe. Men spaart te
gen de klippen op. Gereisd zal er worden
en genoten. Reken maar. De reserves
kunnen niet groot genoeg zijn bij som
migen. Maar zodra het een keer zover is
dat ze kunnen genieten, dan ontbreekt
mensen die voortijdig over hun toeren
draaien. Geef ze de kost anders maar
eens! Ik wed dat er genoeg zijn die in
hun hart ook wel de stap zouden willen
maken die wij nu zetten. Daarom heb
ben wij gezegd, laat ons het dan maar
pakken nu we er nog lol in hebben. Ik
ben bang dat je anders eeuwig zonde
zegt over de gemiste kans. We wilden
ook niet graag terecht komen bij de
groep die dolgraag zou zwerven, maar er
niet toe komt en zich dan tevreden stelt
met het lezen van boeken over hun favo
riete vrijetijdsbesteding. Om het avon
tuur tegemoet te kunnen gaan hebben
we doelbewust de term zekerheid weg-
geschrapt uit ons woordenboek.'
Anno 1957 begon Kees Roon zijn werk
zaamheden voor de bank in Ooltgens
plaat. Zijn toenmalige verloofde volgde
een jaar later. De behoefte 'om belang
rijk te worden' was er niet, wel een on
bedwingbare hang naar het water. Het
hoeft nauwelijks verbazing te wekken
als je woonplaats aan drie kanten door
