na de geboorte haar werkzaamheden als van ouds en de kleine Ro gier ging mee. Sinsdien kennen alle cliënten de kleine man goed want als hij niet in zijn wipstoe/tje Hgt, dan geeft moeder hem wel de fles. Omdat moeder Rispens ook de terminal bedient en Ro gier het bewegen der knoppen erg leuk vindt, zit de jongste 'Rabobank- medewerker' nu ook vaak op schoot parmantig ach ter de machine. Of Rogier als computerspecialist in de toekomst ook nog eens ooit zijn brood zal gaan verdienen? Het is de vraag die de be/anstellen- de eilandbevolking veel vuldig bezighoudt. De enkele maanden oude zoon van Daan en Riekje Rispens, Rogier Daniël Alexander, heeft nu al re gelmatig veel belangstel ling voor een gloednieu we IBM 3767 terminal in het kantoor van de Rabo bank op Vlieland. Vader en moeder werken bei den op de bank. Toen Rogier geboren werd moest de bank (zo als Ra boband schreef) zelfs een dag gesloten blijven bij gebrek aan per soneel. Directeur P. J. de Nijs genoot net van een sportieve vakantie en de vierde medewerkster, Sietske Soolsma, deed rijexamen in Leeuwarden. Inmiddels hervatte moe der Riekje enige weken Vader Van den Broek genoot glunde rend, omringd door familieleden. Achter het spreekgestoelte stond net Van den Broek jr. gloedvol pratend stil bij het feit dat hij op 42-jarige leeftijd voor het eerst van baan ging veranderen. 'Een mooi staaltje van doorstroming,' merkte eer der onder de aanwezigen al iemand op over het naderende vertrek van de Rabo- bankdirecteur uit Ermelo-Harderwijk. Kort voordat hij verleden maand te Zwolle in functie trad als regiodirecteur voor de Centrale Rabobank tracteerde 'Ermelo-Harderwijk' de scheidende di recteur op een klinkend afscheid, o.a. al bijgewoond door opvolger F. Reith uit Zwolle. De afscheidsmiddag in gebouw De Dia loog te Ermelo droeg een uitzonderlijk karakter, tegelijk stijlvol en ongedwon gen. Bij een stoet van officiële sprekers met plechtstatige redevoeringen kwam toch ook meermalen het persoonlijke element aan bod. Zo haalde een school kameraad onbekommerd een aantal her inneringen op aan gezamenlijke beleve nissen gedurende de jeugdjaren die wer den doorgebracht in de Ermelose buurt schap Telgt. De kans om de vertrekken de bankdirecteur toe te spreken werd met graagte aangegrepen 'want straks zien wij je natuurlijk hier nooit meer'. De vertrekkende bankdirecteur zelf zou later ook nog even ingaan op de huiselijke sfeer waarin de bank als het ware wortel schoot: 'De bank was volledig geïnte greerd in ons gezin. Wij kinderen zaten soms te spelen in de hal als een klant zijn hoofd door het raampje van de voor deur stak en uitriep: 'Moeder Van den Broek, heb je nog geld voor mij Herhaaldelijk kwam in toespraken de markante en vooraanstaande rol naar voren die de vertrekkende bankdirecteur op velerlei gebied vervulde. Een van de sprekers karakteriseerde de bank Erme lo-Harderwijk waar de heer Van den Broek 23 'ontwikkelingsjaren' door bracht zelfs als een 'dochteronderne ming van de centrale bank'. In een van de toespraken werd heel nadrukkelijk de hoop uitgesproken dat de regiokantoren straks binnen heel de Rabobankorgani- satie een brugfunctie kunnen vervullen: 'Dat wij als bank daar iemand met veel ervaring voor afstaan en kwijt raken is een consequentie die hard aankwam, al hadden we kunnen vermoeden dat het eens ging gebeuren en dat men bij de centrale bank zo'n man graag helemaal in huis wil hebben. Nu het zover is weten we in ieder geval dat er in Zwolle een re giodirecteur zit die zich de ware mentali teit niet meer hoeft eigen te maken. Hij weet wat de plaatselijke banken be weegt, wat hun problemen zijn.' De woordvoerder van het personeel bij de bank zorgde voor een afscheids woord op rijm. Daarin werd onder meer geconstateerd: 'Zo neemt dan de bankdirecteur van Er- melo-Harderwijk/riaar het regiokantoor Zwolle de wijk/de organisatie kunnen we hiermee feliciteren/want deze man heeft in de praktijk alles kunnen leren/en is door ervaring schatrijk/als personal ban- ker vanaf de eerste ure/werd hij nadien 'manager' van een bank met allure. Namens de bank mocht de kersverse re giodirecteur als blijk van waardering een staande klok in ontvangst nemen. Hij toonde zich in zijn dankwoord bijzonder verheugd in zo'n uitgebreide kring af scheid te kunnen nemen van zijn functie bij de bank. 'Na al die jaren kapitein te zijn geweest op een eigen schip heb ik nu het gevoel of ik als een loods aan boord kom van het moederschip.'

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1979 | | pagina 11