mage er de deur haast plat liepen. Het
aanbrengen van een betere coördinatie
daarin is een van de oogmerken achter
de operatie regiokantoren. Toch erken
nen insiders binnen het werkgebied aan
gesloten banken ruiterlijk dat vanuit de
districtskantoren-oude-stijl zeer nuttig
werk is verricht. Er moest geroeid wor
den met de beschikbare riemen, dat wel.
giokantoren is eind 1977 op gang geko-
men. Heel wat factoren hebben een rol
gespeeld bij de bepaling van het vereiste
aantal regio's. Bij het zoeken naar de
meest werkbare oplossing zijn heel wat
alternatieven aan de orde geweest. Een
van de uitgangspunten was daarbij wel
dat men de 44 kringen waarin het werk
gebied van de Rabobanken is opge-
Het inbrengen van duidelijke bevoegd
heden is een van de aspecten die met de
start van de regiokantoren gepaard
gaan. De tijd daarvoor leek te zijn aange
broken nu de Rabobankorganisatie
steeds nadrukkelijker de kenmerken be
gon te vertonen van de meeste grote be
drijven: het aantal specialisten neemt
hand over hand toe, maar er ontstaat
gelijktijdig een tekort aan generalisten.
Dat verklaart hoe iemand vanuit een be
paalde discipline een puur specialistisch
advies aan deze of gene bank kon ver
strekken zonder daarin misschien be
paalde randproblemen te betrekken. Ter
wijl het een heel gemak zou zijn geweest
wanneer dat wel was gebeurd. In zekere
zin krijgen de regiokantoren in de nieu
we constellatie de functie toebedeeld
van een soort zandloper. In de communi
catiestroom tussen Centrale Rabobank
en plaatselijke Rabobanken vervullen zij
doorlopend hun doserend werk.
De discussie over de vraag of er al dan
niet gewerkt zou gaan worden met re-
deeld, niet wilde versnijden. Bij het afba
kenen van de regio-indelingen moesten
de bestaande kringgrenzen onaangetast
blijven.
In tweede instantie ging het erom een
opzet te creëren waarbij voor alle ge
wenste kantoren ook de juiste mensen
gevonden konden worden. Men voelde
weinig voor de gedachte om - bijvoor
beeld- een organisatiedeskundige aan
te stellen wiens werkgebied over twee
regio's verspreid zou liggen. Op grond
van de personele consequenties is ook
de formule van de veertien bestaande
districtskantoren vaarwel gezegd. Veer
tien regiokantoren - om maar weer een
voorbeeld te noemen - met elk een ei
gen deskundige op het gebied van func
tiewaardering, zou teveel van het goede
zijn. De samenstelling van de geheel
nieuwe 'regioploegen' is toch al een om
vangrijk karwei gebleken. Afhankelijk
van de omvang die het werkgebied kent
zal de personeelsbezetting per regio va
riëren tussen 50 en 90 personen. De re
gio Friesland fungeert daarbij
als Benjamin, Haarlem is
onbetwist lijstaanvoeder.
Praten over de Randstad
betekent in dit verband dat
er sprake is van 143 Rabo
banken met zo'n 400 kantoren
Met z'n allen zijn ze goed
voor een balansto-
taal van 8 miljard gulden. Bij het opstel-
len van de personeelsbehoeften is het
karakter van elke regio bepalend ge
weest. Het aantal aanwezige banken en
hun personeelssterkte speelden een
voorname rol. Ter illustratie: een regio
met opvallend veel vestigingspunten
vergt een extra potentieel aan bouwad
viseurs.
Voor zo'n zestig personeelsleden van de
Centrale Rabobank brachten de plannen
tot regionalisatie de noodzaak mee tot
verhuizen. Daarnaast betekenden de re
giokantoren werk voor nog eens 50
mensen extra. Welk een sleutelpositie
de regiokantoren gaan innemen, blijkt
natuurlijk in de praktijk pas het duide
lijkst. De plannen zijn zeker niet gering,
eerder hoogst ambitieus. Niet voor niets
komen er opleidingsfaciliteiten. Niet
voor niets is er bij het zoeken naar ge
schikte kantoorpanden gelet op de be
schikbaarheid van voldoende vergader
ruimte.
Het opleidingsgebeuren en de mogelijk
heden daartoe die de regiokantoren
moeten gaan bieden weerspiegelt heel
duidelijk de algemene opzet: cursussen
zullen normaal gesproken op de banken
zelf gegeven worden of op het regiokan
toor. Slechts als het gaat om zeer speci
alistische aangelegenheden zal er naar
de Centrale Rabobank worden doorver
wezen.
De term voorposten is in verband met de
regiokantoren al herhaaldelijk te beluis
teren geweest. Uit het strikt uitvoerende
karakter van de activiteiten die er ont
wikkeld gaan worden, valt eveneens te
concluderen wat met de regiokantoren
niet wordt beoogd: het zijn geen negen
Centrale Rabobanken-in-de-dop die elk
hun eigen partijtje blazen. Veleer gaat
het om ontmoetingsplaatsen met plaat
selijke Rabobanken. Hier kunnen gemak
kelijker allerlei signalen uit de frontlinie
van het bankbedrijf opgevangen worden.
Zodra dit najaar de negen regiokantoren
operationeel worden, zal het vanzelf
sprekend gepaard gaan met uitvoerige
presentatiebijeenkomsten. Er zijn al ban
ken waar reikhalzend wordt uitgekeken
naar de uitnodiging voor zo'n kennisma
kingsbezoek.
