Rechten
Wist u dat elke Rabobankvrouw of -
man persoonlijk een steentje bij kan
dragen tot de uitbouw van Raboband?
Dit is het redactieadres waar tekstle
veranciers met hun bijdragen, gere
geld of ongeregeld, als vanouds te
recht kunnen: Catharijnesingel 20 of
postbus 8098,3503 SE Utrecht. Een
postzegel voor antwoord hoeft niet.
Openheid. Een veel gebruikt woord van
daag den dag. Een modewoord. Een slo-
ganerig samenstel van letters, bekant.
Openheid is nodig, onontbeerlijk bij goed
management en zeer modern boven
dien.
Zoals geregeld blijkt, wordt de openheid
het meeste geweld aangedaan door het
verbergen van 'de bundel met het gele
kaft'. Het ding bevat geen psalmen en
hymnen, want dergelijke bundels- let
maar eens op - die ziet ge zelden geel
gekaft.
Laten we des lezers nieuwsgierigheid nu
niet langer meer op de proef stellen. De
bundel is getiteld 'Secundaire arbeids
voorwaarden enz. enz.'. De inhoud bevat
zakelijke teksten zonder notenbalken en
zonder rijm in tegenstelling tot de psal
menbundels. Dat zou me ook wat moois
worden. Stelt u zich eens voor zulke tek
sten te moeten zingen op de wijs van 'In
't groene dal, in 't stille dal'
Het loopt gewoonweg van geen kanten.
Dat slaat als een kaaiman op een taai
man.
Maar die bundel nu, die blijkt op som
mige banken verborgen te worden gelijk
in oude tijden de Stenen Tafelen, die
Mozes op de berg Sinaï ontving. In de
Ark des Verbonds bevonden zij zich en
geen wonder, dat 't joodse volk toen zo
dikwerf den beer reed. Zeer waarschijn
lijk omdat hun reglementen niet voor ie
dereen ter inzage lagen, legden ze de
grens van 't betamelijke wat aan de
royale kant.
Wat gebeurt er nu op de banken, waar
de gele bundel net zo angstvallig opge
borgen wordt?
Laten we, om de hele kwestie zo duide
lijk mogelijk voor te stellen, eens een fic
tieve nieuwsgaarder van een of ander
Rabobankblad (mijnheer Bemoeimanne-
kens) op pad sturen, ten einde een fictie
ve bankdirecteur (mijnheer Verdonkere-
maans) te interviewen.
Goede morgen, mijnheer Verdonkere-
maans.
Goeie morgen, mijnheer Bemoeiman-
nekens.
Ik neem aan, dat gij krek eender zijt als
andere lui van de centrale bank: eerst
koffie leuten en dan pas werken. De kof
fie staat derhalve reeds verrig, zoals gij
ziet. Schuif dus maar aan.
De heer B. glimlacht wat verlegen. Te
gen dergelijke gerichte praat-voor-de-
vaak is immers niets in te brengen.
Nadat hij het doel van zijn te houden in
terview heeft omschreven, steekt hij van
wal. Met een serie vragen, waarvan de
meeste hem op papier zijn voorgeschre
ven doorzijn superieuren, welke laatsten
menen beter bij te zijn dan hij.
Heer B.: Mijnheer V., wat zijn uw motie
ven om de secundaire arbeidsvoorwaar
den ten opzichte van uw personeel ge
heim te houden?
Heer V.: Nou jongeman, dat zijn d'r een
verrekkesen hoop. Eerst en vooralop
deze bank moet gewerkt worden. En als
iedereen nu aanbouwend in dat boekske
gaat zitten blaaieren, dan wordt er niet
gewerkt. Daarbij: ik vind, dat rechten die
voor alleman geschreven zijn, zeer goed
selectief kunnen worden toegepast. Dit
in plaats van het beoordelingssysteem
van de centrale bank. Want dat is geen
een mieter waard.
Heer B.: Waarom vindt u dat?
Heer V.: Kijk vriend, als gij op papier
durft te zetten van iemand, dat ie voor
het bedrijf niet veel peren waard is en de
aldus veroordeelde stiefelt met dat pa
pier naar de lieden van Mercurius, tjon
ge, dan zult ge ereis wat beleven. Dan
komen de lui van Mercurius u vertellen:
Dus gij denkt, dat uw medewerker niet
goed wijs is? Man, ge zijt zelf niet goed
wijs. Want gij hebt hem aangenomen.
Nou, en dan hangt ge al
Heer B.: Hoe kan 't dan, dat de centrale
bank en ook diverse aangesloten banken
al jaren succesvol met een beoordelings
systeem werken?
HeerV.: Omdat de beoordeelden, en met
name de slecht beoordeelden sufdrollen
zijn, die de weg naar Mercurius niet we
ten. Dat is nu dezelfde weg als die naar
de hel gaat, maar dan bij de eerste ap-
pelemoeszaadhandel linksaf. Ha-ha-ha-
ha-ha II
Heer B.: Heh-heh-heh II! (Beseft dat dit
een grapje is.)
Heer B.: Hoe doet u dat nou precies, die
secundaire arbeidsvoorwaarden als be
oordelingssysteem gebruiken?
HeerV.: Nou, iemand waarvan ik vind,
dat hij of zij het werk goed doet, daar
pas ik gewoon meer secundaire ar
beidsvoorwaarden voor toe als voor ene
lapzwans. Ook een dame aan de balie,
waarvan ikke en de beste cliënten vin
den, dat ze mooie benen heeft, kan wel
eens wat meer secundaire arbeidsvoor
waarden krijgen.
Heer B.: Hoe beoordeelt u dat? (Een van
wege zijn superieuren voorgeschreven
vraag, die toevallig aansluit.)
HeerV.: Gewoon, visueel; zo beoordeelt
een mens dat. Of hebt gij, toen ge uit
vrijen gingt, niet naar de benen van uw
meiske gekeken, maar in plaats hiervan
naar de stand van haar oren? Ha-ha-ha-
ha-ha-ha IMÜ!
Heer B.: Heh-heh-heh! 11 (In het besef,
dat er andermaal kwink geslagen is.)
Heer B.: Ahum; maar hoe is de sfeer op
uw bank, mijnheer V.? (Weer een vraag
van hogerhand.)
Heer V.: Dat is iets, waar ik vettige lak
aan heb. Sfeer op de bank! Muziek bij 't
werk! En zeker tussen de middag halve
haan-mèt! En drie soorten Franse wijn
d'r bijEn twee en een half uur middag
pauze ook nog! Nee, nee. Zoals ik al zei:
Hier is geen plaats voor sfeer; uitsluitend
voor werken En om goed en hard te
kunnen werken is nodig, een verdeelde
eerzuchtige club onder u te hebben,
waarbinnen regelmatig de een tegen de
ander wordt uitgespeeld.
Heer B.: Hoe hoog is het ziekteverzuim
op uw bank?
HeerV.: Een percent of zeventien, geloof
ik.
Heer B.: Dat is vijf a zes keer zoveel als
het gemiddelde in de organisatie
HeerV.: Ja kijk eris, daar hebt gij natuur
lijk allemaal niks mee te maken. Wij zijn
als plaatselijke bank autonoom. En dus
moeten we zelf weten, hoe dikkels dat
wij ziek worden.
De heer B. komt erachter, dat alle verde
re vragen, al dan niet vanwege zijn
meerderen, totaal geen hout meer zullen
snijden. Door de breedvoerige explica
ties van V. heeft hij ook geen tijd meer,
om nog verdere vragen te stellen. Hij
kent de secundaire arbeidsvoorwaarden:
40 uren in de week
De Knipbeurs
Het is, vrienden en vriendinnen, weer de
allerhoogste tijd voor een bloemlezing
vermakelijkheden, bizariteiten en vreem
de voorvallen, zoals ze in de achter ons
liggende periode uit alle windstreken
met liefde en toewijding werden aange
dragen.
Een Rabobankdirecteur uit het Over
ijsselse wilde telefonisch opheldering
over de verschijningsfrequentie van dit
blad. Terwijl het voltallige personeel tel
kens twee maanden geduld moet oefe
nen eer er weer een Raboband ver
schijnt, las hij in 'de blauwe bijbel' deze
mededeling:
Toezending van de ontbrekende Rabo-
bandafleveringen werd ten zeerste op
prijs gesteld. Helaas hebben we de
Overijsselse leeshonger niet kunnen stil
len. Er viel niks na te zenden. In werke
lijkheid gaven alleen de samenstellers
van de alfabetische activiteitenlijst bin
nen de Centrale Rabobank blijk van een
gezonde toekomstvisie.
Dan volgt hier een bericht, speciaal be
stemd voor alle personeel dat werkzaam
is in de geldsfeer bij plaatselijke Rabo-
banken. Er zijn weer volop Caransa-dui-
zendjes in circulatie. Opgepast dus. Van
politiezijde bestaat nog steeds een bo
venmatige belangstelling voor dergelijke
rooie ruggen die destijds bij de gerucht
makende ontvoering van zakenman Ca-
ransa als losgeld werden betaald. Voor
lopige koploper bij het opsporen van Ca-
ransa-duizendjes is tot nu toe, voor zo
ver bekend, de bank Sleen. Daar kwa
men zes van zulke lapjes boven water.
Ook in de Alblasserwaard doken er en
kele op. En in haar eentje viste cassière
José Koopman van de Rabobank Nieuw-
veen drie duizendjes op. In totaal is er al
meer dan drie miljoen gulden achter
haald van het bedrag dat als losgeld
voorCaransa werd betaald.
Spreuk uit Sprundel: Raboband - voor
heel het land, door heel het land.
Een oplettende collega uit het zuiden le
verde ter redactie een gouden tip in voor
de werkers bij banken die vandaag of
morgen het 75-jarige bestaan vieren.
Om bij zulk een heuglijke gelegenheid
ook de portemonnee van het personeel
te laten delen in de feestvreugde is er
ooit een circulaire verschenen waarin
het advies tot toekenning van een half
maandsalaris stond vervat als extraatje
voor de medewerk(st)ers. In de secun
daire arbeidsvoorwaarden is het advies
