k
Jammer, dat we na een jaar van enthousiast
repeteren niet de kans gekregen hebben ons
naar buiten te presenteren. Misschien was
het dan anders gelopen. Voor mij als muziek
liefhebster was het overigens geen verloren
jaar. Je leefde naar iedere dag toe dat je ge
zamenlijk kon musiceren. Daarom, iedereen
bedankt voor de fijne zaterdagen die ik het
afgelopen jaar heb mogen beleven.
E. Thijssen, Groesbeek
Het is toch te gek dat een zichzelf respecte
rende bankinstelling als de onze geen midde
len beschikbaar zou hebben voor een eigen
Rabobankorkest. Een orkest op niveau
kweekt bij diverse evenementen toch een
enorme goodwill voor de organisatie. Inpas
sing van het orkest in het programma voor
de Prom-concerten was bijvoorbeeld zeer
wel mogelijk geweest. En de vereiste geld
middelen? Een schijntje in vergelijking met
wat er wordt uitgegeven aan in mijn ogen
overdreven publiciteit. Waarom kon de
Hoofddirectie niet eerst eens een onpartij
dige muziekkenner inschakelen om te advi
seren over het gehalte van ons korps? Vol
gens mij is de begeleiding van de donateurs
actie onder plaatselijke banken niet positief
geweest. Driehonderd banken met de be
reidheid jaarlijks de bescheiden som van 100
gulden te schenken en wij waren uit de zor
gen. Misschien hadden we tijdens de alge
mene vergadering in Utrecht eens een koffie
concert van een half uur moeten geven, om
meteen daarna donateurs te werven.
D. v. d. Wijngaard, Rouveen
een korps dat per maand maar een keer re
peteert de juiste harmonie en balans te be
reiken? Hadden we ons misschien onge
vraagd moeten presenteren? Ik ben ervan
overtuigd dat alle orkestleden op de eerstvol
gende repetitie weer keurig present zouden
zijn mits een gezonde financiële basis wordt
gegarandeerd.
G. K. Klompmaker, Wageningen
Het is zaterdag 21 april. Vanmiddag kregen
we te horen dat ons orkest zal worden opge
heven. Bijna een jaar hebben we met veel
geestdrift gerepeteerd en niet zonder resul
taat. Het muzikale peil ging na een wat aar
zelend begin met sprongen omhoog. De di
rigent raakte gewend aan ons en wij aan
hem. Prachtige muzieknummers werden
aangeschaft; een eigen Rabobanktune was
al gecomponeerd. Menig orkest zou jaloers
zijn op onze bezetting. Ik ben ervan overtuigd
dat alle elementen aanwezig waren om een
korps op de been te brengen dat er zijn
mocht. We hebben het hoofd niet in de
schoot gelegd, toen de Centrale Rabobank
het op zekere dag niet meer zag zitten. Een
donateursactie onder de plaatselijke banken
zou uitkomst bieden. Het heeft niet zo mo
gen zijn, al zou een vast jaarinkomen zo nor
maal gesproken toch haalbaar moeten zijn.
Overigens past grote dank aan alle banken
die zich wel hebben aangemeld. Aan hun
steun hebben we het te danken dat we al
thans even hebben mogen proeven wat het
Rabobankorkest voor onze organisatie had
kunnen betekenen.
M. Hartgers, Beekbergen
Als bestuurslid van het opgeheven Rabo-
orkest is het mij een behoefte te reageren op
deze opheffing. Ik blijf met de vraag zitten
hoe het toch mogelijk is dat de gehele orga
nisatie niet massaal tot steun bereid bleek.
Heeft men geen interesse of kent men de
mogelijkheden niet? We hebben in het re
cente verleden duidelijk de indruk gekregen
dat we niet alleen geen voldoende financiële
steun konden krijgen maar dat ons evenmin
de kans werd gegund eens voor de dag te
komen. Is het niet onbegrijpelijk, dat een
orkest met zijn enthousiaste leden, nu het
naar buiten op kon treden, opgeheven dient
te worden op financiële gronden? Is jaarlijks
een luttel bedrag per bank dan een onover
komelijke uitgave? Ik dacht dat er in de orga
nisatie nog wel meer mogelijkheden waren
om te bezuinigen.
Ik hoop via deze reactie mijn teleurstelling
naar voren te brengen. Mocht het zo zijn dat
de aangesloten banken alsnog spontaan een
bijdrage willen geven dan zijn de leden direct
bereid door te gaan. We moeten dan wel als
orkest de mogelijkheid krijgen om op te tre
den en niet te horen krijgen dat er in het pro
gramma geen ruimte meer is of iets derge
lijks.
P. Th. Vos, Dedemsvaart
Hoe is het mogelijk dat een instelling als de
PTT er tientallen orkesten op na kan houden
en de Rabobankorganisatie niet één?Neder
land kent honderdduizenden amateurmusici
die al geïnformeerd waren over het Rabo
bankorkest door een artikel in het landelijke
orgaan van de muziekfederatie. In de plaat
selijke vereniging waar ik speel steeg mij het
schaamrood naar de kaken toen ik moest
vertellen over onze opheffing wegens geld
gebrek. Beseft men wel dat hier meer achter
zit dan alleen geld? Op deze manier wordt al
bij voorbaat elk initiatief binnen onze organi
satie de grond in geboord. Mijn grootste grief
ligt evenwel elders. Als men een hypotheek
verstrekt op een huis taxeert men het onder
pand. Waarom ons orkest dan niet? Niemand
van de Hoofddirectie heeft ooit eens zijn oor
te luisteren gelegd op een repetitie om daar
iets te proeven van de heersende sfeer en
het enthousiasme. Jammer van de gemiste
kans, ik kan niet anders zeggen.
J. Plender, Kampen
Eensklaps is alles voorbij. Nu het Rabobank
orkest zijn kraaienmars heeft gespeeld, zou
ik gaarne mijn gevoelens willen uiten, we
tend dat mijn gevoelens niet de belangrijkste
zijn. Het verdriet van anderen vernemen is
nuttiger. Ontzettend jammer dat ons niet de
gelegenheid is gegeven het orkest verder uit
te bouwen. De inzet van de leden was opti
maal. Velen vragen zich af hoe het mogelijk
is dat de grootste bank van Nederland zoiets
laat vallen.
G. van Heuckelum, Haaften
Het enthousiasme waarmee de leden van
het Rabobankorkest hun muziek beoefenden
werd treffend geïllustreerd door de kreet
'Opschieten jongens, dan kunnen we weer
verder' die niet van de lucht was tijdens de
lunch op repetitiedagen. Diezelfde muzikan
ten hadden er bij de eerste berichten over fi
nanciële problemen geen moeite mee de
helft van de reiskostenvergoeding in te leve
ren. Men bracht voortaan ook zelf wel een
pakje brood mee en zelfs dirigent Nico Sief-
fers wilde van zijn salaris inleveren. Welk een
indruk moet de gang van zaken rond het
orkest op hem hebben gemaakt? Wat door
hem in een jaar werd opgebouwd, moest hij
zomaar weer los laten.
H. J. Blom en F. Slager, Schouwen
Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen me
zomaar bij de feiten neer te leggen. De orga
nisatie mag best weten wat er zich de laatste
maanden heeft afgespeeld. Alleen zo kan het
vele werk dat leden, bestuur en dirigent heb
ben verzet, bekeken worden in het juiste per
spectief. Het is van belang voor de banken
die ons met hun donaties ondersteunden.
Tegelijk echter vraag ik me af waar in 1979
de banken van het eerste uur zijn gebleven
die ons het eerste jaar nog wel steunden.
Onwillekeurig zoek je naar achtergronden
van de mislukking. Wat kan er fout zijn ge
gaan? Hebben we te lang gewacht met op
treden? Hebben we niet duidelijk genoeg
naar voren gebracht dat het tijd kost om in
