)&JZ JE aS. '2 Muziekkorps blaast kraaienmars ns even Mogen wij Ji X> *i, P V >7 ér -/ f •f/i Orkestleden zetten teleurstelling op papier Het uit personeel van Rabobanken be staande muziekkorps is ter ziele. Be stuur en leden hebben zich ondanks het zo enthousiast begonnen initiatief moeten neerleggen bij het onvermijde lijke. De beslissing om voorgoed te stoppen is met pijn in het hart geno men toen op zaterdag 21 april jl. de groep muzikanten voor de gebruike lijke maandelijkse repetitie bijeen kwam in het gemeenschapscentrum te Wamel. Voorafgaande aan deze re petitie heeft het bestuur van het jonge korps voor de laatste keer de koppen bijeen gestoken om te zoeken naar een uitweg uit de financiële problemen. Eensgezind kwam men bij die beraad slagingen tot de slotsom dat het met de aanwezige vooruitzichten op finan cieel gebied onverantwoord zou zijn de vereniging nog langer te laten voortbestaan. Voorzitter Wim Varkevisser: 'De kans op een financieel debacle was reëel aanwe zig, evenals de mogelijkheid van kaste korten. Dat was onze eer als bankmen sen te na. Voor de banken die ons als donateur wel hebben gesteund is het natuurlijk een verdrietige zaak. Zij zijn hun centen kwijt zonder dat het korps er ooit in het openbaar iets tegenover heeft kunnen stellen. Vandaar dat het ook moeite kostte bij de leden begrip te vin den voor ons voorstel tot liquidatie van het muziekgezelschap.' Meteen na het bekend worden van de plannen tot oprichting van een muziek korps voor medewerk(st)ers van plaatse lijke banken stroomden bij initiatiefne mer Van Heuckelum, Rabobankdirecteur te Haaften, de aanmeldingen binnen. Tot het eind toe bleef de groei van het le dental doorzetten. Het getal van 200 banken die vrij snel na de start met do naties de muzikale plannen ondersteun den, gaf na een begin dit jaar op touw gezette wervingsactie echter een daling tot 150 te zien. Gebleken was inmiddels dat de Centrale Rabobank er niet voor voelde in de vorm van subsidie een duit in het zakje te doen. De van de plaatse lijke banken ondervonden steun - zo moesten de muzikanten constateren- bleek ontoereikend om alleen daarmee de vereniging een gezonde bestaansba sis te geven. Die harde feiten hebben de muzikanten onder ogen moeten zien, waarna op 21 april de kogel door de kerk werd gejaagd. Volgens hen is het feit dat men niet de kans heeft gekregen zich tij- V*» v dens een landelijke manifestatie te pre senteren een van de oorzaken voor de mislukking. Wel waren er reeds uitnodi gingen voor regionale evenementen in Zuidlaren, Dedemsvaart en Apeldoorn. Wat verbitterd merkte een van de muzi kanten na afloop van de slotrepetitie op: 'Je zag hier mensen uit diverse landstre ken in opperbeste verstandhouding mu siceren. De sfeer, de stemming was ronduit fantastisch. En dan is het voor mij onbegrijpelijk dat wij als bankinstel ling het niet op kunnen brengen zoiets overeind te houden. Terwijl diezelfde banken wel met gemak - en terecht - opgewekt kunnen worden om een pro cent van hun winst af te staan voor het goede doel.' Het besluit tot liquidatie van het muziek korps voor Rabobankmedewerkers heeft in de kring van de direct betrokkenen aanzienlijke teleurstelling teweeg ge bracht. Geen muzikant had er op gere kend dat de Centrale Rabobank zich on betuigd zou laten. Men zag zich echter wel geconfronteerd met terughoudend heid, voortkomend uit vrees voor finan ciële consequenties als in navolging van de muzikanten ook andere personeels- groeperingen aan zouden kloppen. De recente ontwikkelingen rond het mu ziekkorps hebben geresulteerd in een stortvloed van reacties aan het adres van Raboband. Stuk voor stuk haast wa ren het uitingen van teleurstelling. On derstaande bloemlezing spreekt boekde len. Het feit dat dit voortreffelijke orkest on der professionele leiding niet tot volle was dom mocht komen, heeft mij diep teleurge steld. Wellicht zou het nuttig zijn de bekend making te voorzien van een zwarte Irouw/randhiermee worden dan de gevoe lens uitgedrukt welke leven onder de leden. In mijn loopbaan als amateur bij diverse symfonie- en operettegezelschappen, speel de ik nog nooit in een orkest waar tot en met de laatste repetitie zulk een goede geest hing. Mijn sympathie gaat uit naar de initia tiefnemer die heeft moeten aanzien hoe zijn geesteskind verdronk. J. Keizer, Schermerhorn Het Rabobankorkest failliet! Onbegrijpelijk, dat zoiets mogelijk is. Wat een tegenvaller na de aanvankelijke positieve houding van de Centrale Rabobank. Na iedere repetitie was er vooruitgang te merken, en iedereen bleef komen ondanks een gehalveerde reiskosten vergoeding. We hadden er maandelijks graag die vrije zaterdag voor over. Aan enthousias me, ook bij de dirigent, dus geen gebrek. Be halve geld hadden we alles wat nodig was om goed te kunnen functioneren. Is die geld nood voor een bankorkest niet het meest trieste wat er kan gebeuren? Een goed orkest is toch een unieke reclame voor de organisa tie. Beseft de centrale bank dan niet wat ze aanricht door ons niet te steunen? Cora Boogaard, Vlissingen

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1979 | | pagina 28