van het toegevoegde water. Het wordt er ge deeltelijk uitgezogen terwijl de grijze pap over het bed van de papiermachines drijft. Even later passeert de substantie een wrin ger, maar dan wel eentje met een druk van 20 atmosfeer. De cilinders en een soort strijk ijzer moeten op hun beurt ook weer het no dige vocht verdampen en het vochtgehalte in het eindprodukt globaal tot 7 procent redu ceren. Voor een belangrijk deel is de gewens te kartondikte afhankelijk van de snelheid waarmee de grijze papierbrij over het trans- portbed wordt geleid. Op het fabriekscom plex maakt een eigen zuiveringsinstallatie enorme hoeveelheden afvalwater weer ge schikt voor hernieuwd gebruik in de karton- produktie. Het lawaai en de hoge vochtig heid die in de kartonfabriek nog de nevenver schijnselen vormen van een gigantisch kring- loopbedrijf, behoren tot de ongemakken waarvoor nog geen afdoende oplossing kon worden gevonden. De bevolking in de streek rond Winschoten en Oude Pekela doet er niet moeilijk over. Kleinzieligheid hoort hier niet thuis, leder resterend spoor van twijfel wordt kort na af loop van het fabrieksbezoek weggenomen door de ontmoeting met de 90-jarige Jacob Molema. Ergens halverwege tussen de plaat sen Winschoten en Oude Pekela heeft hij zich teruggetrokken, een heel eind achteruit Elders houdt men het bij de vervaardiging van massief (boekbinders)karton in velerlei variaties. Maar waar men ook kijkt, overal concentreren bedrijven hun belangen. Zo ontstond het Kappa-concern, een bundeling van ondernemingen die weer deel uitmaken van de Koninklijke Nederlandse Papierfabriek te Maastricht. In Beneden Pekel heeft de KNP onder meer belangen bij kartonfabriek Britannia, goed voor 225 werknemers. Vijf papiermachines kunnen er op jaarbasis 63 000 ton karton en papier produceren. Of het veel is? Bedrijfsdirecteur Verhoeven: 'In de Winschotense fabriek voor vouwdozen- karton draait een machine met een capaci teit van 80 000 ton.' Hij legt uit hoe uiteenlo pend de eisen zijn die er aan karton gesteld worden. Als het om dozen gaat speelt de dik te een rol, maar ook de stapelweerstand. Een rondleiding over het complex brengt ons naar 4 loodsen, elk 100 x 80 meter. 'De vroe gere stro-opslag. Nu ligt er oud papier.' Sterk vereenvoudigd komt het produktieproces erop neer dat een mengsel van oud papier en water in grote silo's net zo lang wordt ge roerd tot er een homogene massa ontstaat. De kapot gewreven papierbrij wordt aanslui tend ontdaan van ijzerresten zoals nietjes, steentjes en andere ongerechtigheden. De bereiding in de pulpers neemt circa een uur in beslag. Daarna wordt de brij weer ontdaan op een laan in het zogenaamde Vitusholt. Dank zij een hulpvaardige Sophie Mook die haar taak als receptioniste bij de Rabobank voor deze gelegenheid wel uit wil breiden met die van tolk-vertaalster voor het Gro ningse dialect, komt de ontmoeting met de blijmoedige kluizenaar tot stand. Als we op het raam van zijn behoeftige huisje bonzen staat hij net op het punt een prakje te gaan eten. Zure haring staat als steeds op het me nu. Zonder gas, waterleiding of elektriciteit blijkt het leven toch nog wel uit te houden. Via de dakgoot en een regenpijp loopt het hemelwater rechtstreeks naar de waterbak in de keuken. Ten overvloede is er in de tuin nog een turfput met prima water. Zes jaar geleden viel Jacobs oog op de bouwvallige stulp. De aanwezigheid van een lapje grond deed hem bezwijken. 'Het was een grote wanboel. Geen ramen, geen deuren. Voor een jaar vrije huur heb ik alles zelf opgeknapt,' vertelt de natuurmens opgewekt temidden van z'n kleurrijke boel tje. 's Avonds zorgt een gaslantaarn voor het hoognodige licht. Eenzaam? 'Niks daarvan. Ze praten me het liefst in een bejaardenhuis, maar zo gek krijgt geen mens me.' Molema weet het zeer beslist. Na een leven als vod- denboer en een handeltje in paarden, scha pen en koeien dat hem tot in Rusland bracht, kan hij nu geen dag zonder zijn bedoeninkje. Heel de tuin wordt ieder jaar weer eigenhan dig omgespit. 'Tijdens de afgelopen barre wintermaanden is de politie nog eens pools hoogte komen nemen. Of het goed met me was, vroegen ze bezorgd. Nou en of. Terwijl zij tot aan hun knieën in de sneeuw stonden en haast niet meer weg konden komen zat ik hier lekker in mijn huisje.'

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1979 | | pagina 25