- r BOEKHf rrftjEL-Vliry/ 7§1gent R' fiUi-t hedendaagse tuinderijen. Nadrukkelijk kreeg ook de Rabobank met een aantal aspecten ervan te maken. Martin Kes- sels: 'Je hebt al tuinders die in het zon dagse pak rondlopen. Het zijn regelrech te ondernemers, maar denk erom dat ze het niet voor niks krijgen. De meesten maken lange tot zeer lange dagen, ook nu nog. Er zit in ons gebied circa 180 ha glastuinbouw. Er zijn bedrijven bij met een oppervlakte van 2 ha stookkas. Re- vervoerder en als verkoper op de mark ten begon op te treden. Steeds meer on dernemers zagen brood in het expeditie bedrijf. De plaatselijke HTS wordt zelfs uitgebreid met een extra studierichting: de vervoersacademie. Volgens recente gegevens is het beroepsgoederenver- voerinVenlo vertegenwoordigd met 178 bedrijven. Daarvan werken er 91 grens overschrijdend. Ze beschikken met z'n allen over een laadvermogen van zo'n vrouw in ere, de vermeende stichters van de stad. Het legendarische reuzen- paar ontbreekt in geen optocht. Voor de rest hebben de Venlose 'gerdeneers' bit ter weinig oog voor folklore. Een bijzon der slag mensen, niet bereid een blad voor de mond te nemen. Een zekere kop pigheid hoort erbij en de neiging tot do mineren. Vandaag de dag telt men in het Venlose nog circa 350 tuinders. Kenmer kend is hun aan gretigheid grenzende bereidheid tot het leggen van contacten buiten de eigen kring. 'Die makkers kom je overal tegen,' heet het. Maar tegelijk is daar ook als schrikbarende illustratie van Venlose tuinderskoppigheid het ver haal over de eigen veiling, gevolg van een scheuring in het verleden. Jawel, de Venlose tuinder houdt een eigen veiling in stand, hoewel in het naburige Grubben- vorst de rest van Noord-Limburg zijn tuinbouwprodukten levert aan een coöperatieve veilinggigant die van alle gemakken is voorzien. Dorpen met hun tuinbouwbelangen kregen steeds meer te vertellen op veilinggebied en Venlo liet zich de wet niet voorschrijven. Ware industrieën zijn het geworden, de ken maar dat het belangen zijn die daar op het spel staan. Zonder grondlasten stellen wij dat het gaat om investeringen van 100 gulden per vierkante meter. Mensen die niet opnieuw investeren we ten dat het anders vroeg of laat op sane ren uitdraait. Verouderde glas-opstan den verdwijnen, er komt verfijnde kli- maatregelingsapparatuur. Alleen om goed verzekerd te zijn is zo'n man per jaar gemiddeld 25 mille aan premies kwijt. Brand, storm, ziektekosten - noem het hele circus maar op. En dan blijft er eeuwig en altijd het gokelement. Wat doen de prijzen op de veiling? De boer die aan een koe trekt, weet wat hij beurt; bij de tuinder kan een krat sla het ene moment 10 gulden opbrengen terwijl ze een uur later de minimumprijs niet haalt en doordraait. Daar hoor je geen tuinder over klagen. Een geweldig incasserings vermogen hebben ze.' Rechtstreeks aan de tuinbouw dankt Venlo trouwens ook een belangrijk deel van zijn betekenis als vervoers- en transportcentrum. Aan be derf onderhevige waren vereisten snel transport. Een Venlose caféhouder was een van de eersten die voor tuinders als 23 000 ton. Er woedt een verbitterde concurrentieslag. Buitenlandse onderne mers begeven zich op de Nederlandse markt. Maar voorlopig beschikt Venlo over een paar stevige troeven. Van wat er aan goederen per rail of per as vanuit Nederland naar Duitsland gaat, neemt Venlo een kwart voor zijn rekening. Pal langs de noordgrens van de gemeente loopt de E-3, de slagader voor het weg verkeer tussen Antwerpen, het Ruhrge- bied en Scandinavië. De Venlose grens post in deze autosnelweg, een van de vier overgangen die de stad rijk is, ont wikkelde zich tot de belangrijkste voor het goederenverkeer met de Bondsrepu bliek. Wekelijks passeren er 12 500 auto's. Diezelfde E-3-grenspost verwerkt jaarlijks 1 268 000 personen. Inwoners van de dorpen rond Venlo heb ben 'de stad' vanouds met een gezond wantrouwen en de nodige reserves be naderd. Venlonaren waren als ze niet op pasten verwaande kwasten, druktema- VER8RUG6E i DE MEif' DE (ki mijn

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1979 | | pagina 8