se epos werd besloten met een welge meende hartekreet. 'Onthoud, 'n ticket bij de Rabobank besteld betekent dat men waar krijgt voor z'n geld.' Bij de Rabobank te Leeuwarden - en daar niet alleen - is men voor geen kleintje vervaard. De bank lijkt een kras se oude baas die met het klimmen der jaren toch niets aan veerkracht en vitali teit verliest. Er wordt driftig aan de weg getimmerd. Het gebeurde in letterlijke zin op het kantoor te Warga, waar bouwkundige veranderingen een snelle verplaatsing van de loeizware kluis noodzakelijk maakten. Een kraan klaarde de kluisklus in minder dan een uur. Dan nu aandacht voor een schrijnend probleem dat gepaard gaat met verhitte gemoederen en waarbij volgens be trouwbare waarnemers incidenteel zelfs de menselijke nachtrust in het geding komt. Wat is er precies aan de hand? Dit jaar gaat de plaatselijke Rabobank in Norg uitvoering geven aan haar bestaan de nieuwbouwplannen op een waarlijk uniek plekje in het centrum van de plaats. Bepaalde inwoners die lucht kre gen van het project, sloeg de schrik om het hart. Ze besloten tot het aanbrengen van een stil protest in de vorm van een kloek bord met het opschrift 'Hier geen Rabobank maar een zitbank'. Wie weet hebben de actievoerders het bankbe- stuur op een idee gebracht, en krijgt de gemeenschap de gevraagde zitbank aangeboden bij de voltooiing van het bankgebouw. Met gemak werden de vier ton naar hun nieuwe bestemming getild. Vrijwel tege lijkertijd voerde 'Leeuwarden' het aantal vestigingen op tot dertien. Het feestver- toon bij die gelegenheid vormde als het ware de generale repetitie voor wat dit jaar te gebeuren staat: de viering van het 75-jarige bestaansfeest. Beleeft Nederland na Frankrijk, Zwitser land, West-Duitsland en een aantal an dere landen binnenkort ook de opkomst van de lunchcoupon? Als het aan de Amsterdamse zakenman Hans Rip ligt dan is daaromtrent niet de geringste twijfel mogelijk. Hij probeert werkgevers enthousiast te maken voor zijn plannetje om lunch-waardebonnen - verkrijgbaar in diverse coupures - te verstrekken aan hun personeelsleden. Tevens moet dan de plaatselijke horeca coupon-minded gemaakt worden. Rip realiseert zich dat het systeem pas werkelijk een grote vlucht kan nemen naarmate meer hore caondernemers de coupons accepteren. Met de in ontvangst genomen lunchbon- nen stapt de horeca-man vervolgens naar het dichtstbijzijnde Rabobankkan- toor in de hoofdstad, en daar wordt geïncasseerd Deze rubriek ontleent haar bestaans recht en haar leesdichtheid voor een be langrijk deel aan het feit dat zoveel men sen geen zin en/of tijd hebben lange ver halen te consumeren. Vaak doen ze daar verstandig aan, maar niet altijd. Het is bijvoorbeeld best mogelijk dat het de snelheidsmaniakken zodoende ontging wat hoofddirectievoorzitter Lardinois on langs te kennen gaf aan een verslag geefster van Elsevier. Jammer, maar niks aan te doen. Of toch wel? Het hier her halen van de bewuste uitspraak lijkt te rechtvaardigen uit een oogpunt vtjn le zersservice. Opgepast dus: 'Als je niet durft bloot te geven dat je bepaalde din gen niet weet ofschoon je ze uit hoofde van je vak eigenlijk behoorde te kennen, dan ben je een beklagenswaardig mens. Dan krijg je complexen.' Laat niemand zeggen dat het bestaan van bankmensen gekenmerkt wordt door eentonigheid. Afwisseling genoeg, zelfs indien we ons beperken tot de ei genlijke werkkring. De randverschijnse len die ermee verband houden, maken het geheel alleen maar kleurrijker. Neem nou een man als directeur Boksebeld van de Rabobank te Eibergen. De lokale middenstand zocht een attractie bij de start van een braderie en het leek een leuk idee de directies van alle in Eiber gen vertegenwoordigde bankinstellingen te strikken voor een wedstrijd paal han gen. De voorzitter van het organiserende comité, tevens directeur van de plaatse lijke Amrobank, wist zich 39 seconden hangend te houden. Zijn ABN-collega moest zeven seconden eerder opgeven. Het was altijd nog een hele prestatie vergeleken bij de verdediger van de Rabobankkleuren. Die stortte na 24 se conden al jammerlijk ter aarde. Om de banden met het plaatselijke be drijfsleven op sportieve wijze te verste vigen heeft de Rabobank Wervershoof het plan opgevat jaarlijks een zaalvoet baltoernooi op touw te zetten. Belang rijkste inzet vormt uiteraard een door de bank beschikbaar gestelde wisselbokaal, maar het verdere prijzenassortiment mag eveneens gezien worden: voor het behalen van een tweede of derde plaats zijn er bekers, evenals voor de minst ge passeerde doelverdediger, de topscorer en de meest sportieve speler. Het 80- jarig bestaan van de bank vormde de aanleiding tot het plan. Dat mensen bij gebrek aan een brand kast of safe(loket) vaak de vreemdsoor- tigste bergplaatsen bedenken voor hun geld en waardepapieren, is een overbe kend gegeven in bankkringen. Verdrie tige en koddige voorbeelden zijn in rui me mate leverbaar. Zeer recent nog kreeg een weekenduitstapje van een Dordrechts gezin een administratieve nasleep, want de heer des huizes stopte toen men erop uittrok uit voorzorg de spaarbankboekjes van het hele gezin in de wasmachine. Helaas vergat na thuis komst iedereen de machine te ontdoen van haar ongebruikelijke inhoud. De we kelijkse wasbeurt maakte vervolgens heel erg duidelijk dat zelfs de witste wit wassers niet bestand bleken tegen de blauwwerking van vulpen-inkt. Kortom: het weekendtripje kreeg nog een onver wachte administratieve nasleep op het kantoor van de Dordtse Rabobank.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1979 | | pagina 5