Omar werkt op bestelling
27
Aan het Stationsplein te Beverwijk is
Omar Holtslag werkzaam als buizen
postkassier bij de plaatselijke Rabobank.
Samen met twee collega's dirigeert hij in
streng isolement dagelijks de in- en uit
gaande geldstroom. Omdat volgens hem
heel wat collega's maar half beseffen
wat er in zo'n kasbox loos is, besloot
Omar iedereen eens schriftelijk een kijk
je te gunnen in het kloppend hart van de
bank. Hij toont aan dat het op de afde
ling 'intensive-care' bruist van activiteit
ook al onttrekt de meeste bedrijvigheid
zich aan de waarneming van het overige
personeel. En saai zijn de werkdagen van
een buizenpostkassier al evenmin. Ove
rigens begrijpt Omar Holtslag beter dan
wie ook hoe rond zijn werk allerlei mis
verstanden kunnen rijzer\,.'Aan de balie
worden buizen verzendklaar gemaakt,
waarna ze bij ons binnen rollen. Dan is
het beneden wachten geblazen en voor
al wanneer het druk is gaat dat gauw
lang duren. De collega's worden onge
duldig, zien niet waar hun 'bestelling'
blijft. Terwijl wij toch alles netjes in volg
orde van binnenkomst afhandelen.'
'Mijn werkdag,' aldus de samensteller bij
de aanvang van diens scènes uit het le
ven van een buizenpostkassier, 'begint
met het binnenlaten van de diverse col
lega's die (met een allervriendelijkst ge
zicht) enthousiast en vol werklust op de
bel drukken. Sommigen zwaaien vrien
delijk goedemorgen en lachen tegen de
camera boven de personeelsingang.
Dan is het tijd de kluis eens te gaan ope
nen. Marga draait de combinatie en mij
valt de eer te beurt de sleutel in de deur
te manipuleren en onze superkluisdeur
te openen. Iedere morgen is het weer
een verrassing of de spreuk 'Sesam
open U' zal werken, want de makers van
het tijdslot schijnen het met de afstelling
niet zo nauw genomen te hebben. Zodra
al het geld goed en wel naar boven is
getransporteerd, begint de dag pas
goed. Alle mensen en machines komen
tot leven; telefoons rinkelen, de valuta
machine braakt zijn gegevens uit en de
diverse telmachines en printers begin
nen te ratelen.
Ook rollen nu de eerste buizen binnen.
Als inhoud hiervan kun je buiten het geld
de meest vreemdsoortige dingen aan
treffen. Onder mijn ogen verschijnen
briefjes met boodschappen en mede
delingen (gelukkig meestal hele lieve).
Soms ontstaat er zo een levendige cor
respondentie. Laatst werd er zelfs een
stop in een buis gedaan, wat natuurlijk
zoveel betekende als: 'Zijn bij jullie de
stoppen soms doorgeslagen?'
Aan de buizenpost en de fantasie van
een fijne collega dank ik ook mijn lego
mascotte, die een vast plaatsje op mijn
bureau heeft en zelfs de aandacht van
de directie wist te trekken.
De buizenpost vormt ook ons contact
met de balie, evenals de intercom waar
door een drukke en soms felle conversa
tie plaatsvindt!
Het belangrijkste onderdeel van ons cri
siscentrum (de kasruimte) blijft natuur
lijk het geld (de flappen). Geld is volgens
mij ook een soort communicatiemiddel.
Het vertelt je namelijk veel over zijn vo
rige eigenaar. Een paar voorbeelden: Ga
rages leveren altijd het zogenaamde
'smeergeld' in; aan de storting van de
slager is te zien of het al dan niet ge
haktdag is en zelfs de geur van verse
Noordzeevis blijft bij ons hangen als de
vishandelaar op de Zandvoortse boule
vard weer goede zaken heeft gedaan.
Mensen die beweren dat geld niet stinkt,
nodig ik uit bij ons eens te komen ruiken.
Ook beheren wij zogenaamde vreemde
valuta. Gezien de gespannen situatie in
de wereld verbaas ik mij er steeds weer
over hoe vredig de diverse staatshoof
den er in onze valutabakken bijliggen.
Opschudding veroorzaakt soms koningin
Elisabeth van Engeland: zij stinkt name
lijk uit haar mond. Zij vertelde mij (met
een pepermuntje in haar mond) dat het
Engelse pond gezien zijn lage koers nog
slechts 2 ons weegt.
De meest recente dwarsligger is George
Washington en zijn kornuiten. En dan is
er natuurlijk iedere maand het onbetwis
te hoogtepunt: de Hoogovenweek. Dit
betekent voor ons Rood Alarm. Door de
drukte die dan ontstaat is menigeen rijp
aan het einde van zo'n topdag voor het
P.Z. (d.w.z. Pension Zeezicht, een prach
tig drie sterrenhotel om heerlijk uit te
rusten).
De dag eindigt traditioneel met het tel
len van de boekingen en het geld. Als
alles tot onze verbazing weer klopt, ver
huist het geld weer naar beneden, stel ik
het tijdslot niet te krap in en sluit ik de
grote deur.
