t JF7};. de ashram te Poona waar ik met andere discipelen een poosje de therapieën van Bhagwan volgde, krijg je het besef dat er behalve het materiële nog wel iets an ders is. Niet voor niets wemelt het er van de Duitsers. Ze weten geen raad met zichzelf of de maatschappij. De jeugd van tegenwoordig wordt met een over maat aan narigheid geconfronteerd. Oudere mensen hebben nog over het al gemeen hun geloof als houvast. Je ging naar de kerk zoals je een boterham met suiker kreeg. En als je dan in de ban raakt van zo'n meditatietechniek, rust vindt bij de woorden van zo'n filosoof, dan loop je als een echte sannyasin rond in een oranje hemd. Met dweperij of massa-hysterie heeft dat niets te maken. Misschien heeft zo de pauskroning op de televisie ook wel weer mensen de weg naar de kerk terug gewezen. Als die snaar geraakt wordt, dan doe je dat ge willig. Een kwestie van uitstraling' ver onderstelt Mol, zeer onder de indruk van de onontkoombare en volgens hem on beschrijfelijke kracht die de goeroe in hem teweeg bracht. n Rababanl rj Kahatatf i laViu»"* De Wageningse studentenvereni ging Ceres heeft haar honderd jarig bestaansfeest aangegrepen om een herwaardering te propa geren van de autoped als recreatief vervoermiddel. Een vierdaagse steptour door Ne derland met ruim 200 deelnemers moest aan dat streven kracht bij zetten. Het deelnemersveld, ver deeld over diverse ploegen, werd geacht zich gedurende vier ach tereenvolgende dagen vanuit Delft richting Wageningen te be geven. Leiden, Amsterdam en Utrecht fungeerden als etappe plaatsen voor de karavaan die werd begeleid door een dubbel dekker, een mobiel orkest en de nodige bezemwagens. Door mid del van een verhoogd stuur waren de meeste steps aangepast aan het postuur van hun volwassen gelegenheidsberijders. Er reden in het peloton echter ook reuzen- steps mee, berekend op ploegen van acht en zeventien man. De winnaars van het bergklassement mochten zich na afloop tooien in het ballentricot, terwijl er in na volging van de Tour de France ook werd gestreden om een groe ne en een gele trui. De winnaar in de steptour door Nederland werd beloond met - hoe kon het an ders? - De Stepper, een door de Rabobank Wageningen beschik baar gesteld plastiek van de kun stenaar Johan Karsch. De bank bekostigde eveneens het wedstrijd tenue van de Wageningse ploeg. De 38-jarige Wijnand Smit van de afde ling bankzaken bij de Rabobank te Em- meloord heeft drukke dagen achter de rug. De plaatselijke carnavalsvereniging De Droogpieren riep hem uit tot Prins Carnaval en dat resulteerde in een reeks afmattende optredens die de normale dagindeling ingrijpend overhoop haal den. Hoewel carnaval in de Noordoost polder anders dan in Limburg en Brabant geen straatfeest is, stonden er in het carnavalsweekend van 24 februari heel wat uitbundige activiteiten op het pro gramma: Prins Carnaval en zijn gevolg moesten na de sleuteloverdracht op het gemeentehuis op pad naar scholen, een bejaardentehuis en een verpleegtehuis in Meppel. Ook de padvinderij kreeg tij dens de eigen carnavalsviering 'Wijnand de Laatste' op bezoek. Daarnaast leggen De Droogpieren jaarlijks eer in met de organisatie van het wereldkampioen schap 'Mens erger je niet'. Dit jaar schreven er 160 gegadigden in. Het ba tig saldo van de kampioenwedstrijden krijgt een bestemming op sociaal vlak. Bij de foto: Winnares Anda Witteveen uit Emmeloord in een onderonsje met Prins Wijnand tijdens de prijsuitreiking van het kampioenschap erger-je-niet. BoaH M vn v-EMÏ

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1979 | | pagina 28