Q
Raboban.
23
Het personeel van de Rabobank in
Stadskanaal zorgde met man en macht
dat er ruchtbaarheid aan het spaarfeest
gegeven werd. Manschappen van de
bank bouwden na kantoortijd een zee
waardig spaarvarken. Het varende var
ken, door de makers stormvast beves
tigd op een uit tonnen en planken be
staand vlot, trok geweldig veel bekijks
toen het tijdens een winkelweek in
Stadskanaal te water werd gelaten. Kor
te tijd later, tijdens de jaarlijkse spaar-
week, volgde een tweede optreden van
de rose kolos. De bancaire knutselaars
zorgden er dit keer voor dat hun varken
tje op rolletjes liep. Iedere dag werd de
mascotte 'uitgelaten'. De blikvanger op
het gazon bij de bank deed het wederom
uitstekend. Kinderen en volwassenen
staken hun bewondering voor het vak
kundige stukje huisvlijt niet onder stoe
len of banken.
geld en goede raad
schrijf
maar op
Habemus
Vanaf de loggia klonk dit jaar twee maal
de boodschap aan de duizendkoppige
menigte op het St. Pietersplein in Rome:
Habemus papam.
Wij hebben een paus.
De bijna mystieke huiver die door de
aanwezigen ging laat zich niet beschrij
ven en vertalen; gelovigen en 'ongelo
vigen verklaren eenstemmig getuige te
zijn geweest van een indrukwekkend
historisch gebeuren.
Wat zou het dan wel geweest zijn a/s die
eenzame gekroonde daarop de wereld
verkondigd had: habemus pacem - wij
hebben vrede!
'Romeinen en wereldburgers, de oorlog
is uitgebannen, er is geen eerste, twee
de en derde wereld meer, wij maken
deel uit van één coöperatieve gemeen
schap, met en voor elkaar - liefde en
rechtvaardigheid, vrijheid en waardig
heid staan met hoofdletters geschreven
in een grondwet waaraan ieder onder
worpen is
De werkelijkheid is anders dan deze
broze droom.
Uit het geboorteland van paus Johannes
Pauius II stamt het volgende jiddische
verhaal: een stervende joodse vader
geeft zijn verbijsterde kinderen de op
dracht zijn grafsteen te voorzien van de
tekst:
hier niet tevergeefs gekomen.
Het is een even merkwaardige als schit
terende getuigenis van een onverwoest
bare geest en van een rotsvast vertrou
wen in een eeuwig habemus pacem. De
Poolse jood had in zijn leven weinig an
ders gekend dan armoede en vernede
ring, vervolging en uitbuiting. Zijn herin
nering was gelittekend door de pogroms
waarvan zijn voorvaderen het slachtoffer
waren geworden. Wat hij naliet was niet
erg indrukwekkend: een mottige, tot op
de draad versleten zondagse frak, een ij
zeren kistje met vergeelde, waardeloze
Russische staatsobligaties en z'n winkel
pandje was zo bouwvallig dat geen en
kele makelaar of dorpeling er trek in had.
In het zicht van zo'n materieel deficit
stonden de erven binnen en de crediteu
ren buiten met lege handen.
Indien u wijzer en blijer
De werkelijkheid heeft soms milde trek
ken.
Ik heb een Larense kunstenaar gekend,
die zich erop beriep atheïst te zijn. Met
die aanduiding heb ik altijd moeite ge
had want iemand die zedelijke normen
en wetten erkent neemt rationeel af
stand van evolutie-uit-het-Niets. Na een
even diepgaand als fijn gesprek over
oorsprong en zin van ons 'dasein' maak
te de man in een handomdraai een pot
loodschets van het verhaal van Bethle-
I
duidingen van licht en schaduw stond
het gebeuren op papier. De man was er
zelf een beetje verlegen mee en ver
klaarde: 'Dat kerstgebeuren is voor mij
even boeiend a/s indrukwekkend. Zoals
ik dat in jullie bijbel lees komt het op mij
over als een bron van inspiratie
Habemus pacem.
Wij hebben allen onze lichte en grijze
dagen. Het kan ons redelijk goed gaan,
we kunnen ook bitter gestemd en mis
moedig zijn en soms vol zelfbeklag.
Misschien moeten wij toch iets in ons
hebben van die oude Poolse jood, die in
zijn hele armzalige leven niet kapot te
krijgen was en als enige, maar waarde
vaste erfernis zijn kapitaal aan humor en
geloof naliet.
Of iets van die 'ongelovige' kunstenaar
uit Laren, die door de 'mythe van Bethle-
hemgemotiveerd raakte.
Habemus
Laten we het samen en voor elkaar een
beetje lichter maken, zodat er ooit ruim
te komt voor een vrede-zonder-grenzen,
voor een duurzame kerstvrede
voor ALLEN.
P. Verschoof, Tilburg
Vrijwillige brandweer
Soms valt het niet mee om de slaap te
vatten. Je woelt wat heen en weer, je
pleegt nog eens een aanslag op de voor
raad drank in de koelkast en gaat weer
naar bed. Je denkt aan de dag van mor
gen. Morgen, ja wat moet je doen? Dat-
geval van Jansen moet afgewerkt wor
den. Het is te hopen dat je er niet al te
veel telefoontjes tussendoor krijgt. Daar
heb je alweer zo'n telefoontje. 0 geluk-
