Hoe leer ik thuis een vreemde taal? [hou oom DO? Door de techniek en reisdrift wordt onze wereld al maar kleiner. Dat heeft tot gevolg dat de behoefte aan het leren spreken en le zen van vreemde talen steeds groter wordt. Periodiek besluiten grote groepen jeug dige en oudere mensen zich (nog) een vreemde taal eigen te maken. Het willen spreken met bewoners van het land waar men met vakantie heengaat speelt hier een grote rol. Ouders die hun geëmigreerde kinderen gaan bezoeken, willen graag iets van de landstaal kennen. Door de stijging van de internationale contacten vraagt het bedrijfsleven steeds meer mensen die met één of enkele vreemde talen vertrouwd zijn. In deze studiezin worden zij aange spoord door talrijke instituten die zich op dit onderwijsgebied (mede) hebben gespe cialiseerd. De vraag voor de studielustigen is echter steeds meer: welke methode moet ik kiezen? heeft zich, dank zij wetenschappelijke on derzoekingen. sterk gemoderniseerd. Met een uitgekiend programma van woorden en zinnen en met toepassing van technische hulpmiddelen als grammofoonplaten, ge luidsbanden, cassettes, oefen- en correctie banden, wordt het mogelijk gemaakt op een levendige wijze een andere taal te le ren. Talenprakticum De meeste van de instituten die zich aan vankelijk alleen met schriftelijk onderwijs bezig hielden, hebben deze hulpmiddelen in hun pakket opgenomen. Andere instel lingen hebben zich uitsluitend op het on derricht via technische hulpmiddelen ge specialiseerd. De talenpraktica zijn daar een sterk voorbeeld van. Door een vakkun dig opgesteld leerprogramma kunnen via deze instituten in korte tijd verbluffende re sultaten worden behaald. Maar dit wil nog niet zeggen dat een talenprakticum voor ie dereen de geschiktste studiemethode is. Goed resultaat wordt daar slechts geboekt, als de studie erg intensief wordt bedreven - het liefst dagelijks enkele uren achtereen. Eén of twee uur per week doorbrengen in de kabine van een prakticum en verder niets doen, zal weinig resultaat opleveren. Er zal thuis ook moeten worden gestu deerd. Er moeten zinnen in het geheugen worden gegrift en regels worden geleerd. Er dient gelezen en geschreven te worden. Gecombineerd met een goed volgehouden Het thuis leren van vreemde talen is lang niet meer het zich eigen maken van dorre rijtjes woorden en het vertalen van zin netjes. De methodiek van het taalonderwijs 'Het maken van goede voornemens bij de jaarwisseling moet gezien worden als een teken van grote zwakte' Proefschrift dr. M. G. R. T. de Cooker, TH-Delft studie thuis vormt een prakticum een goe de methode - vooral voor wat betreft het verkrijgen van een goede uitspraak. Uitspraak Dit laatste is voor vele schriftelijk-onder- wijs-instituten het motief geweest om bij hun cursussen grammofoonplaten te voe gen. Dat is inderdaad een winstpunt. Maar het blijft een feit dat grammofoonplaten al leen de uitspraak aangeven. De uitspraak van de cursist echter kan niet worden ge controleerd. Dat laatste is wel mogelijk als gebruik wordt gemaakt van oefen- en cor rectiebanden die ter controle naar de leraar kunnen worden opgezonden. Radionieuws Veel mensen die zich op de talenstudie hebben geworpen, zien overigens een goed kope methode om de taal te leren verstaan, te vaak over het hoofd. Die methode is het luisteren naar de radio. Dagelijks een kwartier een nieuwsuitzending volgen in de taal die men bezig is te leren, kan veel vruchten afwerpen. En het kost niets. Automobilisten kunnen via hun autoradio op deze manier hun reistijd nuttig maken. Nieuwsuitzendingen zijn voor dit doel ex tra geschikt, omdat men vaak via de Ne derlandse radio-nieuwsdienst of uit de krant al op de hoogte is van de gebeurte nissen. Dat maakt het begrijpen van de vreemdtalige uitzendingen vooral in het be gin extra gemakkelijk. Het leren van een vreemde taal is overigens geen peuleschilletje. Het vergt veel tijd, veel studiezin, goed materiaal, moderne studiemethoden en hulp van ervaren lera ren. Wie besluit een cursus te gaan volgen, zal zich er bij voorbaat mee moeten ver zoenen dat hij veel tv-programma's zal missen. Regelmatig werken, liefst volgens een strak schema, is een eerste vereiste. Elke leraar zal kunnen bevestigen, dat nog te veel mensen de studie van een taal te licht opvatten. WÊÊÊÊÊÊKÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊKÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊ msmsmBssm Haal het verfvel weg! Als u gaat schilde ren, moet de verf eerst goed worden door geroerd. Gebruikt u verf uit een bus die al verscheidene keren open geweest is, dan kan het gebeuren dat, zeker als de bus niet goed was afgesloten, er een vel op de verf gekomen is. Haal dat er wel zorgvuldig af, evenals de randjes die aan de bus kleven. Als er klontjes in zitten, zeef de verf dan door een oude nylonkous. Schroeven! Dan eerst boren! Wie een schroef in hout wil draaien, doet er ver standig aan eerst met de boormachine of met een handboor (met een diameter die litpranrd I, Ipinpr ic Hnn c\p in tp rlraaign schroef) een gaatje in het materiaal te ma ken. De schroef gaat er niet alleen gemak kelijker in, maar u voorkomt, als het om zacht hout gaat, dat het hout gaat splijten. Bij hard hout is het voorboren vaak nood zakelijk omdat een zware schroef halver wege het indraaien anders niet meer verder wil. En als u de kop van de schroef kapot draait, heeft u extra werk. Spijkerdrukker. Kleine spijkertjes in een stuk hout slaan geeft nogal eens proble men, want de hamer raakt meestal niet al leen die spijker, maar ook de vingers. Ge bruik in zo'n geval een tangetje om de spij- tpr rtn 7'n nlgqfQ fp hnnrlpn Mno truil/tplU- ker is een z.g. spijkerdrukker. Het appa raatje (prijs zo'n zes gulden) kan over de spijker geschoven worden en houdt met een magneetje de spijker vast. Kurk op de fles. Voor elke fles is er wel een kurk, maar wat te doen als de juiste maat niet voorhanden is? Wel, als de kurk een beetje te groot is, dan is dat geen probleem. Snijd uit de kurk twee wigvormige, elkaar loodrecht snijdende stukken. De punten worden vervolgens naar elkaar toegebogen en de kurk kan op de fles gedrukt worden. Dit zal gemakkelijker gaan, als we de kurk een beetje vochtig maken.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1978 | | pagina 17