$^REW,OH;P«hï
wnnto/mrwnvccru
je zun.' u fó'j
1
~fiW EANJ6 EXJVCCfipE-
EXTift^-^ PREMIE!.1!
I 0\ PROCEMT'
AAR <SAAT U HEEM I
WD Z'JN MET TE ZILVER
VLOOT Bë? 16!
63 PAT
hNê-^
11
0
DE ZILVERVLOOT
*7men vergehe torL
tv IbePMLDELDK NIET
ZILVERVLOOT9^
jTüMPFL)..
CD
Insiders die de filminhoud niet kenden,
konden afgaande op de gezichten van
het premièrepubliek wel vermoeden
waar het verhaal dat op het witte doek
werd vertoond zich mee bezig hield. On
der de aanwezigen werd een opmerke
lijk aantal deskundigen uit 'de spaar-
hoek' van de Rabobankorganisatie ge
teld. Leden van de technische overleg
commissie Creditgelden en Betalings
verkeer bevonden zich tussen de geno
digden, maar ook de spaaradviseurs Van
Bennekom, Van Ee, Hoeben, Rike, Raben
en Tamminga.
Dit zestal gaat momenteel in de diverse
delen van het land al veelvuldig op pad
met het gefilmde verhaal van de krekel
en de mier. Ze gebruiken de film om
leerlingen van middelbare scholen te
wijzen op het bestaan van het Zilver-
vloot-sparen en er belangstelling voor te
wekken. Jaarlijks zien zo naar schatting
100 000 scholieren het werkstuk.
De krekel en de mier is inmiddels al de
vierde film die met het oog op propagan
da voor deze spaarvorm werd vervaar
digd en als zodanig neemt hij de plaats
in van de film 'Een gulden kan raar rol
len'. Daarvoor nog waren er films met de
titels: 'Elke cent is er een en 'Wilde
haren'. De nieuwe film, zo werd gezegd
in een toespraakje voorafgaande aan de
première, komt precies in roulatie in het
jaar dat de jeugdspaarwet de leeftijd der
volwassenheid bereikt. Vergelijking van
'De krekel en de mier' met z'n voorgan
ger maakt duidelijk hoe snel in enkele ja
ren tijd de gangbare opvattingen zijn
veranderd in de benadering van (jeug
dige) spaarders. De gulden die plecht
statig vertelt wat hij voor iemand kan
betekenen, heeft volledig afgedaan.
Meest opvallende element in de nu vol
tooide rolprent is wel het nagenoeg to
taal ontbreken van wervende verwij
zingen naar het bestaan van een Zilver-
vloot-spaarmogelijkheid. De speelse en
luchtige geschiedenis begint met het in
beeld verschijnen van een als slak uitge
voerde spreekstalmeester Simon Slak,
door 'financiën' afgevaardigd om het
programma te presenteren namens de
Zilvervloot en Conrad Oorwurm, 'van
Onderwijs, Kunsten en Watervlooien'
('Een slecht prater, zenuwachtig en
toondoof' oordeelt Simon Slak hard
vochtig). De afgevaardigde van laatstge
noemd ministerie dat met de Zilvervloot
eveneens bemoeienis heeft, doet zijn ui
terste best serieus aandacht te vragen
voor het Zilvervlootspaarplan, maar als
storend element wordt hij door een geïr
riteerde Simon Slak met een veront
waardigd 'Weet u wel wat een minuut
van deze film kost?' opzij geschoven.
murmelende oorwurm die nog wat pre
velt over 10 procent extra premie voor
jonge spaarwezens wordt driftig op de
vingers getikt door de mededeling dat er
'in het lokaal waar deze film draait' een
mens zit om heel dat ingewikkelde ver
haal te vertellen. En Simon Slak zorgt
onbekommerd dat het kostelijke verhaal
over Mierabella de mier en de zorgeloze
krekel zijn verrassende ontknoping krijgt.
De pottende mier komt op de koffie, na
dat de onbezorgde krekel - door schade
en schande - toch nog tijdig wijs wordt.
Samen met medewerkers van Toonder
Studio's in Nederhorst den Berg wist
Harrie Geelen de verschillende optre
dende dierfiguren tot een springlevend
geheel te maken. Hoe dat gebeurde en
met welk een hoeveelheid werk het ge
paard ging, is een verhaal apart. Duizen
den en duizenden tekeningen kwamen
eraan te pas, maar dat niet alleen. Er
diende muziek te worden geschreven en
alle optredende dieren moesten een toe
passelijke stem krijgen. Emmy Lopez
Diaz ontfermde zich over juffrouw Mier,
Wil van Seist kroop in de huid van Si
mon de Slak en Rob de Nijs leende zijn
(zang)stem aan de krekel.
