Jeugd
ontdekte
Europa
kan je niks gebeuren. Ook voor het per
soneel is dat het meest bevredigend.
Door dit systeem kun je de honorering
van functies nog beter op elkaar afstem
men. Je hebt nu een graadmeter, hoeft
niet met gevoelsargumenten te werken.
Je bleef voorheen toch wel zitten met
gevallen waarin de vraag rees: 'Doe ik
het wel goed.' De kans op 'dwalingen'
bleef bestaan.
Welke belangrijke voordelen ziet hij
verder?
VdB: 'Er zijn nieuwe perspectieven op
opleidingsgebied. Je hebt zeldzaam
mooie gegevens aangereikt gekregen, je
gaat functie-eisen vergelijken. Er komen
individueel nu heel nadrukkelijk vragen
naar voren als: wat hebben al die men
sen nou precies voor taken. Zo maakt
functieclassificatie allerlei dingen zicht
baar die het stempelen tot een project
waar veel mee gedaan kan worden.
Personeel dat meer wil, kun je laten zien
hoeveel zwaarder en verantwoordelijker
werk er gedaan moet worden om dat
doel te bereiken. Daarbij heb je de nieu
we indeling in salarisschalen met per
schaal telkens weer vier 'salarisstraten'.
Bij het voeren van de periodieke beoor
delingsgesprekken, krijgt de bankleiding
daardoor meer ruimte om de geleverde
prestaties passend te honoreren. Die
verschillende trappen waarvoor men in
aanmerking kan komen, werken op zich
al stimulerend. Wel moet me met be
trekking tot die functieclassificatie een
ding nog van het hart, en dat betreft dan
het werken met schaalperiodieken. Als
hier niet uiterst zorgvuldig mee wordt
gehandeld, dan zijn de gevaren van sub
jectiviteit bij dit systeem groter dan
vroeger. Maar het eindsalaris voor een
bepaalde functie ligt voortaan vast.'
Geboeid keken ze op een zaterdagmid
dag in het Rijksmuseum naar'de schilde
rijen van Rembrandt en al die andere
coryfeeën. Annemarie Vels-Hein van de
Educatieve dienst die als gids zorgde
voor het begeleidend commentaar, con
fronteerde het internationale groepje
jongeren in sneltreinvaart met enkele
de pleisterplaats wachtte alweer. Rome.
Twaalf kinderen van acht verschillende
nationaliteiten kwamen opnieuw ogen
en oren tekort: Het Forum Romanum,
het Colosseum, de Trevifonteinen en ook
de Sixtijnse kapel in Vaticaanstad wer
den met een (bliksem)bezoek vereerd.
Het merendeel van de deelnemers - zo
bleek achteraf - vond juist dit bezoek
aan Rome het absolute hoogtepunt van
de veertiendaagse marathon. Maar ook
de daaropvolgende halteplaats, Parijs,
bracht enthousiaste reacties teweeg. De
Franse lichtstad betekende een heerlijke
boottocht met lunch over de Seine, het
betekende verder onder andere bezoek
jes aan de Eiffeltoren, de ultramoderne
van de belangrijkste kunststromingen.
Haar aandachtige gehoor bestond uit
winnaars van de internationale jeugd-
prijsvraag. Met een rondvaart door de
grachten en deze oriënterende rondlei
ding in het Amsterdamse museum sloot
het gezelschap een zwerftocht langs de
hoofdsteden van diverse Europese lan
den af.
'Ontdek Europa' luidde het gezamenlijke
motto van het door coöperatieve banken
in acht Westeuropese landen georgani
seerde evenement. De leveranciers van
de beste prestaties onder de deelne
mende jeugd kregen met deskundige
begeleiding van enkele volwassenen een
veertiendaagse vliegvakantie toebe
deeld. Dank zij diverse tussenstops kon
de groep in een kort tijdsbestek sfeer
proeven in en kennismaken met de ste
den Frankfurt, Wenen, Rome, Parijs,
Brussel, Brugge, Gent en Amsterdam.
Voor Nederland waren drie winnaars van
de partij: Johan Kristellijn uit Ellemeet,
Rudy de Boer uit Warffum en Henk
Vugteveen uit Nieuw-Schoonebeek. Het
Nederlandse blok kreeg in de plaats van
samenkomst, Frankfurt, gezelschap van
een Oostenrijkse (Romana), een lief
meisje uit Zuid-Tirol (Dominique), Ann
Marie uit Zwitserland, Klaus uit Duits
land, en Alain uit Frankrijk. De organise
rende Finse coöperatieve bank vaardig
de de blonde winnares Rikka af en van
Belgische zijde waren Nathalie en Mark
de gelukkigen. Wenen was de eerstvol
gende stad die het gezelschap lokte:
Schönbrunn natuurlijk, een rijtoer in zo'n
romantische Fiaker, een boottocht over
de Donau. De indrukken waren amper
verwerkt of het vliegtuig naar de volgen-
tentoonstellingskolos van het Centre
Pompidou, de Champs Elysées, Are de
Triomphe en de paleizen van Versailles.
Een avond zwierf het gezelschap rond
door de wijk Montmartre met zijn bonte
en pittige vermaaksmogelijkheden, ter
wijl 's anderendaags in het vermaarde
Olympiatheater een wervelende show
van Michel Fugain met een bezoek werd
vereerd. Zoals steeds nam een aan de
jeugdprijsvraag deelnemende bank in
ieder gastland de verzorging en begelei
ding van het programma voor haar reke
ning. Het gezelschap viel van de ene ver
rassing in de andere. Riante hotels met
kamers die van alle gemakken waren
voorzien, werden afgewisseld door on
derkomens waar van dit alles niets te
bespeuren viel. Allemaal hoorde het er
bij, het geheel bepaalde de sfeer. De
heersende plaag van de stiptheidsactie
der Franse luchtverkeersleiders bezorg
de het internationale jongerengezel-
schap gelukkig niet de minste last. Geen
mens en zeker geen reisleider die daar
rouwig om was. Onvermoeibaar genoot
men van het ene evenement na het an
dere. Een aantal Belgische steden stond
na de tussenlanding in Parijs op het pro
gramma. In het Brusselse EEG-hoofd-
kantoor kreeg de groep gelegenheid om
in aanwezigheid van officiële tolken -
een hoge EEG-functionaris te bestoken
met allerlei scherpzinnige vragen over
het functioneren van de gemeenschap.
Alvorens in Frankfurt iedereen weer zijns
weegs ging, volgde in Amsterdam het
officiële afscheid met een feestelijk
etentje in het havengebouw. Een fles
'Vin fin' ontbrak er niet. Maar ook de af-
scheidstranen van ontroerde prijswin
naars bleven niet uit.