Jeugd ontdekte Europa kan je niks gebeuren. Ook voor het per soneel is dat het meest bevredigend. Door dit systeem kun je de honorering van functies nog beter op elkaar afstem men. Je hebt nu een graadmeter, hoeft niet met gevoelsargumenten te werken. Je bleef voorheen toch wel zitten met gevallen waarin de vraag rees: 'Doe ik het wel goed.' De kans op 'dwalingen' bleef bestaan. Welke belangrijke voordelen ziet hij verder? VdB: 'Er zijn nieuwe perspectieven op opleidingsgebied. Je hebt zeldzaam mooie gegevens aangereikt gekregen, je gaat functie-eisen vergelijken. Er komen individueel nu heel nadrukkelijk vragen naar voren als: wat hebben al die men sen nou precies voor taken. Zo maakt functieclassificatie allerlei dingen zicht baar die het stempelen tot een project waar veel mee gedaan kan worden. Personeel dat meer wil, kun je laten zien hoeveel zwaarder en verantwoordelijker werk er gedaan moet worden om dat doel te bereiken. Daarbij heb je de nieu we indeling in salarisschalen met per schaal telkens weer vier 'salarisstraten'. Bij het voeren van de periodieke beoor delingsgesprekken, krijgt de bankleiding daardoor meer ruimte om de geleverde prestaties passend te honoreren. Die verschillende trappen waarvoor men in aanmerking kan komen, werken op zich al stimulerend. Wel moet me met be trekking tot die functieclassificatie een ding nog van het hart, en dat betreft dan het werken met schaalperiodieken. Als hier niet uiterst zorgvuldig mee wordt gehandeld, dan zijn de gevaren van sub jectiviteit bij dit systeem groter dan vroeger. Maar het eindsalaris voor een bepaalde functie ligt voortaan vast.' Geboeid keken ze op een zaterdagmid dag in het Rijksmuseum naar'de schilde rijen van Rembrandt en al die andere coryfeeën. Annemarie Vels-Hein van de Educatieve dienst die als gids zorgde voor het begeleidend commentaar, con fronteerde het internationale groepje jongeren in sneltreinvaart met enkele de pleisterplaats wachtte alweer. Rome. Twaalf kinderen van acht verschillende nationaliteiten kwamen opnieuw ogen en oren tekort: Het Forum Romanum, het Colosseum, de Trevifonteinen en ook de Sixtijnse kapel in Vaticaanstad wer den met een (bliksem)bezoek vereerd. Het merendeel van de deelnemers - zo bleek achteraf - vond juist dit bezoek aan Rome het absolute hoogtepunt van de veertiendaagse marathon. Maar ook de daaropvolgende halteplaats, Parijs, bracht enthousiaste reacties teweeg. De Franse lichtstad betekende een heerlijke boottocht met lunch over de Seine, het betekende verder onder andere bezoek jes aan de Eiffeltoren, de ultramoderne van de belangrijkste kunststromingen. Haar aandachtige gehoor bestond uit winnaars van de internationale jeugd- prijsvraag. Met een rondvaart door de grachten en deze oriënterende rondlei ding in het Amsterdamse museum sloot het gezelschap een zwerftocht langs de hoofdsteden van diverse Europese lan den af. 'Ontdek Europa' luidde het gezamenlijke motto van het door coöperatieve banken in acht Westeuropese landen georgani seerde evenement. De leveranciers van de beste prestaties onder de deelne mende jeugd kregen met deskundige begeleiding van enkele volwassenen een veertiendaagse vliegvakantie toebe deeld. Dank zij diverse tussenstops kon de groep in een kort tijdsbestek sfeer proeven in en kennismaken met de ste den Frankfurt, Wenen, Rome, Parijs, Brussel, Brugge, Gent en Amsterdam. Voor Nederland waren drie winnaars van de partij: Johan Kristellijn uit Ellemeet, Rudy de Boer uit Warffum en Henk Vugteveen uit Nieuw-Schoonebeek. Het Nederlandse blok kreeg in de plaats van samenkomst, Frankfurt, gezelschap van een Oostenrijkse (Romana), een lief meisje uit Zuid-Tirol (Dominique), Ann Marie uit Zwitserland, Klaus uit Duits land, en Alain uit Frankrijk. De organise rende Finse coöperatieve bank vaardig de de blonde winnares Rikka af en van Belgische zijde waren Nathalie en Mark de gelukkigen. Wenen was de eerstvol gende stad die het gezelschap lokte: Schönbrunn natuurlijk, een rijtoer in zo'n romantische Fiaker, een boottocht over de Donau. De indrukken waren amper verwerkt of het vliegtuig naar de volgen- tentoonstellingskolos van het Centre Pompidou, de Champs Elysées, Are de Triomphe en de paleizen van Versailles. Een avond zwierf het gezelschap rond door de wijk Montmartre met zijn bonte en pittige vermaaksmogelijkheden, ter wijl 's anderendaags in het vermaarde Olympiatheater een wervelende show van Michel Fugain met een bezoek werd vereerd. Zoals steeds nam een aan de jeugdprijsvraag deelnemende bank in ieder gastland de verzorging en begelei ding van het programma voor haar reke ning. Het gezelschap viel van de ene ver rassing in de andere. Riante hotels met kamers die van alle gemakken waren voorzien, werden afgewisseld door on derkomens waar van dit alles niets te bespeuren viel. Allemaal hoorde het er bij, het geheel bepaalde de sfeer. De heersende plaag van de stiptheidsactie der Franse luchtverkeersleiders bezorg de het internationale jongerengezel- schap gelukkig niet de minste last. Geen mens en zeker geen reisleider die daar rouwig om was. Onvermoeibaar genoot men van het ene evenement na het an dere. Een aantal Belgische steden stond na de tussenlanding in Parijs op het pro gramma. In het Brusselse EEG-hoofd- kantoor kreeg de groep gelegenheid om in aanwezigheid van officiële tolken - een hoge EEG-functionaris te bestoken met allerlei scherpzinnige vragen over het functioneren van de gemeenschap. Alvorens in Frankfurt iedereen weer zijns weegs ging, volgde in Amsterdam het officiële afscheid met een feestelijk etentje in het havengebouw. Een fles 'Vin fin' ontbrak er niet. Maar ook de af- scheidstranen van ontroerde prijswin naars bleven niet uit.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1978 | | pagina 9