Je weet nu waar je aan toe bent Rechtvaardig belonen stimuleert motivatie In Emmeloord, hart van de Noordoost polder, timmert de gelijknamige Rabo bank driftig aan de weg. De zaken gaan hard, geheel overeenkomstig de voort varendheid waarmee men in deze con treien gewend is te werken. Een kantoor met geen ander gebrek dan dat het te klein werd, is net met dank voor bewe zen diensten, maar zonder verdere plichtplegingen uit de weg geruimd om plaats te maken voor een gebouw dat aan de modernste eisen beantwoordt. 'Emmeloord' schuwt het baanbrekend werk niet gauw. Neem het systeem van functieclassificatie. Nog in de dagen toen het zoeken en tasten was naar een bruikbare formule voor het bankbedrijf, stemde de NOP erin toe te fungeren als proefkonijn. Sedert begin dit jaar past de bank het systeem volledig toe. Aanleiding genoeg dus voor een nabe schouwing over de pioniersrol, waarbij centraal de grote openheid staat die van meet af aan tegenover de personeels leden werd betracht. Het bleek een pro baat middel om angst en aanvankelijke gereserveerdheid voor het onbekende weg te nemen. Bij de NOP die behoort tot de twaalf Rabobanken waar op grond van het personeelsbestand een ondernemingsraad functioneert, boog dit orgaan zich al in een pril stadium over de materie. Toch heeft het volgens afgevaardigde W. Smit, bureauchef op de afdeling niet-agrarische financierin gen, geenszins geleid tot veel vragen of opmerkingen van individuele perso neelsleden. Als hij in samenspraak met personeelsfunctionaris Stoker van de bank in Emmeloord achterom kijkt en over een mogelijke verklaring peinst, dan constateert hij: 'Onze bijeenkomsten zijn sterk aan structurele dingen gewijd, en dat weet men. Persoonlijke kwesties komen er weinig aan de orde.' Wat be treft de functieclassificatie gold trou wens dat de zaak van begin af aan volle dig werd opengegooid. Wie om inlichtin gen verlegen was, vond de deur bij alle afdelingschefs wagenwijd open. De be trokkenheid van de bank Emmeloord bij het project functieclassificatie nam reeds een aanvang toen er voor alge meen gebruik standaard takenpakketten dienden te worden samengesteld met betrekking tot allerlei voorkomende bankfuncties. Aan de hand van deze in ventarisatie kon in een volgende fase ieder individueel bij het opstellen van de eigen functiebeschrijving nagaan welke taken op hem of haar van toepassing waren. Toen bij de Centrale Rabobank de functie-analisten zich over de resulta ten bogen, troffen ze bij diverse soorten functies dezelfde werkzaamheden aan. De heer Stoker: 'Aldoende konden we bijsturen, verfijnen, aanpassen. We kwa men eveneens tot de ontdekking dat bij de invoering van zo'n nieuw systeem het gevaar bestaat om aan een bepaalde functie meteen de persoon te koppelen die ze uitoefent. Achter functies ga je de concrete personen invullen. Het gebeurt onwillekeurig, ook al is je geleerd de be trokkenen 'weg' te denken. Zo gauw je eenmaal draait ligt het eenvoudig ge noeg. Dan vraagt men zich terecht al leen maar af wat er van die bepaalde functie wordt verwacht.' De verzamelde stapel takenpakketten diende overigens niet uitsluitend als lei draad bij het individueel opstellen van functiebeschrijvingen. Functie-analisten wogen de afzonderlijke onderdelen te gen elkaar af en vertaalden dat alles weer in puntenscores. Via de weging ontstond een raamwerk van functies, naar zwaarte verspreid over acht func tiegroepen. Deze keuze was zodanig dat alle bij een bank voorkomende functies minstens één aanverwante functie ter vergelijking kregen binnen het raamwerk. De volle dige openheid heeft volgens het OR-lid Smit de betrokkenheid van de collega's bij het proces behoorlijk bevorderd. Be paalde nadelen zijn hem echter niet ont gaan: 'ledereen kende de raamwerk functies en de bijbehorende salaris groep. Het leidde hier en daar tot een verwachtingspatroon dat achteraf te op timistisch bleek. Mensen die meenden dat ze aan alle eisen voldeden voor een bepaalde groep, scoorden uiteindelijk een lager resultaat dan ze verwachtten op grond van de inhoud van het werk. De vraag of ze al dan niet direct aan de directeur verantwoording aflegden, of dat er nog een afdelingshoofd was aan gesteld, speelde daarbij een rol. Anderen zouden graag weten hoeveel punten ze tekort kwamen om een salarisgroep ho ger te scoren.' Als lid van de onderne mingsraad plaatst Smit nog een kantte kening bij het publiceren van de salaris indicaties in samenhang met de classifi catie-uitkomsten: 'Het publiceren van de classificatie-uitkomsten kan voor een enkeling binnen de bank een min of meer gedeukt image tot gevolg hebben. Dat gaat dan om een functie die lager werd gewaardeerd dan de collega's ver moedden.' Personeelschef Stoker knikt bevestigend. Hij merkt op: 'ledereen wist natuurlijk dat - wat er ook gebeur de - men er niet op achteruit zou gaan in salaris. Je handhaaft verworven rechten; je kunt mensen niet de dupe laten wor den van zo'n nieuw systeem. Doen zich uitschieters voor, dan weet je nu wel wat je straks te doen staat bij het aan stellen van een nieuwe man op zo'n post.' Naar zijn persoonlijke indrukken gevraagd, geeft de heer Stoker te ken nen dat hij graag een grotere spreiding had gezien in de lagere salaris- en func tiegroepen. 'Bestaande verschillen in werksoort, zou je ook in de salariëring meer tot uitdrukking moeten kunnen brengen dan nu het geval is. Ik denk aan iets extra's voor functies waarin ver draaid secuur gewerkt moet worden. Meer salarisschalen zouden het indelen voor mijn gevoel vergemakkelijken.' Bei de gesprekspartners zijn het erover eens dat invoering van de functieclassificatie niet uitsluitend voor het personeel een groot brok duidelijkheid met zich bracht. Ook de leiding van de bank 'weet waar ze aan toe is'. Er kan doelgericht onder zoek gedaan worden naar de opleidings behoefte per functie, bij het werven van nieuw personeel hoeven er door de ver melding van functiegroepen geen mis verstanden te rijzen over salariëring en eisen. Maar tegelijk waarschuwt de heer Stoker: 'Met de invoering van het sy steem alleen zijn we er niet. Je houdt er werk aan, de gegevens moeten actueel blijven. Er komen voortdurend nieuwe functies bij de banken, meer werk voor een personeeslid kan leiden tot een nieuwe functieclassificatie. Laat je voor taan alles maar weer op z'n beloop, dan verliest dit instrument zijn betekenis al gauw. Resumerend: de invoering was een hele klus, maar het resultaat viel mee.' Bij een bloemlezing van bevindingen met de invoering van functieclassificatie mogen vanzelfsprekend de beheerscol- leges niet ontbreken. Welke overwegin gen golden daar zoal toen er ja of nee gezegd moest worden tegen de moge lijkheid tot deelname? De heer Sies uit Valkenswaard heeft zo te zien met de vraag geen enkele moei te. Alvorens van wal te steken, gaat hij

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1978 | | pagina 6