Functieclassificatie
Het begrip functieclassi
ficatie klinkt de trouwe
(lezer)es van Rabobank
niet vreemd meer in de
oren. Enig snuffelwerk
in oude jaargangen wijst
uit dat in augustus 1976
het onderwerp voor de
eerste keer aandacht
kreeg. In de juni-uitgave
van het daaropvolgende
jaar verscheen een
tweede publikatie met
nieuwe informatie, fei
ten en bijzonderheden.
Inmiddels konden ook
de eerste praktische be
vindingen genoteerd
worden aan de hand van
ervaringen die deskun
digen opdeden bij toe
passing van het systeem
voor met name de grote
Rabobanken. Naar ver
wachting is eind dit jaar
50 van het perso
neelsbestand afgehan
deld. De operatie func
tieclassificatie is echter
zo omvangrijk van aard
dat met de algehele in
voering zeker nog wel
de nodige tijd gemoeid
zal zijn. Het vloeit voort
uit de grote zorgvuldig
heid waarmee een en
ander gepaard gaat. De
functie-analisten besef
fen beter dan wie ook
hoe subtiel hun inde-
lingswerk is. Ze gaan
behoedzaam te werk in
de wetenschap dat er
persoonlijke belangen
op het spel staan. Ze
weten dat foutieve be
slissingen - ook al wor
den ze nadien (desnoods
via een verzoek tot her
classificatie) weer onge
daan gemaakt - diepe
wonden kunnen slaan.
De zorgvuldige werkwij
ze waarvoor werd geko
zen, draaide onvermijde
lijk op vertragingen uit.
Het feit dat men lange
tijd niets hoorde leidde
sporadisch zowaar al tot
de opvatting als zou
heel die functieclassifi
catie inmiddels een
zachte dood gestorven
zijn. Niets is minder
waar. Op grote schaal
worden er informatiebij
eenkomsten voor be
heerders en directeuren
gehouden. Veelal wor
den deze gevolgd door
informatie op de banken
zelf, aan directeuren,
staffunctionarissen en,
bij voorkeur, de overige
personeelsleden. De in
formatiebijeenkomsten
voor beheerders en di
recteuren zijn als regel
het startsignaal voor de
eigenlijke invoering bij
een bepaalde bank. Des
gevraagd geven specia
listen van de Centrale
Rabobank daar een uit
eenzetting van het hoe
en waarom. Ze houden
er geen wervende rede
voeringen, maar puur
technische verhandelin
gen waaruit het nut van
het project naar voren
komt. Het betekent
evenwel ook regelmatig
dat er toch weer afgere
kend moet worden meti,
een aantal opvattingen
en standpunten die on
juist zijn. Onzekerheden
en onduidelijkheden in
verschillende opzichten.
En dan de vragen c.q.
ontboezemingen niette
vergeten. Ze verraden
ieders persoonlijke be
trokkenheid:
Niemand begrijpt hoe
druk ik het heb
Hoe komt het feit dat ik
als assurantie-mede-
werker vaak tot
's avonds laat in touw
ben voor mij tot uiting in
het resultaat?
Waarom wordt als je
een bepaalde functie
uitoefent het aanwezige
kennisoverschot niet ge
honoreerd?
Telt de ervaring die je in
het werk hebt opge
bouwd wel zwaar ge
noeg mee?
Ik doe alle functies,
want bij een kleine bank
als de onze zit er niets
anders op
Is het waar dat perso
neel uit de commerciële
sector hoger op de rang
lijst eindigt dan degenen
die administratief werk
doen?
Iedere functie-analist
kent uit de eigen prak
tijk deze en dergelijke
geluiden. Hij hoort ze
graag, want het biedt
hem de gelegenheid er
dieper op in te gaan en
opheldering te verschaf
fen. Omstreeks de tijd
dat deze regels in druk
verschijnen maken ook
de eerste banken met
betrekkelijk weinig per
soneel - misschien nog
wat onwennig - kennis
met functieclassificatie.
Er is een nauwgezet on
derzoek aan voorafge
gaan naar de gangbare
takenverdeling. Toch
houden specialisten re
kening met de mogelijk
heid van nieuwe compli
caties. Anders dan bij
grote banken is men op
een klein kantoor meer
gewend in mensen te
denken dan in functies.
Voor eeri juiste toepas
sing van functieclassifi
catie kan het problemen
opleveren. De Rabo-
band-redactie ging dus
andermaal op onder
zoek uit een praatte met
mensen die vanuit ver
schillende invalshoeken,
gebaseerd ook op eigen
ervaringen, de zaak kon
den bekijken.
