t
i
ft
Philip ging
104 uur zitten
- vi^U-
m
jSf
f m *v-
0'
J1 Jfctmm
om drie uur begonnen, terwijl de ont
knoping de maandag daarop kwam. Om
tien minuten over elf 's avonds.'
Nooit het gevoel gehad voor paal te
zitten?
Philip: 'Er waren op de finale-avond ze
venduizend mensen op de been, dat zegt
ÏV't *W
Philip Delfgaauw, hoofd van de kasafde
ling bij de Rabobank te Bleiswijk, is een
honkvast figuur. In het centrum van Ber-
kel troonde hij onlangs in het kader van
een paal-zit-manifestatie gedurende 104
uur in het topje van een ruim drie meter
hoge mast. Een plankje van 40 x 40 cen
timeter en een bescheiden kussentje
vormden gedurende al die tijd het enige
zitcomfort voor Delfgaauws zwaar be
proefde billen. En het loon voor al die in
spanningen? Een beker, 500 piek, cham
pagne, een bureau vol bloemen van de
collega's, een versierd kantoor, een rijke
oogst aan kranteknipsels, plus een
wereldtitel. Want voor zover bekend
slaagde tot nu toe niemand erin nog lan
ger overeind te blijven als paalzitter.
Wat brengt iemand tot zulke buitenis
sige bezigheden als het paalzitten, of
is dat een al te kortzichtige zienswij
ze?
Philip: 'Er zullen vast wel mensen zijn die
met dergelijke gedachten rondlopen. Ze
vinden het gekkenwerk, onzin, een en al
stompzinnigheid. Zo zie ik dat natuurlijk
niet. Ik hou wel van een grapje, en toen
er vorig jaar voor het eerst iets dergelijks
werd georganiseerd besloot ik in te
schrijven. Het was weer eens wat an
ders. Ik stond tweede reserve, maar
twee kandidaten kwamen niet opdagen.
Toen moest ik omhoog, van de ene mi
nuut op de andere. Na 62 uur haalden ze
ons omlaag. Kerkgangers maakten be
zwaren. Nu zijn we op donderdagmiddag
wel iets. Ze zongen massaal, telden de
seconden af op het laatst. Daar put je
enorm veel steun uit. Als daarentegen
mensen je voortdurend op het hart zou
den drukken een punt te zetten achter je
achterlijke gedoe, dan ondergraaft zoiets
natuurlijk de zin om te blijven wel. Ik zou
me alleen rot gevoeld hebben wanneer
ik het niet gehaald had. Dan had je echt
al die uren voor Jan Doedel gezeten. Je
ziet, dat is nou net het kleine verschil
tussen winnen en verliezen. Nu blijft het
een enorme prestatie. Je hebt er moraal
voor nodig.'
Hoe lang hielden de concurrenten vol?
Philip: 'De eerste van de tien hield het na
14 uur al voor gezien. Na 43 uur zaten
we nog maar met twee man.'
Zijn er waterdichte reglementen?
Philip: 'Een keer per zes uur is je een sa
nitaire stop gegund van 5 minuten. Drin
ken kun je doorlopend bestellen. Je
krijgt iedere drie uur gelegenheid wat te
eten. Daar kun je het beste de regelmaat
van alledag in handhaven. Ik heb geleerd
heel selectief te eten. De organiserende
middenstandsvereniging van Berkel
zorgde wel dat we niets tekort kwamen.'
De grenzen van het menselijk uithou
dingsvermogen ontdekt?
Philip: 'Paalzitten moetje beschouwen
als een rustpunt in het jachtige leven
van vandaag. Een kwestie van pijnigen
wordt het pas tegen het einde van de rit.
Als lange afstandloper verkeer ik fysiek
in goede conditie. Het nut van oefenen
zie ik niet in. Komt toch niets van. Uit
putting kan niet uitblijven, dat weet je.
Wees zelf maar eens vier dagen zonder
slaap. Ik merkte het bij mezelf. Je reali
seert je op het laatst niet eens meer dat
je op een paal zit, waar het allemaal om
