De vriendelijke glimlach houdt dapper stand. Julika Baan bewaart haar goede humeur, maar gemakkelijk valt het zeker niet. Je zult ook als VW-gastvrouw de toeristische belangen van een oord als Scheveningen anno 1978 te behartigen hebben. Bij iedere rondleiding moet zij zich welhaast voelen als iemand die mensen op bezoek krijgt in een huis waar net de grote schoonmaak aan de gang is. We waden door een zee van mul zand in de richting van enkele bouwketen. Het hele terrein ligt bezaaid met steigerma teriaal, stenen, metselkuipen en aanver wante artikelen. Temidden van de wir war verrijst de 'Kurhaus-club'. Daar moeten we zijn. De uiting van bouwvak- kers-gein prijkt boven de ingang van een bouwsel dat net zo sjofel oogt als de rest. In een flits herken je dan het water bekken van een fontein, helemaal inge klemd tussen een paar keten. Prijkte dat ding vroeger niet in volle luister hier op het plein? Een uitvoerder die bereidwillig een paar veiligheidshelmen aanreikte voor de excursie, knikt bevestigend. 'Geen paniek. Ook die fontein wordt in ere hersteld. Alleen nog even geduld graag. Tot februari volgend jaar. Dan le veren wij op, hoewel niemand het ge looft. Als voorbijgangers hier op dat gro te bord de tekst lezen dat vanaf mei in het gerenoveerde Kurhaus het derde Ne derlandse casino gaat draaien, dan schudden ze ook ongelovig het hoofd. We zullen wel zien wie er gelijk krijgt.' Een ogenblik later staan we met stom heid geslagen in de voormalige Kurzaal. Letterlijk overal rijzen steigers op. Hoe is het mogelijk dat mensen als Hindemith en Rubinstein hier successen vergaar den? Waar is de grandeur die artiesten ajs Bartok, Mengelberg, Edith Piaf, Pata- chou, Brassens en Chevalier zo bekoor de? Waar je ook kijkt, het lijkt een grote chaotische puinhoop. Circa 300 vaklui zijn er sinds 1976 al in de weer. Met hun optreden is een kapitaal van 120 miljoen gulden gemoeid. In sneltreinvaart wordt het relaas uit de doeken gedaan. Eerst is er een herstelplan uitgedokterd om aan het Kurhaus weer een zinvolle bestem ming te geven. Het bestaande gebouw is minutieus op foto's vastgelegd. Beide zijvleugels gingen nadien tegen de grond om aansluitend weer in oude trant te worden herbouwd maar met een heden daagse indeling, die onder meer 265 ho telkamers omvat. Per stuk een investe ring van ruim 3 ton Alleen de oor spronkelijke Kurzaal bleef met koepel overeind, mede dank zij een kolossaal stalen harnas ter versteviging van de fundamenten. Onze begeleider: 'Alles ■aan dit gebouw is krom, niets staat wa terpas. We zijn hier een jaar met een landmeetkundige in de weer geweest eer we wisten hoe alles te lood stond. Om de fundamenten te verstevigen heb ben we gewerkt met injecteerspecie. Op

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1978 | | pagina 21