YvA1
Het allereerste begin van de voorberei
dingen ligt echter nog veel verder terug.
Bij de directie van de Utrechtse Jaar
beurs bevindt zich nu al een verzoek tot
het reserveren van ruimte voor de alge
mene vergadering van 1982 Naarma
te de datum van de algemene vergade
ring meer in zicht komt, neemt vooral
binnen de afdeling Algemene Informatie
van de Centrale Rabobank de bedrijvig
heid koortsachtige vormen aan. Er die
nen statutaire uitnodigingen voor de
massabijeenkomst vervaardigd te wor
den, er moeten zo'n 3500 vergaderdos
siers worden samengesteld en ver
stuurd. Uiterlijk veertien dagen voor 'het
uur x' moeten die zwaarwichtige pakket
ten op hun plaats van bestemming zijn.
De jaarverslagen van de organisatie en
de met haar gelieerde instellingen ma
ken er deel van uit, maar net zo goed de
vereiste toegangsbewijzen, parkeerkaar-
ten en lunchbonnen. Volgens een strak
rouleerschema krijgt de afvaardiging van
elke bank telkens een plekje toebedeeld
in de vergaderzaal. Het stoelenplan dat
daarbij fungeert als leidraad heeft inmid
dels dan uiteraard al de 'verklaring van
geen bezwaar' gekregen namens de
Utrechtse brandweer. Want uit een oog
punt van brandveiligheid interesseert
ook die zich zeer voor het massale ge
beuren. Zo kunnen er desgewenst nog
massa's aspecten naar voren gehaald
worden. Lang niet allemaal gaan ze voor
de argeloze bezoeker gepaard met zicht
bare drukte. Maar voor een vlekkeloos
verloop moeten ze ieder afzonderlijk wel
de nodige aandacht krijgen. Zoals er tij
dens de vergadering ook meteen slag
vaardig gereageerd moet worden wan
neer zich - zoals op 8 juni jl. werkelijk
gebeurde - een bezoeker meldt wiens
pantalon is besmeurd met teerachtige
resten van een plakmiddel. Een stoel
waarvan het slachtoffer bezit nam, bleek
er door de vorige gebruiker wat al te roy
aal mee ingesmeerd. Het streven naar
een vlekkeloos verloop wordt dan zoveel
mogelijk benaderd door de bliksemsnel
le aanschaf van een nieuwe pantalon.
Op kosten van de organisatie.
ledereen hoopt dat het nooit gebeuren zal: brand. Wat kan vuur of hitte aan
richten? Brandweermensen praten er desgewenst uren over. Met groot ge
mak. Ze kunnen uitleg geven, adviseren over voorzorgsmaatregelen, of pro
beren aan te geven hoe verraderlijk een brand kan zijn. Maar een enkele foto
zegt in dit verband meer misschien dan duizend woorden. Bakken met kaart-
bestandendikke bundels verkoold papier. Het karkas van een telmachine an
ders. Of in ieder geval het bizarre telefoontoestel. Kunststof, gesmolten door
hitte-ontwikkeling en vervolgens weer gestold. Brand. We denken aan ver
zengend vuur, rookontwikkeling. Wie er nooit echt mee te maken heeft gehad
kan niettemin alleen maar gissen, zich hoogstens een globale indruk vormen.
Onze fantasie schiet tekort in het oproepen van beelden die overeen stemmen
met de vernietigende werkelijkheid. Met de collega's in Lelystad ligt dat an
ders. Zij ondervonden welhaast 'aan den lijve' wat het woord brand betekent.
Raboband ging op bezoek, praatte over de nasleep van de catastrofe, en leg
de fotografisch enkele gehavende overblijfselen vast. Verspreid over deze en
volgende pagina's presenteren wij het relaas. Een reportage die tot nadenken
stemt.