-"•'•«"•.''•■ju»"— net twee topjaren achter de rug. De ene keer won ze 168 000 gulden, daarna f 141 000. Ze staat ook nu al op 76 000 in 12 starts.' Gemiddeld blijkt een paard per seizoen 25 keer aan de start te ver schijnen. De thans 6-jarige Speedy Voli- ta, uit Amerika geïmporteerd als snelste 2-jarige merrie van haar jaargang, lever de als 4-jarige haar voorlopige toppres tatie door het winnen van de Prijs der Giganten. Op de drie grote Nederlandse banen - Groningen, Hilversum en Duin- digt - is het paard vaak goed voor ver rassingen. Zorgen voor sensatie lijkt haar aangeboren. Gerard Gommans: 'Ze accelereert als een sportwagen. Een ge boren harddraafster, helemaal gericht op snel werk. Een echt zomerpaard ook. Als je er goed in ligt, dan kan het gebeuren dat je vanuit een zevende of achtste po sitie nog wel wint. Haar kilometerrecord staat op een tijd van 1 minuut en 14,7 seconden. In de omgang is het een schat van een paard. Ze maakt zich alleen wei eens wat te druk. Na de start gaat ze dan in galop weg inplaats van te draven. Daar hebben we al veel mee versprongen, maar die teleurstellingen wegen niet op tegen de talloze fijne herinneringen.' Speedy Volita. Je zou er met gemak een boek over kunnen schrijven meent Ge rard, wiens echtgenote voorlopig alle gedrukte aandacht die Speedy Volita krijgt netjes registreert in plakboeken. Duitsers noemen haar 'die fliegende Hollanderin'. De aanhangers van het paard zijn verenigd in een fanclub. Er be staat een grammofoonplaat over het snelheidswonder op vier benen. Twee jaar geleden werd Speedy Volita uitge roepen tot draver van het jaar. Ze bracht de baanrecords van Duindigt, Groningen en Recklinghausen op haar naam, werd in '77 eerste in een race over 2600 meter die ging om het algemeen kampioen schap van Nederland. Het is tevens haar hoogst 'haalbare' koerslengte, hoewel er races zijn van 1600 maar ook van 4000 meter. Eer hij - voor de zoveelste keer die dag - maar weer eens 'op de kar' stapt, relativeert Gommans nog gauw even zijn persoonlijke aandeel in de tri omfen. 'Winnen? Met een goed paard is het niet moeilijk Hij lacht. En de ve derlichte sulky zweeft weg. Het geluid van een leger kwakende kikkers ver mengt zich met de onberispelijke cadans van dravende paardehoeven. Zwaluwen scheren weg, voorafgegaan door bood schappende kwikstaarten die in Rens- woude alvast het nieuws rondbazuinen over het naderende bezoek. Een meelhandel bepaalt het profiel van Renswoude aan de noordkant. Complete geslachten duiven bevolken er de daken. Als er geen graan wordt gemorst stillen ze hun honger wel met de lucht van meel. De vadsige beesten zijn vermoe delijk niet eens in staat hun kogelronde lichamen te verheffen tot de dakrand van de plaatselijke Rabobank aan de overkant. Ze zouden de huiselijke trekjes versterken die architectuur en inrichting van het kantoor bepalen. Gordijnen van velours omlijsten in de directiekamer het venster. Boven, als het ware op zolder en letterlijk onder de hanebalken bevindt zich de knusse vergaderkamer van het bestuur. Een foto in houten lijst hangt boven de deur. De geportretteerde, bol rond en blozend van gelaat, blikt glimla chend omlaag. Het blijkt Maximiliaan baron Taets van Amerongen te zijn, op richter van de bank in 1914, onafgebro ken bestuursvoorzitter gedurende 44 jaar en - jawel - een van de mensen die onlosmakelijk verbonden zijn met de ge schiedenis van het kasteel Renswoude. Telkens weer en steeds weer opnieuw blijkt het slot met z'n bewoners een stempel te drukken op de ontwikkelin gen binnen het dorp. 'Laten we daar eens een poos wijs over doen' en 'Je moet een zaak van gewicht altijd door twee brillen bekijken' waren volgens in siders vuistregels die baron Max als bankbestuurder veelvuldig hanteerde tot hij eind 1958 overleed. Met grote waar dering en dankbaarheid gedachten de resterende bestuursleden het vele wat de baron ter verheffing van de boeren stand verrichtte. Het waren geen loze woorden. Een woordvoerder van de ver eniging Oud-Renswoude komt het toe lichten op diezelfde bestuurszolder van de Rabobank waar de aanwezigheid van pakken computerlijsten en een kopieer apparaat aangrijpend het heersende ruimtegebrek illustreren. Met de al vijf jaar oude nieuwbouwplannen wil het in tussen niet zo erg vlotten. Er zit weinig schot in de onderhandelingen met de gemeente over verkoop van dfe grond waar de bank het begerig oog op heeft laten vallen. Toch moet er vandaag of morgen iets gebeuren. De Rabbbank- bevolking zou liever vandaag dan mor gen verhuizen. Elke nieuwe uitbreiding van het arsenaal kantoormachjnes gaat eerst gepaard met veel passen, meten en schuiven. In een oud en vochtig schuurtje ligt het archief letterlijk weg te rotten onder een dikke laag schimmel. Onvoldoende parkeergelegenheid voor bezoekers is een van de verdere onge makken. De geschiedvorsers van Renswoude hebben zo hun eigen zorgen en proble men. Ze houden (in)direct allemaal ver band met naspeuringen omtrerlt het ver leden van dit stukje 'Rhenen's-woud' dat volgens de annalen door de 47e bis schop van Utrecht werd gekocht. Via de V K jf rs- m

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1978 | | pagina 23