X
weinige overgebleven dames van adel
het dorp voorgoed haar voorname rug
toegekeerd. En meen maar niet dat het
met hartverscheurende taferelen ge
paard ging of dat er ergens iets wegge
slikt móest worden. Geen hete tranen
van ontroering. Opnieuw verroerde
Renswoude geen vin. Het liet de bewo
ners ogenschijnlijk volkomen koud. Ter
wijl je het tegendeel verwachten zou.
Verhalen over slapeloze nachten bij het
mannelijk deel van de bevolking zouden
normaal zijn geweest. Het tekent de si
tuatie. Overal elders haast zouden de he
ren der schepping zich hebben verdron
gen om ook maar een laatste glimp van
dat perfecte lichaam te kunnen opvan
gen. Zij zouden zich vergaapt hebben
aan de sierlijkheid van haar bewegingen,
de fiere gang, de ranke voetjes, het su
perieure benenwerk, de diepbruine glan
zende huid of haar stralende ogen. Niets
van dat alles, zoals gezegd in Renswou
de. Het dorp keek niet op of om, bepaal
de zich tot de orde van de dag. Gerard
Gommans strijkt nog maar eens strelend
langs de stugge paardestaart. De liefko
zende hand wordt met een tedere blik
achterom gehonoreerd. Dan haalt de at
letisch gebouwde Limburger gelaten de
schouders op. Kan hij het helpen dat zijn
favoriete in eigen omgeving niet de er
kenning en waardering ondervindt waar
ze recht op heeft? Zo reisde hij op een
ochtend stilletjes met zijn oogappel en
beschermelinge af richting Midden-
Beemster waar kort tevoren voor haar
een nieuw onderkomen in gereedheid
kwam. Geen kasteel weliswaar, maar
dat was zij ook in Renswoude niet ge
wend. De adellijke dame uit het voor
gaande behoort namelijk tot het kleine
groepje renpaarden dat momenteel de
toon aangeeft bij tal van draverijen. Haar
naam? Speedy Volita.
Verscholen tussen het groen aan de
zuidrand van Renswoude, bevond zich
tot begin deze maand in een vitaal pand
het onderkomen van Speedy Volita. Sa
men met een groepje minder bekende
soortgenoten hield de supersnelle Ame
rikaanse draver er de afgelopen twee
jaar verblijf nabij het einde van een smal
klinkerweggetje met kwikstaarten, die
zenuwachtig wegschokkend door de
lucht de komst van elke vreemdeling
melden. Kort voor hij met de complete
stal het nieuwe trainingscentrum in Mid
den Beemster zou gaan betrekken vertel
de pikeur Gerard Gommans wat over zijn
bijzondere werk.
In zijn toenmalige woonplaats Baarlo
was Gerard als schooljongen al niet weg
te slaan bij de sportpaarden. Later ver
trok hij naar Otterloo om er in de leer te
gaan bij de befaamde pikeur Jan Wage
naar, vorig jaar Europees kampioen.
Twintig koersoverwinningen en het be
reiken van de 21-jarige leeftijd verschaf
ten hem het recht zich pikeur te noe
men. Twee jaar geleden, als 26-jarige,
kreeg hij zijn grote kans: de Oostzaanse
machinefabrikant Meyn maakte de
Baarlonaar verantwoordelijk voor de
training van zijn renpaardenstal, met
Speedy Volita als absolute topper.
Gerard Gommans: 'Mensen verkijken
zich op dit werk. Om 7 uur 's morgens al
begint het voeren. Je bent zo zeven da
gen per week in de weer, en heel wat
langer doorgaans nog dan de man in de
fabriek. Maar wat doet het ertoe? Ik heb
van een hobby mijn beroep kunnen ma
ken. Een ander vaart alleen 's zondags
met een bootje, of kruipt dan op een
paard. Je begint ook in dit vak met de
vuile klussen, heus. Boxen mesten. Poet
sen. En dan mag je voor het eerst ook
eens een paardje uitrijden of zoals wij
zeggen: kwikkelen. Van enorm belang
die conditietraining. Zowat tot het mid
daguur train je met ieder paard afzon
derlijk. Daarna verzorg je de benen, je
houdt wondjes bij, masseert of er moe
ten bandages gelegd worden. Alles om
de doorstroming van het bloed te bevor
deren.'
Orde en netheid'overheersen tijdens een
vluchtige inspectie van de stal. Geen
sprietje stro ontsiert het looppad. Een
paar assistenten behandelen net met
massage-olie de achterbenen van zo'n
edele viervoeter. Rijpaarden uit de buurt
zouden er jaloers op worden. Gerard
Gommans vervolgt zijn college-op-ver
zoek: 'Op nieuwjaarsdagen worden
automatisch alle paarden een jaar ouder.
Als tweejarige lopen ze hun eerste
koers. Een paard is anderhalf jaar als wij
beginnen het in tuig te beleren. Merries
mogen koersen tot ze negen jaar zijn. De
hengsten en de ruins gaan tot dertien
jaar door."
De door elk paard behaalde winsommen
blijken bepalend voor de klasse-indeling.
Hoe ligt de score bij de vermaarde
Speedy Volita? Gerard Gommans hoeft
er geen kasboek op na te slaan. 'Ze heeft
