huurcontract Huisbazen misbruiken machtspositie fors De klant is koning! Maar voor huurders van een woning is dat lang niet altijd het geval. In nogal wat contracten staan vrij heidsbeperkende, dus onmaatschappelijke en vaak lachwekkende clausules, die de huurders in een onzelfstandige en zelfs on derdanige positie plaatsen. 'Het Nederlandse recht biedt onvoldoende mogelijkheden zich teweer te stellen tegen overmachtsposities van particuliere wo- ningbeheer-instanties bij het stellen van voorwaarden aan huurders, zoals o.a. tot uiting komt in het eisen van uniforme naamplaatjes.' Zo luidt een van de stellingen in het proef schrift van de in Wageningen gepromo veerde ir. W. Scheltema. Maar met die stel ling wijst hij slechts op een vrij onschul dige vorm van vrijheidsbeperking. Tal van huurders blijken, onder druk van de wo ningnood, huurcontracten te hebben gete kend met bepalingen die hun handelings vrijheid in veel ernstiger mate beperken. Beknotting Enige jaren geleden heeft een enquête van de Consumentenbond (waaraan 700 huis huurders meededen) uitgewezen dat 45 van die huurders vinden dat er in hun huurcontract vreemde en/of ongewenste bepalingen voorkomen. Van bewoners van huurhuizen in particulier eigendom toonde 51 zich ontevreden. Van huurders van woningbouwverenigingen ging het om 38 en van gemeentelijke huurwoningen om 33%. 'Het lijkt wel of je geen klant bent. Je wordt bevoogd en beknot van alle kanten.' Aldus een van de flatbewoners met wie wij voor dit artikel zijn ervaringen bespraken. 'Een voorbeeld: ik moest desgewenst op elk moment van de dag de verhuurder in mijn huis toelaten om te laten controleren of ik alle bepalingen wel naleefde. Over pri vacy gesproken Ik moest ook verkla ren het gehuurde te kennen, er geen andere beschrijving van te verlangen en het ge schikt te vinden voor het overeengekomen gebruik. En alleen de verhuurder zou, nota bene zonder tussenkomst van de rechter, kunnen beoordelen of ik als huurder in ge breke zou blijven. Tóch heb ik getekend, want je bent veel te blij eindelijk woon ruimte te krijgen. Maar het heeft niet zo lang geduurd. Zo gauw het maar even kon, heb ik een woning gekocht. Nou ben ik baas in eigen huis. Ik doe en laat wat ik wil en dat voor niet eens zo veel meer geld.' Voorwaarden De Consumentenbond: 'Voor de huurder in vooral die gebieden met woningnood is het ondertekenen van een huurcontract vaak allereerst een middel om als één uit de velen de felbegeerde huissleutel te bemach tigen. Voor de verhuurder betekent die on dertekening uitsluitend een doorgaans moeiteloze totstandkoming van een trans actie op door hemzelf gedicteerde voor waarden.' Drs. Marcel van Dam heeft, toen hij nog staatssecretaris was, de commissie-Glastra van Loon ingesteld. Haar taak: verbetering van de zwakke positie van de huurder. Consumenten, huurders en verhuurders werken daarin samen om tot deugdelijke huurcontracten te komen. De commissie is nog steeds aan het werk en het ziet er niet naar uit dat zij haar taak snel kan afron den. Zij heeft zo'n vijftig standaard contracten op tafel gekregen, opgesteld door de Raad van Onroerende Zaken, de Consumentenbond, het Nederlands ver bond van Huurdersorganisaties, tal van woningcorporaties en grote verhuurders. De commissie heeft wel wat knelpunten de wereld uit kunnen helpen, maar nog lang niet allemaal. 'Het ziet er niet naar uit dat de commissie-Glastra van Loon op korte termijn een oplossing kan aandragen,' zo berichtte NRC/Handelsblad begin dit jaar. Dus zullen miljoenen Nederlanders (60 van onze bevolking woont immers in een huurhuis) nog een poosje gebukt moeten gaan onder de willekeur, of zeg maar ge rust tirannie, van talloze huisbazen. Verplichtingen 'Ik moet alles en ik mag niks Die ver zuchting slaakte een van de vele huurders die geen huisdieren mag houden, de bin nenwanden niet mag verven, geen was bui ten mag hangen, geen vaste vloerbedek king mag gebruiken, maar wiens verhuur der wel, zonder de huurders daarin te ken nen, op hun kosten gemeenschappelijke voorzieningen kan aanbrengen, niet over de door hemzelf gepleegde registratie van het warmtegebruik hoeft te discussiëren en niet instaat voor het rustig genot van het gehuurde.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1978 | | pagina 18