Sè
Iemand vraagt je op een visitewaar
werkje? Ik zelf zeg dan meestal: bij de
Centrale Rabobank, zoals de meeste
van onze lezers op zo'n vraag wel de
naam van hun eigen plaatselijke bank
zullen noemen. Strikt genomen hoort
het ook zo. Maar net als ik zullen velen
ook wel eens gewoon zeggen: bij de
Rabo. We kennen immers een Rabo-
bankorganisatie, dat wil zeggen al
onze banken en hun Centrale Bank te
zamen. Schrijft de grote pers niet in
één adem over de ABN, de AMRO en
de RABO? En zijn we niet allemaal
'van de Rabo'?
Dat tweede antwoord is dus heel plau
sibel, al maken we dan wel, tegen de
officiële leer in, en knieval voor het
'Rabo' spraakgebruik. In ieder geval is
er een sterke organisatorische band
tussen al onze afzonderlijke Raboban-
ken. We treden op heel veel terreinen
als een eenheid op. Veel meer dan
vroeger. Moeten dat ook wel, denk
maar aan de arbeidsvoorwaarden die
vrijwel uniform voor het hele perso
neel van onze banken gelden. Een
mooi voorbeeld daarvan is de eenwor
ding van de beide tot nu toe afzonder
lijke pensioenfondsen, die de afgelo
pen maanden ter goedkeuring aan de
banken en hun betreffende personeels
leden is voorgelegd. Het voorstel heeft
geen enkele tegenstem gekregen.
Zoiets wijst erop, dat onder ons sterk
het besef leeft van het bij elkaar, het
tot één Rabobankorganisatie behoren.
Dat besef geeft ook de basis voor een
gezamenlijk sociaal beleid. Wie het
artikel van mr. Brust vorige maand in
de 'Rabobank' gelezen heeft, merkt
dat over de verdere ontwikkeling daar
van gedacht wordt. Geen gemakke
lijke zaak, ook al omdat wettelijke so
ciale regelingen niet altijd op onze
coöperatieve aard zijn afgestemd. Met
de nieuwe CAO-bankbedrijf, die pas
werd afgesloten, ligt het voor ons ook
net even anders dan voor andere ban
ken. Inhoudelijk passen we de CAO-
bepalingen ook bij onze banken toe en
intern-organisatorisch geeft dat geen
problemen, maar formeel geldt zo'n
CAO alleen voor de Centrale Bank. Als
zodanig komt 'de hele Rabo' er bij de
CAO niet aan te pas, en dat is toch
wel opmerkelijk.
Ook op andere terreinen, die in deze
tijd door de wet geregeld plegen te
worden, bijvoorbeeld de medezeggen
schap, kom je zulke situaties tegen.
Wij kunnen ermee leven, maar het zal
toch wel gewenst zijn, dat we in de
toekomst hier en daar onze positie
duidelijk voor ogen krijgen. Maat
schappelijke inzichten veranderen, ze
leven ook onder ons en ze moeten op
aangepaste wijze ook in onze organi
satie kunnen doorwerken. Het is goed
te weten dat er in onze kring gezocht
wordt hoe dat het beste kan.
J RH
OPSPORING
Vakantiegangers, opgelet. De samenstellers van jullie lijfblad Raboband
hebben een verzoek. Beter gezegd: ze dagen jullie uit. Wie maakt tijdens de
komende maanden de leukste vakantiekiek? Stuur een afdruk daarvan dan
met bekwame spoed naar het redactiesecretariaat van Raboband (adres be
kend, red.) en verzeker je daarmee van een kans op een beloning die fijn
proevers al bij voorbaat het water in de mond laat lopen. Maakster of maker
van de meest bijzondere vakantieplaat ontvangt behalve een afdruk van de
winnende foto op posterformaat ook een vorstelijk smikkelpakket. Met de
culinaire samenstelling daarvan zal zich een commissie belasten, waarin uit
sluitend erkende lekkerbekken worden toegelaten, bekend om hun ver
knochtheid aan maaltijden van een Bruegeliaanse overvloed.
De voltallige redactieraad van Raboband zal zich buigen over de geleverde
fotografische prestaties. Tot eind augustus dingt iedere Rabobank-collega
mee naar een bekroning van zijn of haar fotografische voltreffers.
Wacht met inzenden bij voorkeur niet tot het laatste nippertje. De jury re
kent op een paar onvergetelijke uurtjes als ze de ongetwijfeld overrompe
lende oogst aan foto's in ogenschouw gaat nemen. Zij leeft in de stellige
overtuiging dat er in den lande genoeg collega's rondlopen die in staat zijn
trefzeker de gekste, leukste of aardigste vakantiebelevenissen op de gevoe
lige plaat vast te leggen.
En vanzelfsprekend ruimt Raboband te zijner tijd ruimte in voor een selectie
van de werkstukken die hoge ogen gooiden in de strijd om de leukste va
kantiefoto! Al was het om te bewijzen dat de jury niet lichtvaardig oordeel
de, maar het als een dure plicht beschouwde ook werkelijk de allerleukste
foto te bekronen.
