riiial
daan op improvisatievermogen van de
distributie- en magazijnploeg. Op som
mige dagen dreigden opstoppingen in
de aan- en afvoerkanalen. Tot zelfs in de
middenpaden van een magazijnhal ston
den bij tijd en wijle de dozen vol vakan
tiegidsen metershoog opgetast
Het verzendklaar maken van iedere partij
nam tijd in beslag, het organiseren van
toereikende vervoersmogelijkheden
idem dito, maar dank zij het feit dat en
kele reisorganisaties, onder voorwaar
de van een absoluut embargo op de
verspreiding, bereid waren de Rabobank
als eerste van reisprogramma's te voor
zien, was het mogelijk de distributie te
starten tegelijkertijd met de levering aan
de andere wederverkopers. Keurig ge
sorteerd naar postroute stonden zo voor
en na de diverse vakantieboekwerken
gereed om uitgeleverd te worden, wach
tend op het verstrijken van de embargo-
tijd. Voor de veertien postroutes die da
gelijks worden verzorgd vanuit Eindhoven,
ging de volumineuze extra zending
rechtstreeks vanaf Best in de bestelling;
de dertig noordelijke postroutes waar
voor Zeist geldt als begin- en eindpunt,
werden indirect vanuit Best bediend.
In het vlaggeschip van de transportvloot,
een 23-tons trekker met oplegger wer
den de verzendklaar gemaakte pakket
ten vanuit Best op transport gesteld naar
een tijdelijk gebruikt overslagcentrum
van 250 m2 in Zeist; van hieruit werd
vervolgens weer de verdere verspreiding
geregeld.
Met acht hulpkrachten, enkele huur
auto's die over extra laadvermogen be
schikten plus honderden overuren kwam
uiteindelijk zonder noemenswaardige
vertraging de krachttoer voor elkaar. In
tensief contact (tienmaal daags was
geen uitzondering) tussen de afdeling
reizen, het magazijnpersoneel uit Best
en het transportbataljon bleek een pro
baat middel om tijdig in te kunnen spe
len op alle mee- en tegenvallers die zich
vrijwel dagelijks aandienden. En bij het
uitstippelen en bijstellen van hun distri
butieplanning doemde voor de betrokke
nen steeds opnieuw de vraag op: welke
andere materialen komen er nog door?
Ook tijdens de ergste pieken in het
transport van vakantiegidsen moesten er
immers allerlei andere artikelen ver
spreid worden.
Etalagedecoraties en reclamemateriaal
voor de verkoop van vakantiereizen bij-
24 voorbeeld. Maar net zo goed zaten er
banken te springen om zakjes suiker of
poedermelk. Om nog maar te zwijgen
over enveloppen voor de verzending van
dagafschriften en dergelijke. Teveel om
Het ontbreken van een duidelijk eigen
gezicht heeft in de beginperiode van de
VPR tot aarzelingen geleid, waarbij som
migen de doelstellingen zo onduidelijk
vonden, dat men besloot dan maar liever
aan de kant te blijven staan. Ook de
'angst' dat de vereniging in de organisa
tie niet geaccepteerd zou worden, heeft
soms terughoudendheid teweegge
bracht en we kunnen er nu rustig voor
uitkomen (het lijkt inmiddels bijna een
anekdote) dat het hoofdbestuur diverse
malen te horen kreeg, dat men geen lid
wilde worden, omdat men bang was op
een 'zwarte lijst' te komen en daardoor
in de carrière geschaad zou worden. (Ter
geruststelling: voor zover ons bekend
bestaat die lijst niet, bovendien kennen
we de in onze vereniging geïnteresseer
den inmiddels goed genoeg om te weten
dat het niet in hun hoofd zou opkomen
om mensen op grond van een lidmaat
schap scherp in de gaten te gaan hou
den. Trouwens onze coöperatieve struc
tuur staat borg voor het recht op vereni
ging!)
H fi F5
in
VPR Postbus336 Veenendaal
Er waren voor die onduidelijke houding
van de VPR wel enige zwaarwegende ar
gumenten aan te voeren. Om te begin
nen had de vereniging bij de start inder
daad met veel tam-tam precies kunnen
aangeven hoever zij dacht dat haar
werkterrein reikte en welke zaken zij ver
volgens wel eens even dacht op te los
sen. De vraag is natuurlijk of alle leden
ook zo dachten en of die plannen in de
praktijk gerealiseerd konden worden. Zo
ja, hoeveel ergernis en onaangename
toestanden zou dat opgeroepen hebben
bij onze gesprekspartners. Bewust is
toen gekozen voor een voorzichtig aftas
tende opstelling, waarbij de houding van
zowel de Centrale Bank als de plaatse
lijke banken bepalend zou zijn voor de
verdere ontwikkeling.
De lezer kan dat laf noemen men heeft
het hoofdbestuur zelfs een aantal malen
verweten aan het handje van de Centrale
Bank te lopen -, de praktijk heeft geluk
kig bewezen dat in een goede harmonie,
zonder als kat en hond tegenover elkaar
te staan, veel gerealiseerd kan worden
en dat wederzijds respect ten grondslag
ligt aan de oplossing van veel proble
men. Deze houding heeft er inmiddels
toe geleid, dat de VPR bij moeilijkheden
bij alle instanties een welwillend oor
vindt en de bereidheid om gezamenlijk
naar oplossingen te zoeken (ook al lig
gen niet alle ideeën altijd gelijk parallel).
feit dat de personeelsleden in die eerste
jaren niet direct duidelijk konden maken
wat ze nu precies van de vereniging wil
den. Er kwamen zoveel - soms tegen
strijdige wensen naar voren, dat een
neutrale houding de beste oplossing
leek. Maar nu hebben we in een 'discus
sienota beleidsuitgangspunten' een visie
op tafel gelegd, waarbij zij duidelijk pro
beert te maken welke maatschappij-in
zichten, welke doelstellingen de VPR
hoopt te realiseren.
Aangezien de mij toegekende ruimte in
Raboband beperkt is, kan ik helaas geen
volledig overzicht geven van alle onder
werpen die aan de orde komen. Een paar
wil ik er echter graag uitlichten om u
duidelijk te maken om welke belangrijke
zaken het gaat:
de medezeggenschap, waarbij de op
stellers van het rapport de wijze bedoe
len waarop alle betrokkenen gezamenlijk
werken en betrokken zijn bij de ontwik
keling, hun verantwoordelijkheid kunnen
dragen en de besluitvorming tot stand
komt. (Dit hoofdstuk omvat onderwer
pen zoals overleg op afdelingsniveau, de
ondernemingsraad etc.). Eén belangrijke
zin uit dit hoofdstuk: 'Het werken binnen
de Rabobankorganisatie zien wij als
méér dan een manier om in het levens
onderhoud te voorzien';
- de arbeidsvoorwaarden in het alge
meen en de wijze waarop het hoofdbe
stuur meent dat deze tot stand zouden
moeten komen;
- de fusies tussen aangesloten banken;
- wel of geen Rabobank-CAO;
overlegorganen binnen de Rabobank
organisatie;
de verhouding van de VPR tot andere
werknemersorganisaties.
In de discussies met de achterban rond
de definitieve samenstelling van het rap
port, zou het VPR-hoofdbestuur graag
ook de twijfelaars betrekken die tot nu
toe over het lidmaatschap aarzelden. Ze
dreigen daardoor hun gelegenheid om
daadwerkelijk mee te praten mis te lo
pen. En dat zou jammer zijn.
Bent u van mening, dat een paar gulden
in de maand (min. 2, max. 5, afhankelijk
van uw leeftijd) een te grote hap uit uw
budget is, dan heb ik een paar goede op
lossingen bij de hand: maandelijks één
pakje sigaretten minder roken en een
achttienjarige is al lid. Buiten het lid
maatschap en het maandelijks vereni
gingsblad krijgt u een paar schone lon
gen op de koop toe! U kunt ook op zon
dag een flinke wandeling maken, in-
plaats van met echtgenote en kinderen
die zich vervelen, te stranden in de zo
veelste file. Het spaart zoveel benzine
dat zelfs iemand die vijf gulden moet be
talen, er nog aan overhoudt.
Mocht u toch nog argumenten overhou
den om geen lid te worden, wilt u dan
onze secretaris Jan Stronks— bellen
(080-55 22 81toestel 28): hij zal onge
twijfeld ook deze laatste bedenkingen
weg kunnen nemen en u graag als lid in
schrijven. Een kaartje met naam en
adres naar postbus 336 te Veenendaal is
trouwens ook voldoende!
