fLAMYIM CEYiM SHCNALEN
Boerin loopt voorop bij emancipatie
Een meerderheid van het Nederlandse volk
kan de televisie niet missen, zelfs geen dag.
Dat kan worden geconcludeerd uit een en
quête die leerling-secretaressen van het
Nijmeegse Instituut Schoevers hebben ge
houden onder 260 - als doorsnee aange
merkte - Nederlanders.
Op de vraag 'Zoudt u per week één dag de
televisie-uitzendingen (met uitzondering
van het journaal) willen missen?' ant
woordde ruim de helft met neen. Zij vinden
dat tv onmisbaar en ontspannend is voor
mensen die de hele dag hard hebben ge
werkt (vooral als zij aan de lopende band
eentonig werk hebben moeten doen) en
voor bejaarden.
Veertig procent van de ondervraagden
zouden wel elke week een tv-vrije dag wil
len hebben. Hun voornaamste argument:
televisie is een zo dwingend medium, dat
mag best eens een avond worden overge
slagen. De rest van de ondervraagden be
kende geen mening te hebben.
Een vaak genoemde redenatie van tegen
standers van een tv-loze avond: wie geen
zin heeft om te kijken, zet toch gewoon z'n
toestel niet aan
Eigenlijk is de vrouw van de boer de meest
geëmancipeerde vrouw ter wereld. Daar
mee is zij haar soortgenoten, die nota bene
een jaar voor de vrouw nodig hadden ver
vooruit.
Immers, de boerin heeft al jaren een taak
naast haar huishouden, door in het bedrijf
mee te werken. Zij ontvangt vertegenwoor
digers, handelaren, geeft bestellingen op en
heeft bij belangrijke bedrijfsbeslissingen
het laatste woord. Zij bepaalt wanneer en
waarheen het gezin met vakantie gaat. Zij
heeft overdag de auto, terwijl haar echtge
noot op de kinderen past, zelf koffie zet,
enz. Zij heeft een wereldomvattende orga
nisatie als de plattelandsvrouwen opge
bouwd, die zo aantrekkelijk is geworden
dat vele niet-boerinnen en niet-plattelan-
ders zich er bij thuisvoelen.
U ziet, er zijn weinig groepen vrouwen zo
geëmancipeerd als de vrouw van de boer.
De nieuwe lichting geëmancipeerde vrou
wen (nieuwlichters?) zouden hun licht hier
eens moeten opsteken.
Russische onderzoekers zeggen dat ook
plantecellen elkaar signalen geven. Ze be
staan uit flitsen elektromagnetische straling
in het ultraviolette (dus niet zichtbare) deel
van het spectrum. Cellen van planten die
worden aangetast door een virus of in an
der opzicht worden bedreigd in hun be
staan, geven van die omstandigheid 'be
richt' aan gezonde cellen in hun omgeving;
het gevolg is dat ook deze worden aange
tast.
De proeven hebben geleerd, dat dit licht
geen continu en effen schijnsel is, maar een
reeks 'morsesignalen' die een boodschap
inhouden omtrent gebeurtenissen die zich
voltrekken in het inwendige van een cel.
De experimentatoren namen volkomen aan
elkaar gelijke cellen van levend weefsel en
brachten die onder in twee afzonderlijke
ruimten, die van elkaar werden gescheiden
door een wand van kwarts. Kwarts heeft,
anders dan gewoon vensterglas, de eigen
schap dat het ultraviolette straling door
laat.
De cellen konden elkaar dus 'zien'. (We
hanteren die term, omdat de uitgezonden
straling in de wandeling ook ultraviolet
'licht' wordt genoemd, hoewel ons mense
lijke oog haar niet kan waarnemen. In na
tuurkundig opzicht echter is er tussen
zichtbaar licht en de onzichtbare ultravio
lette straling geen principieel verschil: bei
de zijn elektromagnetische straling en het
enige onderscheid schuilt in hun golfleng
te.)
De onderzoekers brachten nu in één van
de twee geïsoleerde ruimten een virus bin
nen, dat vrijwel onmiddellijk de daar ge
huisveste cellen ging aantasten. Van de
strijd op leven en dood die zich hier ging
afspelen waren de cellen in de naburige
ruimte wel 'ooggetuigen', maar zelf werden
ze niet rechtstreeks geïnfecteerd. Uren kro
pen voorbij. Plotseling verschenen er pie
ken op de fluorescerende schermen van de
oscilloscopen die de gebeurtenissen regi
streerden: tekenen dat de door het virus
aangetaste cellen signalen gaven van hun
ondergang. Die signalen werden krachtiger
naarmate het virus dieper doordrong in het
inwendige van de betrokken cel.
De betrokken proeven zijn honderden ma-
iMÉa«léaM«il
kens weer bleek dat de cellen hun omge
ving door middel van seinen meldden dat
zij ten prooi waren aan de vernietiging.
Men nam andere soorten virussen en pok
andere soorten cellen en steeds herhaalden
zich dezelfde processen. Ze werden ook
waargenomen als er in plaats van virussen
vergiftigde chemicaliën werden gebruikt.
Vooral in de moderne (dus kelderloze) hui
zen is een koelkast onmisbaar. Maar dat
gestaag koelen vergt nogal wat elektriciteit.
Toch kan met wat doordenken worden be
spaard op die hoeveelheid energie. En tege
lijk ook op de periodieke portie schoon
maakwerk.
Tip nummer één: zet nooit warm voedsel
in de koelkast.
Tip nummer twee: laat de deur nooit lan
ger open dan strikt noodzakelijk is. Want
warm voedsel en een open deur veroorza
ken onnodig waterdamp, die zich als rijp
op het koelelement afzet. Daardoor ver
mindert de koelende werking van het ele
ment. Om de kast toch op de gewenste
temperatuur te houden, zal er extra elektri
citeit moeten worden gebruikt.
Bovendien zal de koeler vaker moeten wor
den ontdooid. Koelen met een koel hoofd
