l«Mb»ak krijgen bij Diny Rosbach zodra er gefoto grafeerd moet worden ogenblikkelijk ge zelschap van een dosis ernst. Even ook is er lichte paniek: een stukje kauwgum in de mond past niet in de regie. Gauw weg ermee dus. 'En let ook maar niet te veel op mijn handschoenen. Wit is an ders. Maar dat krijg je, hè. Niet van dat opgetutte gedoe s.v.p. Het is niks voor mij.' Diny Rosbach onderging haar vuurdoop als geüniformeerde gastvrouw voor de plaatselijke Rabobank toen onlangs de Oosterbèekse middenstand een grote beurs organiseerde in een hal die nogal ver verwijderd |ag van het centrum. Op de slotdag van de driedaagse beurs ver zorgde de Rabobank het vervoer van de bezoekers met behulp van een dubbel dekker. Aan boord van de bus die zelfs een omweg maakte voor het ophalen van belangstellenden uit een bejaarden centrum, trad Diny Rosbach op als con ductrice. Jawel, in uniform en nauwlet tend toezicht houdend op de 'geldigheid' der gratis Rabobankplaatsbewijzen. Tus sen de bedrijven door verwelkomde zij telkens de nieuwe passagiers met een gezellig babbeltje. Alles bijeen genomen had de met spandoeken behangen Ra- bobankbus die dag ruim 1500 mensen aan boord. Gerrit Roffel, hoofd algemene zaken bij de Renkumse Rabobank is de man ach ter het idee van de eerste enige echte hostess. Hij vertelt er bedachtzaam over. 'Al jaren krijgen we te horen welke men sen er zich nieuw in deze gemeente 4 gaan vestigen. Die benaderen we met de vraag of ze aan de hand van een gratis plattegrond namens ons wat wegwijs gemaakt willen worden in hun nieuwe omgeving. Op de adressen die via de ge retourneerde antwoordformulieren bin nenkwamen, werd vervolgens stipt die kaart afgegeven in combinatie met een schriftelijk 'veel plezier in uw nieuwe omgeving' en een bosje bloemen. Dat regelde een bloemist, maar bij mij rees de vraag of je er niet eens wat anders mee kon beginnen. En bovendien, wat speelde daar tussendoor nog mee? Op de bank hebben we weieens een exposi tie, een prijsuitreiking ook wel. Daar moet een drankje en een hapje zijn. En wie presenteert dat? Iemand van de bank, jawel. Maar is dat je hele presen tatie? Voor mijn gevoel ontbrak een her kenbare figuur, herkenbaar net als de koster in de kerk herkenbaar is aan zijn zwarte pak. Wat zou dan die Rabobank naar voren komen. Zo'n echte gastvrouw miste ik, dat werd de spil waar alles voor mij om draaide. Tip, tip, tip - ik zag haar als het ware al naar voren treden.' In staf- en beheerdersvergaderingen toonde men zich enthousiast over het plan om nadrukkelijker een vleugje vrou welijke charme te betrekken in de pre sentatie van de bank naar buiten. De en kele zwartkijker die meende dat nog lang niet iedereen daar zo in uniform rond zou willen stappen, kreeg al spoe dig ongelijk. De flegmatieke Diny Ros bach lachte er maar eens om. De keuze voor een uniform was gauw genoeg ge maakt. Hoe kan het anders ook wanneer het hoofd algemene zaken namens een voltallige bank klemmend om hulp vraagt van een schoonzus die eens Ne derlands kampioene was in de omgang met naald en draad? Enkele uren voordat zij voor het eerst als hostess in de openbaarheid zou treden, kreeg Diny Rosbach gelegenheid haar fraaie uniform op de diverse kantoren van de bank te showen. En aansluitend vervoegde zij zich nog met een fikse rui ker op de adressen van gehuwde perso neelsleden, zodat ook hun echtgenotes bij het gebeuren werden betrokken.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1977 | | pagina 4