oorlogstijd 5000 man behelst. De majoor
die het bereidwillig allemaal uitlegt,
voegt eraan toe dat de landmacht als de
nood aan de man komt meerdere briga
des op de been kan brengen, opgesplitst
in 3 divisies. De kazerne te Nunspeet
herbergt buiten de Painfbrig-moot onder
meer een 450 man tellend transportba
taljon waar men onlangs opgelucht her
ademde toen bekend werd dat er einde
lijk ernst kon worden gemaakt met de
vervanging van het wagenpark. 'Het ge
bruikte materiaal was doorgaans ouder
dan de mensen die ermee omgingen,'
stelt de voorlichtingsofficier vast. Een
rondrit over het kazerneterrein leidt tot
uitbundige taferelen die gerangschikt
moeten worden onder het fenomeen
'ouderdag'. Vaders, moeders, broers,
zussen en verloofdes van dienstplich
tigen bekijken van boven en beneden,
van binnen en buiten de uitgestalde ge
vechtswaar. 'Deze tank kan in een keer
32 granaten hebben' krijgt een van de
aanwezige jongedames ongevraagd te
horen. Ze deinst er merkbaar voor terug.
Een kadasterkaart vermeldt exact de
omvang van de diverse militaire oefen
terreinen rondom Nunspeet, inclusief het
aantal manschappen en voertuigen dat
er gebruik van heeft gemaakt. Zoals de
voorlichtingsmajoor geen behoefte heeft
aan nostalgisch geredeneer over de
krijgsmacht - hij beperkt zich tot het ge
zegde dat het dag-en-nacht samen func
tioneren in de dienst een stukje teamge-
voel en ervaring oplevert dat men ner
gens elders meer opdoet - zo heeft hij
ook geen behoefte aan indianenverhalen
rond de militaire operaties op de Velu-
we. 'Je kunt er niet zomaar op uittrek
ken. Wie een hei wil om te oefenen dient
er eerst een bij de centrale instantie te
bestellen. Wat het optreden van rups
voertuigen betreft precies zo. De banen
daarvoor zijn met palen gemarkeerd.
Misverstanden uitgesloten. Achteraf kan
exact vastgesteld worden wie wanneer
en waar geoefend heeft. En neem van
mij maar aan dat het dikke lucht is wan
neer de in Harderwijk zetelende opzich
ter van de oefenterreinen constateert
dat de heren een rommeltje hebben ach
tergelaten. In het verleden hielden de
militairen reeds herhaaldelijk grote
schoonmaak op en rond de oefenterrei
nen. Illegale stortplaatsen van particulier
vuil werden grondig gezuiverd. Het hou
den wat je hebt is ook onderhouden wat
je hebt, luidt ons parool.'
Beducht om zijn recreatieve belangen
houdt Nunspeet zelf trouwens net zo
nauwlettend de vinger aan de defen
sie-pols. De 'gasten' kunnen er gerust op
zijn, onverschillig of ze voor hun (twee
de) vakantie nu zijn aangewezen op een
Veluwse camping rondom Nunspeet,
dan wel wensen te logeren in een ouder
wets-deftig buitenhotel als Ittmann. Zo
als het daar prijkt in de kom van het
dorp, bezit het onmiskenbaar karakter en
sfeer. In de ontbijtzaal schuiven beverige
heren behulpzaam de stoel aan voor hun
tafeldame. Neem jij mijn eitje, schat? Zo
schuifelt men voorzichtig van de ene dag
in de andere. Vroeger kwam bij Ittmann
uitsluitend de gegoede klasse te logeren,
weten de dorpelingen. 'Je had - kom,
hoe heet die man ook weer? een gene
raal buiten dienst. Leve de koningin, riep
hij altijd als de vorstin binnentrad bij de
Staten-Generaal. Precies ja, die was het.
Ene Duymaer van Twist; prachtstem had
die man. Altijd op zijn verjaardag kwam
de familie hier. De harmonie ging dan
voor hem spelen. Na afloop van de zon
dagse kerkdienst vroegen ze dominee
weieens met hen de thee te komen ge
bruiken.' 's Winters reed men uit in de
arreslee, uitgedost met rode pluimen.
Vermaard was de stemmige biljartkamer
van het hotel. Met zijn voorname zuilen
gevel ligt 'het eerste hotel ter plaatse' er
ieder jaar ietwat troosteloos bij tegen
het einde van de toeristentijd. Zoals de
bordjes 'fietsen te huur' een voor een uit
het dorpsbeeld verdwijnen, zo wordt het
ook bij Ittmann stiller en stiller zodra de
natuur zich uitkleedt en de herfst van de
bomen begint te druipen. Slechts val
lend gebladerte rust nog wat uit op de
terrasstoelen.
Hl'»1' nJti.' .L/UiUffifr
s TT"—
