Qtieet?
A
BS.
Een concert van de Engelse viermansfor
matie Queen is qua show een belevenis van
de eerste orde. Het hele gebeuren lijkt op
een Engelse voetbalwedstrijd, met dien ver
stande, dat de toeschouwers allen achter
één team staan en vecht- of steekpartijen
ontbreken. Hoog gekwalificeerd bühneper-
soneel zorgt voor uitgekiende lichteffecten
en staat de groep muzikaal bij op momen
ten dat Queen de ingewikkelde, met com
plexe zangpartijen gelardeerde songs van
met name de laatste elpees live niet waar
kan maken. Het veelvuldig gebruik van ta
pes met zang- en gitaarpartijen valt wei
nigen op, of het zou moeten zijn dat ieder
een dat van tevoren wel had geweten. Als
je weet dat bijvoorbeeld de elpee 'A Night
At The Opera' zo'n half jaar aan repetities
en opnames heeft gekost en dat het mid
denstuk van het nummer 'Bohemian Rhap-
sody' zo'n 160 verschillende zangpartijen
bevat, dan valt het vooraf moeilijk te ver
wachten dat Queen op de bühne exact het
zelfde laat horen als op de plaat. De show
die ten beste wordt gegeven compenseert
echter ten volle deze beperking: een com
pacte opstelling van de groep, met drum
mer Roger Taylor achter een inmens drum
stel op een verhoging hoog achter zijn col
lega's, het geheel omgeven met levensgrote
geluidsboxen, rookbommen in allerlei kleu
ren op uitgekiende momenten, maar vooral
de belangrijkste figuur op het podium: diva
Freddy Mercury (of: Frederick Bulsara),
gehuld in zeer strakke balletpakjes in aller
lei kleuren of slechts gekleed in minuscule
shorts.
Mercury heeft Queen uit de anonimiteit ge
haald. In de periode 1973-1974, toen dé
twee Engelse topattracties Led Zeppelin en
David Bowie meer in het buitenland verble
ven dan in Engeland zelf, profiteerden
vooral Queen en Cockney Rebel van het
ontstane vacuum. Vooral Queen is een
schoolvoorbeeld hoe in een periode van het
niet beschikbaar zijn van topformaties een
minder talentvolle groep naar voren treedt
en de opengevallen plaats inneemt. Cock
ney Rebel, een zwakke imitatie van Bowie,
heeft het nooit helemaal kunnen waarma
ken. Queen, door met name Freddy Mer
cury, kwam beter uit de startblokken, al
hoewel hun muziek in die periode erg veel
weg had van Led Zeppelin. Hun eerste
twee elpees 'Queen' en 'Queen II' zijn wel
haast perfecte imitaties van Led Zeppe
lin-werk. Met de elpee 'Sheer Heart At-
tack' werd de naam van Queen gevestigd
zowel als een perfecte bühne-groep, als ook
als muzikale topformatie. De elpees 'A
Night At The Opera' en 'A Day At The
Races' (beide titels zijn afkomstig van
Markx Brothers-films) zijn muzikaal gezien
mijlpalen. Beide elpees geven Queen een ei
gen plaats in de rock-scene, waar ze vol
gens mij op dit moment moeilijk van weg te
denken vallen. De show die Queen ten bes
te geeft is echter nog steeds het belangrijk
ste. Die geeft het plaatwerk een extra di
mensie.
Het gevaar dat de interesse voor de büh-
ne-act terugloopt is bij Queen voorlopig
nog niet aanwezig. Tijdens de Amerikaanse
toernee van de groep, die deze winter
plaatsvindt, is een geheel nieuwe opzet van
de act getest, compleet met filmpjes en an
dere effecten. Eerst in de loop van 1978
kunnen we er in Nederland meer van zien.
Dat wordt dan een aanrader van de eerste
orde voor iedereen die eens een avond goed
uit wil zijn. Verrekijker meenemen. God
save the Queen
Eric Hulsbosch
i
