Idee voor muziekkorps vindt weerklank We hebben nog nooit moeite gehad de Raboband te vullen, maar je vraagt je - ook binnen de redactieraad - natuur lijk wel geregeld af, of je de juiste snaar bespeelt. Gelukkig hebben we al doende en al lerende ontdekt, dat er heel wat snaren op ons instrument zit ten, die we binnen de partituur van ons personeelsblad kunnen laten klinken. Gelukkig, want al die oren, die we zou den willen bereiken (er zijn er wel 35 000) willen natuurlijk graag die klank horen die hun aanspreekt. IMeem dit nummer. De heer Dorresteijn reageert op reacties uit het vorige nummer. Ik vind dat hij dat heel aardig doet. Heel wat lezers zullen daar be langstelling voor hebben en er op door willen gaan. Dat kan en dat mag. An deren slaan zo'n stuk over ('dat is toch maar de banksfeer!'). Dat is dan jam mer, maar zulke lezers zullen ook wel wat anders vinden op deze pagina's. Je hoeft bijvoorbeeld heus geen actie ve muziekbeoefenaar te wezen, om toch even op te kijken van enkele van de talrijke enthousiaste reacties die binnengekomen zijn op het idee van de heer Van Heuckelum om tot een eigen Rabobankorkest te komen. Ons blad kan zo'n korps natuurlijk niet in het le ven roepen, maar we willen er graag toe meewerken dat zo'n idee aanslaat zodat van onderop concrete voorstel len en initiatieven naar voren kunnen komen. Ik hoop dat de vonk overslaat en dat het lukt, al zullen er dan wel een paar flinke hindernissen moeten wor den genomen. Als ooit een eigen orkest onze oren gaat strelen, zullen we zelfs niet vreemd opkijken als ons blad er een naamgenoot bij krijgt. Ook echter indien het korps een andere naam kiest, houden we in ieder geval de voldoening, dat zijn oorsprong op de bladzijden 3 en 4 van ons vorige nummer te vinden is. Hoe het zij, iedereen zal wel even naar de nieuwe rubriek Ditjes Datjes' kij ken. Die is voor zo'n eerste keer toch maar mooi met allerhande vraag en aanbod volgelopen. We hadden er goe de hoop op, maar eerlijk gezegd ver keerden we als redactieraad wel in een I zekere spanning of het zou lukken. De eerste schapen zijn echter heel vlot over de dam gekomen en we rekenen er nu maar op dat er elke twee maan den een stel uit de grote kudde is, dat dit voorbeeld volgt. Op de septemberbijeenkomst van de redactieraad is de opengevallen plaats van de heer Christians vervuld. De heer Sievert Hekman, net als de heer Christians afkomstig uit het noorden - hij is directeur van de Rabobank Baflo - deed zijn intrede in ons midden. Har telijk welkom. Hij heeft onze redactio nele beginperiode niet meegemaakt, maar treft nu toch een blad aan, dat al behoorlijk met onze brede organisatie 3 verwever jong (32 jaar) en zal er hoop ik, ook dank zij eigen inbreng, getuige van zijn dat de Raboband zich in de goede rich ting blijft ontwikkelen. Collega Van Heuckelum uit Haaften heeft wat losgemaakt met zijn suggestie tot de vorming van een muziekkorps uit werknemers van de Rabobankorganisa- tie. Telefonisch en schriftelijk kwam er instemmend commentaar bij de vleet. Een beperkte greep uit de schriftelijke reacties prijkt op deze pagina. Ze getui gen van zoveel hartverwarmend enthou siasme dat de Haaftense initiatiefnemer er zelf wat beduusd van werd. Er kwam zoveel respons dat hij het alleen maar in zijn stoutste dromen voor mogelijk had durven houden. Maar wat nu? Dat is ook de vraag die de Haaftense bankdirecteur zich stelt. 'Zo'n idee lanceren is geen kunst,' zegt hij. 'Maar nu het idee blijkt aan te slaan, ook zonder dat het artikel nadrukkelijk de oproep aan geïnteres seerden bevatte om te reageren, zou het zonde zijn daar niets mee te doen.' Dat vindt ook de Haaftense Rabobankcolle- ga. 'Wie ben ik?' vraagt hij zich dan ver volgens echter met bezorgdheid af. De mogelijkheid tot organisatie op de eigen bank zijn beperkt. Dat is te begrijpen. Zeer prijzenswaardig is in ieder geval al de Haaftense bereidheid om vanaf nu uitdrukkelijk te fungeren als con tact-adres waar iedereen die in principe als muzikant actief zou willen zijn voor zo'n muziekkorps van bankmensen zich kan melden onder opgave van het door hem of haar bespeelde muziekinstru ment. Zo'n inventarisatie is nodig-alvo- rens er verder iets te ondernemen valt. De heer Van Heuckelum: 'Wat zou het prachtig zijn wanneer we zo'n 70 a 80 aanmeldingen binnenkrijgen.' Van de Koninklijke Nederlandse Federatie waar bij aangesloten harmonieën, fanfares, brassbands, drum-showbands en majo rettekorpsen heeft hij al de verzekering dat voor een nieuw op te richten muziek vereniging alle gewenste technische ziekconsulent. Maar de heer Van Heucke lum weet als ervaren rot in de muziek wereld bliksems goed dat er enorm veel meer komt kijken alvorens mooie plan nen werkelijkheid worden. Hij kent de haken en ogen maar al te goed, hoe blij hij ook is dat zijn idee aanslaat. Nu het idee naderbij komt, komen meteen de eerste klippen in zicht. Daar zijn vragen als: Wat komt er financieel bij kijken, en hoe komen de centen op tafel? Welke repetitieregelingen kunnen er getroffen worden? Hoe ontstaat er eenheid in een korps met leden die van heinde en ver komen? Wat kan het werkterrein voor zo'n gezelschap zijn en wat voor good- willfunctie kan het (buiten de organisa tie) vervullen? Stuk voor stuk zijn het vragen waarop een antwoord moet ko men en daarvoor heeft de Haaftense pio nier hulp nodig, assistentie van organi- seergrage enthousiastelingen om - bij voorbeeld - als een voorlopig werkcomi té de koppen bijeen steken en alle zaken nog eens op een rijtje en op het papier te zetten waarna er bijvoorbeeld via een uitgewerkt plan eens gepraat kan wor den met de CB over de medewerking, die dan vanuit onze organisatie ongetwijfeld nodig zal zijn. Laten de mannen van de daad aantreden! Laten zij zich melden bij de Haaftense Rabobankdirecteur. Als liefhebber van de blaasmuziek wil ik bij deze reageren op het artikel dat in de Rahr,har,U -i.im.cti.c ctr.r.H mat olc-

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1977 | | pagina 3