Gelukkig maar, dat er nog landgenoten
zijn die net als de publicist Nico Scheep
maker hun brood verdienen door in krant
of tijdschrift verslag uit te brengen van
hun doen en laten. Voor de afwikkeling
van wat financiële zaken bezocht
Scheepmaker onlangs in Broek in Water
land de Rabobank, een eigentijds bouw
werk dat samen met het politiebureau
cachet geeft aan de plaatselijke nieuw-
bouwbuurt. De wijk grenst aan dat deel
van het dorp waar het nog echt mooi en
historisch verantwoord is. Plotseling ver
schijnt een touringcar in beeld die stopt
om even later ('als ziektekiemen') een
gezelschap Japanners uit te stoten. In
grote haast leggen de foto-apparaten
van vlees en bloed het bankkantoor op
de gevoelige plaat vast alsmede alles
wat verder ter plekke deel uitmaakt van
de nieuwbouwbuurt, heel bewoonbaar
maar verder nogal saai en weinig opzien
barend. Als de reisleider in de handen
klapt, zet de opgetogen kudde gedwee
koers naar de naburige klompenmakerij
om ook daar weer haar verplichte kiekjes
tot stand te brengen. Onze kroniekschrij
ver doorziet bliksemsnel de situatie. Na
tuurlijk werd die Japanners op weg naar
Broek in Waterland verteld dat zij zo
meteen in een van de mooiste Neder
landse dorpjes zouden aankomen, vol
doende om in blind vertrouwen hun ca
mera's schietklaar paraat te houden. De
wakkere Scheepmaker wiens hart ineen
krimpt bij het denkbeeld dat straks in
tientallen Japanse families de afschuwe
lijkste misverstanden gaan circuleren
rond het begrip historische bouwkunst in
Holland, wendt zich dan tot de aanwe
zige rondleider. In zijn meest subtiele En
gels vraagt hij (je kunt maar nooit weten)
eerst nog of Hollandse nieuwbouwhui
zen in Japanse ogen misschien onver
moede bekoorlijkheden bezitten, maar
als daarvan geen sprake blijkt te zijn zit
er niets anders op dan te onthullen dat
het eigenlijke dorpsschoon een straat
verder te pronk staat. En de laconieke re
actie van de gids: dat is dan jammer,
maar niks aan te doen. 'Maybe next
time
Inwoners van Leiden kunnen bij wijze
van uitzondering dit jaar bij de plaatse
lijke Rabobank terecht met munten die
ze mee terugbrengen van vakantie. De
mogelijkheid tot het verzilveren van dat
buitenlandse kleingeld is gecreëerd ter-
2 wille van de stichting 'St.-Jacobsgast-
huis' die zich ten doel stelt behulpzaam
te zijn bij het uitvoeren van restauratie
werkzaamheden aan de Leidse Lode-
wijkskerk. De stichting wil zich met
name concentreren op karweien waar
het kerkbestuur niet aan toe komt. De
benodigde geldmiddelen hoopt men te
vergaren uit de verkoopopbrengst van
een boek, via subsidies en acties als
'Reisgeld' en 'Vijf piek voor klokmuziek'.
Laatstgenoemde campagne heeft be
trekking op het herstel van het torenuur
werk (een van de oudste uurwerken die
nog aanwezig zijn in ons land) en het ca
rillon. Op 'de band' staat het vrolijke de
vote wijsje 'Maria te minnen, wat zalig
genot'. Dat genot moet zaliger worden,
meent de enthousiaste secretaris van de
stichting. Als eenmaal het geluid van het
klokkenspel weer wat gaver over de
Leidse daken klinkt krijgt het torenuur
werk zo snel mogelijk een grote opknap
beurt. De wijzerplaten worden in hun
oude staat gebracht, het uurwerk gaat
weer draaien en als de stichting geld ge
noeg ontvangt komt ook de uurslag weer
in bedrijf.
René Laurens, bezig aan zijn opleiding bij
de Koninklijke Marine in Den Helder,
heeft onlangs op een niet alledaagse
manier kennis gemaakt met de Rabo
bank te Barsingerhorn. Na een parachu
tesprong uit een marinevliegtuigje land
de de adelborst niet op het afgesproken
doel: een terreintje aan de Heerenweg
dat in gebruik is bij de paraclub 'Airborne
sportcentrum'. In plaats daarvan beland
de de jongeman met daverend geweld
op het dak van de nabijgelegen Rabo
bank. Het werd een nogal pijnlijke con
frontatie, waarbij ook een 15-tal dakpan
nen het moesten ontgelden. De neerko
mende parachute sleurde de marinier
weer van het dak. Hij liep bij de val in
wendige kneuzingen op. Het was de
achtste sprong voor de onfortuinlijke
adelborst.
'Nu stort ik in Delden/met liefde mijn gel
den/zong iemand met vrolijke klank/
Want ik mag ze beiden/zo donders graag
lijden/de Rabo- en herenbank'. Als dich
terlijke uitingen van zulk een aandoen
lijke schoonheid neerdwarrelen op de
Rabobandredactietafel, dan ontwaakt
daar naast een gevoelen van vertedering
onherroepelijk ook journalistieke nieuws
gierigheid. Een speurtocht naar meer bij
zonderheden leidt via een paar dwaal
sporen uiteindelijk naarTwickel, een
landgoed ter grootte van circa 6 000 ha.
De voormalige heren, zo gaat het verhaal
verder, bekostigen uit eigen middelen
een zogenaamde herenbank in Deldens
Hervormde kerk. In het vlak over de Duit
se grens gelegen plaatsje Lage beschik
ten de heren van Twickel eveneens over
de nodige bezittingen, inclusief een rian
te zitplaats in de dorpskerk. Alleen be
schouwde men daar het roerende mo-
mumentje als een sta-in-de-weg. Onder
het motto 'opgeruimd staat netjes' werd
de bank verwijderd. Een poos stond ze
bloot aan weer en wind, totdat een anti
quair er zich over 'ontfermde' en zich in
verbinding stelde met de vrienden van
Twickel. Die willen de herenbank graag
in ere herstellen, maar middels de Rabo
bank moeten dan wel voldoende Delde-
naren nog financieel laten blijken dat ze
de herenbank zo donders graag mogen
lijden.
De streekschouwburg Cuijk lijkt aan te
sturen op een ruzie tussen de Rabobank
en het plaatselijke assurantiekantoor Eb
ben. Deze indruk althans wekt een ad
vertentie die onder de kop 'Verzekeren is
een gevoel van zekerheid' staat afge
drukt in de theaterkrant. Ebben en Co.
onderstrepen deze boodschap met hun
naam en een afbeelding van het pand
waarin ze kantoor houden. Maar wie zich
voor het vernemen van nadere bijzonder
heden buigt over het verdere tekstge
deelte van de advertentie, krijgt overdui
delijk een samenvatting van het dien
stenpakket der Rabobank voorgescho
teld. Bevorderlijk voor ons gevoel van ze
kerheid is zo'n publikatie nauwelijks. Die
boosaardige zetduivel ook. Voortdurend
ligt hij op de loer om vanuit z'n unieke
gevoel voor humor, twijfel en verwarring
te zaaien.
