Kennismaken
met nieuwe
voorman bij
directeuren
Wat gaat een tevreden
man aan het hart?
Die woensdagavond behoorde hij even
eens tot de toeschouwers die zagen hoe
een dominerend FC Panningen de ene
doelrijpe kans na de andere verzuimde.
Verder dan een doelpunt na 30 minuten
voetbal kwamen de roodwitte Limbur
gers niet in de eerste speelhelft. Het en
thousiast gezongen 'Langedijk gaat nooit
verloren, knoop dat in je oren' klonk met
een na rust weer enige tijd vol overtui
ging toen de mannen in het oran
je-blauw een tegentreffer lieten noteren.
Het verhoogde de aantrekkelijkheid van
het wedstrijdbeeld aanzienlijk. Pannin
gen trachtte de beslissing te forceren
maar het oorverdovende getoeter van de
geluidskar 'Knuurke' dat iedere aanval
lende actie begeleidde, mocht weinig
baten. Pas gedurende de verlenging van
2x15 minuten zwichtte Langedijk: tot
tweemaal toe moest de dappere Noord
hollandse goalie capituleren voor projec
tielen van Jos Metsemakers uit Neer.
Groot was de vreugde in het Limburgse
kamp toen voorzitter Lardinois van de
Rabobank-hoofddirectie na afloop de fel
begeerde wissel-cup uitreikte als tastba
re herinnering aan de Panningse toer-
nooitriomf. B
strijd om de eerste plaats via strafschop
pen werd gestreden, en niet via de regle
mentair eigenlijk vereiste weg van de
verlenging. In een wedstrijd die overi
gens nog zeer de moeite van hef bekij
ken waard was en die derhalve ook een
alleszins waardig slot vormde voor het
Utrechtse voetbalfeest, kwamen de spe
lers van Langedijk evenmin als de tegen
standers van de Valouwe (Ede, Lunteren,
Barneveld) tot scoren. Langedijk toonde
zich vervolgens vanaf de penaltystip het
meest trefzeker, zodat mr. F. Brust als
hoofd van het werkgebied Sociale Zaken
bij de prijsuitreiking het team uit de kop
van Noord-Holland (Pancras, Heerhugo-
waard, Alkmaar en Langedijk) alle goeds
kon toewensen voor de superfinale op 1
juni te IJsselstein.
'Ja hoor. Kom gerust. Zo'n interview, dat
kan nooit kwaad voor iemands image.'
Personen die hem regelmatig van nabij
meemaken, signaleerden zonder uitzon
dering een vermogen raak uit de hoek te
komen. Een eerste proeve van die gevat
heid is aldus reeds geleverd voor de ei
genlijke ontmoeting zich afspeelt tegen
een Rabobank-decor dat net ingrijpend
aan verbouwing onderhevig is.
De man die met zijn niet te miskennen
ondertoon van zelfspot in de stem het re
dactionele verzoek tot een gesprek be
antwoordt, is lang geen onbekende voor
het lezerspubliek van Raboband. Gerui
me tijd alweer prijkt als gastschrijver zijn
naam onder de rubriek die werd toebe
deeld aan de Vereniging Directeuren van
Rabobanken. De ledenraad van deze
VDR koos afgelopen voorjaar diezelfde
Harrie (Henricus Johannes Josephus)
Reintjes tot haar algemeen voorzitter na
een periode waarin hij achtereenvolgens
fungeerde als vice-praeses en waarne
mend voorzitter. De uitverkiezing leidde
tot het plannetje voor een nadere kennis
making.
Spontaan; als spreker niet geneigd tot
obligate nietszeggendheid zijn toevlucht
te nemen. Een tevreden man, die zich
aan het oordeel van anderen iets gele
gen laat liggen. Geen houwdegen; aller
minst formeel ingesteld - het waren zo
enkele kwalificaties die het vragend op
werpen van zijn naam zo links en rechts
teweeg bracht. Daarmee gewapend be
treden we in het Noordlimburgse Leunen
zijn tijdelijke werkplek: een soort direc
tiekeet waar met spanning het inrukken
van de bouwvakkers tegemoet wordt ge
zien. Het duurt niet lang of voor het eerst
gaat de brand in een pijp. Zou het ('een
tevreden man') kenmerkend zijn voor de
persoon? 'De neiging tot bedachtzaam
heid en de gewoonte eerst alles eens
kalm te overdenken zit wel in me ja.
Maar nooit heb ik die handelwijze regel
recht durven toeschrijven aan het pijpro
ken. Wel heb ik ervaren dat je door zo'n
pijp nogal gauw een bepaald stempeltje
opgedrukt krijgt. Prins Bernhard rookt
ook de pijp; bisschop Gijsen eveneens.
Zo zie je maar. Ik heb niet het gevoel dat
een sigarenroker uitdrukkelijk anders ge
aard zou moeten zijn. Wel werd mij al
heel jong verteld dat ik erg rustig was.
Het zit in de familie. Ik hoor het mijn va
der nog zeggen: We zullen wel zien; de
soep wordt niet zo heet gegeten als ze
wordt opgediend. Vooral tegenwoordig
willen we toch zo graag een hele hoop
regelen. Maar de meeste dingen regelen
zichzelf. Mijn ervaring is dat je dikwijls
kunt volstaan met af en toe wat bij te
sturen. Velen organiseren zich te bar
sten, terwijl het veel minder vermoeiend
zou wezen wanneer ze hun invloed pas
gingen aanwenden nadat men tijd en
mensen voor bepaalde veranderingen
rijp had laten worden.
De heer Reintjes (7-3-1925) als opvolger
voor zijn vader al vanaf 29-jarige leeftijd
actief bezig met bankieren, doet niet ge
wichtig over de uiteenlopende bestuurs
functies waar hij met de loop der jaren in
verzeild is geraakt. 'Me dunkt, een kwes
tie van erfelijkheid,' meent hij ook rtu.
Vertelt dan van een ontdekking die hij
enkele jaren terug deed tijdens het door
snuffelen van oude notulen.'Bij de op
richting van de plaatselijke bank kwam je
de naam van mijn vader meteen al tegen
in het ledenregister. Jaren later pas volg
de mijn grootvader het voorbeeld van
zoonlief. In Leunen, zo wisten vaders
broers me te vertellen, gebeurde niks
zonder dat 'onze Grad' erbij betrokken
was. Mij is het precies eender vergaan.
Daarvoor waren geen stimulansen nodig,
van wie dan ook. Ik weet trouwens niet
of ik mij daar iets aan gelegen had laten
liggen.'
Die uitspraak, zij typeert de man Reintjes
niet minder dan de constatering waar
mee hij vervolgens direct weer de be
trekkelijkheid aangeeft van bestuurslid-
