raboband
tweemaandelijks orgaan jaargang 3, nummer 2
voor het personeel april 1977
van de Rabobanken
Radactieraad
mr. Jan R. Haverkamp, voorzitter*
(Centrale Rabobank)
drs.Jan G. A. Dorresteyn, plv. voorzitter
(Centrale Rabobank)
Ilse W. de Baay (Zutphen)
Ben J. M. M. Bartholomeus (Pey-Mariahoop)
Tryntsje de Boer (Sneek)
Henk Christians (Leens)
Jan H. Derene (Oud-Gastel)
Ed J. H. M. Hulsbosch (Valkenswaard)*
Christoph E. ten Houte de Lange (Zeist)
Janny Venema (Stadskanaal)
Huibert Zuur (Gouda)*
leden hoofdredactie
De periode van - voor mij ten minste -
onbegrijpelijke en domme intolerantie en
van machteloze machtsuitoefening ligt
weer achter ons. Naar ik hoop, en vurig:
ook voor lange tijd. De sociale partners
hebben elkaar tot op het scherp bestre
den. Ze zijn het ten slotte tot op tienden
van procenten eens geworden.
De welvaart die ons welzijn zou moeten
brengen bezorgt ons voorlopig alles
behalve dat. Weliswaar hebben wij ons
na de Tweede Wereldoorlog vanuit een
om zo te zeggen failliete boedel, door de
handen ineen te slaan, door schouder
aan schouder te gaan staan, door een
drachtige samenwerking omhoog
gewerkt en hebben we een welvaartspeil
bereikt van waaruit een programma van
sociale zekerheden mogelijk zijn weerga
in de wereld nauwelijks vindt.
Voorbij is echter die eendracht. Voorbij is
die samenwerking. Dit hoge welvaarts
peil stelt, zo lijkt het wel eens, terzelfder
tijd krachten in de gelegenheid het wel
zijn te voorkomen en te verhinderen.
Redactie
Fotografie:
Wim G. M. Aerts
Wim G. M. Aerts
Frans Zavaros (pag. 7)
Bureauredactie
Jan Hekker (pag. 8, 9)
Karei de Mol
Claude Vanheye (pag. 15)
Staatsbosbeheer
Redactieadres:
(pag. 17)
Redactiestaf,
p/a Beneluxlaan 33,
Tekeningen:
Utrecht
Herman Jonkman
telefoon (030) 36 23 96
Arend v. Dam
of 36 28 94
Henk Gijsbers
Abonnementen
Druk:
administratie:
Hoonte-Holland,
telefoon (030)36 26 91
Utrecht
Vormgeving
Herman Jonkman
Ed van Spall
VDR Postbus318 Den Bosch
Nieuwe krachten die aan de basis van
onze maatschappij morrelen en romme
len.
Die, terecht of onterecht, daar ga ik het
nu niet over hebben, andere opvattingen
huldigen ten aanzien van de zedelijk
heidswetgeving, die anders denken over
het beschikkingsrecht over leven en
dood, die de zeggenschap in onder
nemingen anders vorm willen geven.
Maar als we er van uitgaan, en ik ben
gauw genegen dat te doen, dat ook zij
het beste met onze samenleving voor
hebben, dan hebben ook die nieuwe
krachten recht van spreken. De gevestig
de orde verleent hun dat recht echter
nauwelijks.
Feit is, dat nu de welvaart zijn hoogte
punt heeft bereikt, de intolerantie hoogtij
viert. Feit is ook, dat nu we over alle
mogelijke communicatietechnieken
beschikken, toch moeten vaststellen dat
we nooit méér onbegrip, niet willen en
niet kunnen begrijpen, hebben ontmoet.
Erg gemakkelijk ontdek ik in mijn eigen
omgeving, dat tekortkomingen worden
vergoeilijkt met de opmerking: dat ligt
aan de communicatie. Natuurlijk, er zijn
nogal wat belemmeringen voor een goed
communiceren: je kunt een ander ver
keerd begrijpen, wantje verschilt in her
komst, opvoeding en milieu; je kunt ver
geten iets mede te delen (specialisten
doen alles op eigen houtje), de bericht
gever weet vaak niet wat de ontvanger
horen wil; je bent geneigd wat een ander
meedeelt te begrijpen, te beoordelen of
goed of af te keuren vanuit je eigen
gezichtspunten, vanuit je eigen bele
vingswereld, op grond van de gegevens
waarover jij wel en de ander niet
beschikt; en dan zijn er nog een aantal
factoren die afstand scheppen, als ruim
te en tijd, leeftijd, rang, opleiding, milieu,
sekse, religie, politiek, normen en waar
den; hoe groter de sociale afstand tussen
mensen is, des te geringer is ook het
berichtenverkeer.
Een intensief contact waarin de onderlin
ge samenwerking bespreekbaar wordt
gesteld kan ontzettend verbeterend wer
ken. En dat is heel vaak nodig, evenals
respect voor anderen
Dat moet je blijven opbrengen I
H. Reintjes (algemeen voorzitter VDR)
Uitgave:
Coöperatieve Centrale Raiffeisen-Boerenleenbank b.a.
