3
In de hal van de Rabobank te Hoogeloon
prijkt een bronzen plaat van niet geringe
afmetingen. Overduidelijk draagt de
voorstelling een agrarisch karakter, het
geen gezien de karakteristiek van de
Hoogeloonse gemeenschap nauwelijks
als iets opmerkelijks kan worden
beschouwd. Echt interessant wordt het
tafereel pas wanneer het lukt de tekst
'Aangeboden door de broeders Peniten
ten, gesticht door Daniël de Brouwer' te
ontcijferen. Het opschrift aan de bene
denrand is vergeleken bij de rest van de
Onze ruime bankhal, zo laat Frans Kore-
t I man uit Boxmeer de Rabobandredactie
weten, is opgesierd met een prachtige
bromfietsstand, inclusief torenhoge flats
en een levensecht stoplicht. Aan de balie
meldt een jongetje van zo'n jaar of vijf
zijn moeder overluid dat hij nodig moet.'
De kasmedewerker, op alle fronten thuis,
ziet onmiddellijk een kans om het toch al
omvangrijke dienstenpakket van de bank
uit te breiden en zegt tegen het knaapje:
'Kom maar even mee, hier zijn de toilet
ten.' Voor de bromfietsstand blijft het
ventje dan secondenlang met de handjes
op de rug staan kijken. Stokstijf. 'Loop
maar door,' moedigt onze energieke
medewerker aan. 'Dat kan niet,' zegt
het kereltje. 'Het stoplicht staat op
rood.'
voorstelling in zulk een bescheiden let-
terformaat uitgevoerd dat automatisch
het menselijke speurdersinstinct wakker
wordt. Hoe raakt een dergelijk tableau
hier zo verzeild? Naarstig zoekwerk
levert een alleraardigst verhaal op, te
beginnen bij de geboorte van Daniël de
Brouwer in het fiere Hoogeloon. Anno
1968 besloot de gemeenschap haar gro
te zoon om diens vele verdienstelijke
werk te eren met een straatnaambord.
De congregatie, ten diepste geroerd door
zoveel openlijke waardering, wilde zich
ook niet onbetuigd laten en beloofde
spontaan een plaquette als tegenpresta
tie. Maar toen kwam meteen een twee
de probleem om de hoek kijken: er
moest een waarlijk representatieve
plaats gevonden worden waar de schen
king optimaal tot haar recht zou komen.
En, de aandachtige lezer raadt het al, het
Hoogeloonse bankgebouw kwam daarbij
als oplossing uit de bus. Ook daarmee
kon - zo zal de redenering wel geweest
zijn - op een niet alledaagse manier de
centrumfunctie die ze in de gemeen
schap vervult, gestalte krijgen. Dat de
bank ook nog gebouwd was op de plek
waar eens het gesloopte raadhuis stond
van de voormalige gemeente Hoogeloon
was een toevalligheid die extra pleitte
voor de Rabobank.
In het Hart van Holland ligt het zeldzaam
mooie dorp Boskoop, wereldbekend
door de bomen en heesters, die daar
worden geteeld. In Boskoop zijn nog
altijd twee Rabobanken. De Boerenleen
bank, en u raadt het al, de Raiffeisen-
bank. De beide directeuren kunnen het
best vinden met elkaar; ze zijn beiden
bestuurslid van de directeurenclub in
Kring Rijn en Gouwe. Maar toch het
bloed kruipt waar het niet gaan kan. De
ene directeur gaat op vakantie en stuurt
uiteraard een kaart naar de zwoegers,
die achter blijven. Hij adresseert
aan de enige echte Rabobank van
Boskoop.
Het noodlot sloeg toe. De kaart werd
bezorgd bij de bank, waarvan de afzen
der niet de directeur was. De kaart kwam
desondanks bij de bank, waarvoor hij
bedoeld was, echter niet zonder een
aangehecht briefje met de tekst: de PTT
weet toch, precies als iedereen in Bos
koop, wat de enige echte Rabobank is!
In het zogenaamde Tweestromenland
waarde Rabobanken van Beuningen,
Dreumel, Horssen, Batenburg en Wij-
chen onder andere opereren, komt de
historie van met name de eigen streek
op een heel bijzondere manier op de
proppen. Ze wordt er bezoekers van de
diverse bankkantoren dit jaar doorlopend
getoond aan de hand van een uniek vitri
neproject. Met behulp van allerlei oud
heidkundig materiaal zijn zes afgeronde
expositiekasten samengesteld die elke
twee maanden een nieuwe halteplaats
aandoen op hun rondreis langs de diver
se banken. Er valt aantrekkelijk materiaal
te bezichtigen uit het bezit van diverse
musea, maar net zo goed stonden parti
culieren een aantal belangwekkende
stukken af in bruikleen.
De beschikbaarheid van mensen die voor
hun beroep 's morgens in alle vroegte al
op de been zijn en het binnen handbereik
hebben van een poederblusser kan in
geval van brand soms een waarlijk
gelukkige samenloop van omstandighe
den opleveren. De hoofdrol bij zo'n
recente gebeurtenis kreeg bakker Vlut-
ters uit Zuid-Berghuizen die in het voor
bijgaan om 4 uur 's ochtends ontdekte
dat de neon-verlichting aan de gevel van
de Rabobank in vuur en vlam stond.
Geen seconde bedacht onze uitgeslapen
warme bakker zich. In een handomdraai
waren de vlammen gedoofd, en de elek
triciteitstoevoer afgesloten. Op hun
gemak konden vervolgens de direct
betrokkenen zich gaan bezinnen op de
vraag wat er al niet allemaal had kunnen
gebeuren, wanneer niet