3 In de hal van de Rabobank te Hoogeloon prijkt een bronzen plaat van niet geringe afmetingen. Overduidelijk draagt de voorstelling een agrarisch karakter, het geen gezien de karakteristiek van de Hoogeloonse gemeenschap nauwelijks als iets opmerkelijks kan worden beschouwd. Echt interessant wordt het tafereel pas wanneer het lukt de tekst 'Aangeboden door de broeders Peniten ten, gesticht door Daniël de Brouwer' te ontcijferen. Het opschrift aan de bene denrand is vergeleken bij de rest van de Onze ruime bankhal, zo laat Frans Kore- t I man uit Boxmeer de Rabobandredactie weten, is opgesierd met een prachtige bromfietsstand, inclusief torenhoge flats en een levensecht stoplicht. Aan de balie meldt een jongetje van zo'n jaar of vijf zijn moeder overluid dat hij nodig moet.' De kasmedewerker, op alle fronten thuis, ziet onmiddellijk een kans om het toch al omvangrijke dienstenpakket van de bank uit te breiden en zegt tegen het knaapje: 'Kom maar even mee, hier zijn de toilet ten.' Voor de bromfietsstand blijft het ventje dan secondenlang met de handjes op de rug staan kijken. Stokstijf. 'Loop maar door,' moedigt onze energieke medewerker aan. 'Dat kan niet,' zegt het kereltje. 'Het stoplicht staat op rood.' voorstelling in zulk een bescheiden let- terformaat uitgevoerd dat automatisch het menselijke speurdersinstinct wakker wordt. Hoe raakt een dergelijk tableau hier zo verzeild? Naarstig zoekwerk levert een alleraardigst verhaal op, te beginnen bij de geboorte van Daniël de Brouwer in het fiere Hoogeloon. Anno 1968 besloot de gemeenschap haar gro te zoon om diens vele verdienstelijke werk te eren met een straatnaambord. De congregatie, ten diepste geroerd door zoveel openlijke waardering, wilde zich ook niet onbetuigd laten en beloofde spontaan een plaquette als tegenpresta tie. Maar toen kwam meteen een twee de probleem om de hoek kijken: er moest een waarlijk representatieve plaats gevonden worden waar de schen king optimaal tot haar recht zou komen. En, de aandachtige lezer raadt het al, het Hoogeloonse bankgebouw kwam daarbij als oplossing uit de bus. Ook daarmee kon - zo zal de redenering wel geweest zijn - op een niet alledaagse manier de centrumfunctie die ze in de gemeen schap vervult, gestalte krijgen. Dat de bank ook nog gebouwd was op de plek waar eens het gesloopte raadhuis stond van de voormalige gemeente Hoogeloon was een toevalligheid die extra pleitte voor de Rabobank. In het Hart van Holland ligt het zeldzaam mooie dorp Boskoop, wereldbekend door de bomen en heesters, die daar worden geteeld. In Boskoop zijn nog altijd twee Rabobanken. De Boerenleen bank, en u raadt het al, de Raiffeisen- bank. De beide directeuren kunnen het best vinden met elkaar; ze zijn beiden bestuurslid van de directeurenclub in Kring Rijn en Gouwe. Maar toch het bloed kruipt waar het niet gaan kan. De ene directeur gaat op vakantie en stuurt uiteraard een kaart naar de zwoegers, die achter blijven. Hij adresseert aan de enige echte Rabobank van Boskoop. Het noodlot sloeg toe. De kaart werd bezorgd bij de bank, waarvan de afzen der niet de directeur was. De kaart kwam desondanks bij de bank, waarvoor hij bedoeld was, echter niet zonder een aangehecht briefje met de tekst: de PTT weet toch, precies als iedereen in Bos koop, wat de enige echte Rabobank is! In het zogenaamde Tweestromenland waarde Rabobanken van Beuningen, Dreumel, Horssen, Batenburg en Wij- chen onder andere opereren, komt de historie van met name de eigen streek op een heel bijzondere manier op de proppen. Ze wordt er bezoekers van de diverse bankkantoren dit jaar doorlopend getoond aan de hand van een uniek vitri neproject. Met behulp van allerlei oud heidkundig materiaal zijn zes afgeronde expositiekasten samengesteld die elke twee maanden een nieuwe halteplaats aandoen op hun rondreis langs de diver se banken. Er valt aantrekkelijk materiaal te bezichtigen uit het bezit van diverse musea, maar net zo goed stonden parti culieren een aantal belangwekkende stukken af in bruikleen. De beschikbaarheid van mensen die voor hun beroep 's morgens in alle vroegte al op de been zijn en het binnen handbereik hebben van een poederblusser kan in geval van brand soms een waarlijk gelukkige samenloop van omstandighe den opleveren. De hoofdrol bij zo'n recente gebeurtenis kreeg bakker Vlut- ters uit Zuid-Berghuizen die in het voor bijgaan om 4 uur 's ochtends ontdekte dat de neon-verlichting aan de gevel van de Rabobank in vuur en vlam stond. Geen seconde bedacht onze uitgeslapen warme bakker zich. In een handomdraai waren de vlammen gedoofd, en de elek triciteitstoevoer afgesloten. Op hun gemak konden vervolgens de direct betrokkenen zich gaan bezinnen op de vraag wat er al niet allemaal had kunnen gebeuren, wanneer niet

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Raboband' | 1977 | | pagina 27